2,845 views
Favorite
เรื่อง: อรชุมา มีวงศ์อุโฆษ
เบื้องหลังบทเพลงคลาสสิกอันไพเราะจากวงเยาวชนเครื่องสายสากล Sunrise String Orchestra (SSO) คือความทุ่มเทด้วยใจรักล้วน ๆ จาก อาจารย์พูนโชค กุหลาบวงษ์ ผู้ก่อร่างสร้างวงเยาวชนจากเหล่าลูกศิษย์ที่เติบโตมาด้วยกันร่วม 10 ปี และเปิดพื้นที่ให้พวกเขาฉายแสงไปยังเวทีระดับสากล
จุดเริ่มต้นของ Sunrise String Orchestra
ผมสอนไวโอลินมาตั้งแต่เป็นนิสิต เคยร่วมเล่นในวงระดับเยาวชนและวงระดับอาชีพมาก่อน จึงตั้งใจจะสร้างวงเยาวชนเองบ้าง เหมือนเป็นการสร้างสนามเด็กเล่นให้เขามีพื้นที่ได้เล่นสนุก ผมรู้ดีว่าครูดนตรีและนักดนตรีที่เก่งกว่าผมมีแน่นอน ผมคิดว่าในชีวิตเราน่าจะได้ทำสิ่งที่ตัวเองรักสักอย่างหนึ่งโดยไม่ต้องนึกถึงผลกำไร จึงได้ก่อตั้งวงเมื่อปี 2551 โดย ผศ. พันเอกชูชาติ พิทักษากร ศิลปินแห่งชาติสาขาดนตรีสากล ท่านเป็นครูสอนไวโอลินและการอำนวยเพลงของผม ได้ตั้งชื่อวง “Sunrise String Orchestra” ผมพยายามทำให้คนเห็นว่าดนตรีคลาสสิกไม่ใช่สิ่งที่สูงส่งจนสุดจะเอื้อมถึง แต่เป็นสิ่งล้ำค่าที่สามารถจับต้องได้ บรรยากาศในคอนเสิร์ต SSO จึงสนุกสนาน เป็นกันเอง ให้คนดูได้มีส่วนร่วม
กว่า 30 เวทีในไทยและต่างแดน
จากการเล่นคอนเสิร์ตเล็ก ๆ ดูกันเอง เริ่มเติบโตไปเล่นตามเวทีต่าง ๆ ทั้งในกรุงเทพฯ และต่างจังหวัด จนถึงการแข่งขันและการแสดงในต่างประเทศ เพราะอยากให้เด็ก ๆ ได้ไปเห็นประเทศที่มีความเจริญทางด้านดนตรี เขาจะตื่นเต้นกันมาก เวลาไปแข่งขัน เป้าหมายของเราคือการแข่งขันกับตัวเอง เขาได้เรียนรู้ว่าการจะได้สิ่งใดสิ่งหนึ่งมามันไม่ง่าย เขาต้องมีวินัย ทุ่มเททั้งกายและใจในการฝึกซ้อม สุดท้ายแล้วรางวัลอะไรก็ไม่สำคัญ ล่าสุดกำลังจะเดินทางไปแสดงที่ออสเตรียและแข่งขันที่สโลวาเกียครับ
ดนตรีคลาสสิกที่ให้มากกว่าความบันเทิง
เด็กเรียนดนตรีมีน้อยมากที่อยากจะซ้อมเอง ส่วนมากจะโดนพ่อแม่และครูเคี่ยวเข็ญ การที่เราเปิดเวทีให้เล่นนั้นเป็นแรงบันดาลใจชั้นดี ไม่อย่างนั้นเขาก็จะไม่มีเป้าหมายว่าซ้อมไปเพื่ออะไร นอกจากความบันเทิงใจแล้ว เขายังได้เพื่อน ได้รู้จักสังคมที่หลากหลาย ได้ใช้ดนตรีเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นด้วย เช่น ไปเล่นเทศกาลดนตรีที่ฟิลิปปินส์เพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติจากพายุไต้ฝุ่นไห่เยี่ยน ระดมทุนสร้างห้องสมุดให้เด็กที่อำเภออมก๋อย ฝังในจิตใต้สำนึกของเขาว่าควรจะทำอะไรที่เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นบ้าง
ดนตรีและลูกศิษย์คือเพื่อน
เล่นดนตรีได้ก็เหมือนมีเพื่อนอยู่ข้างกาย ลูกศิษย์ของผมก็เหมือนเพื่อน เป็นความผูกพันที่เหมือนเราโตมาด้วยกัน เพียงแต่ไม่ได้เกิดรุ่นเดียวกัน ผมสอนตั้งแต่ประถมจนเป็นวัยรุ่น จนมีหน้าที่การงาน มีอะไรเขาก็มาปรึกษา ผมเป็นครูที่ให้โอกาสเด็กมีประสบการณ์ อยากให้เขามีเรื่องเล่าที่หลากหลาย
ไม่จำเป็นต้องเป็นนักดนตรีมืออาชีพ
สมัยผมเป็นนิสิต มีลูกศิษย์วัยประถมคนหนึ่งที่โดนทักว่าไม่ปกติ เรียนรู้ช้ากว่าเพื่อนรุ่นเดียวกัน ผู้ปกครองก็เป็นทุกข์และกลุ้มใจมาก เขามาเรียนไวโอลินกับผม ปรากฏว่าเขาพัฒนาได้เร็วมาก เป็นคนเดียวที่ผมบอกให้เล่นซ้ำ ๆ แล้วไม่บ่น เล่นไป 20-30 รอบจนผมต้องบอกให้พอ เขามาถูกทาง ไปแข่งขันที่ไหนก็ได้รางวัล ไปเรียนต่อเมืองนอกด้านไวโอลินจนจบปริญญาโท ปัจจุบันเป็นครูไวโอลินมีลูกศิษย์มากมาย อยู่อย่างมีเกียรติมีศักดิ์ศรี
มันเป็นความภาคภูมิใจที่ได้เห็นความเจริญก้าวหน้าของลูกศิษย์ บางคนเป็นคนที่ถูกมองข้าม แต่ถ้าผมมีโอกาสเอื้อมมือไปดึงเขาขึ้นมาให้เดินได้อย่างสวยงาม ผมก็จะทำเท่าที่ความสามารถผมจะทำได้ เขาจะได้ไม่เป็นปัญหาของสังคม เขาจะเป็นอะไรในอนาคตก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นนักดนตรีมืออาชีพ เพราะการเป็นนักดนตรีมืออาชีพแค่ชอบคงไม่พอ แต่ว่าต้องรักที่จะทำ พร้อมที่จะเสียสละทุ่มเทฝึกซ้อมอย่างจริงจัง และการสร้างวงก็เป็นส่วนหนึ่งที่สร้างสังคมที่ดีให้กับพวกเขา มันเป็นความสุขอิ่มเอมใจของผม
|
Did you know?
|
