ผลิตภัณฑ์สิ่งทอต่างๆ เช่น เครื่องแต่งกาย เสื้อผ้า รองเท้า ถุงเท้า ถุงน่อง ขนแปรงต่างๆ ผลิตมาจากเส้นใย โดยเส้นใยจัดเป็นพอลิเมอร์ประเภทหนึ่ง ที่ประกอบด้วยมอนอเมอร์จำนวนมาก เชื่อมต่อกันด้วยพันธะเคมีเป็นเส้นยาว และมีโครงสร้างที่เหมาะสมต่อการรีด และปั่นเป็นเส้นด้าย แบ่งออกเป็น 3 ประเภท ได้แก่ เส้นใยธรรมชาติ เส้นใยสังเคราะห์ และเส้นใยกึ่งสังเคราะห์

1. เส้นใยธรรมชาติ

เป็นเส้นใยที่อาจเกิดจากพืช สัตว์ หรือแร่ธาตุก็ได้ เช่น

- เส้นใยที่ได้จากพืช คือ เส้นใยเซลลูโลสจากส่วนต่างๆ ของพืช เช่น เส้นใยที่หุ้มเมล็ดฝ้าย นุ่น ใยมะพร้าว เส้นใยจากแปลือกไม้ เช่น ลินิน ปอ ป่าน เส้นใยจากใบ เช่น สับปะรด ผักตบชวา เป็นต้น

- เส้นใยที่ได้จากสัตว์ เป็นสารประเภทโปรตีน เช่น เส้นใยจากรังไหม ขนแกะ ขนแพะ เป็นต้น

- เส้นใยที่ได้จากแร่ธาตุ เช่น ใยหินเป็นเส้นใยที่ได้จากสินแร่ มีสมบัติทนต่อการกัดกร่อนของสารเคมีชนิดต่างๆ ไม่นำไฟฟ้า ทนต่อความร้อนสูงๆ ได้ จึงนิยมนำมาทำเสื้อผ้าชุดดับเพลิง กระเบื้องยาง ม่านเวทีในโรงละคร ใยหินมีอันตรายต่อระบบหายใจ ซึ่งอาจทำให้เกิดโรคมะเร็งได้ จึงควรระมัดระวังในการใช้

2. เส้นใยสังเคราะห์

เป็นเส้นใยที่มนุษย์สร้างขึ้นมา เช่น ไนลอน โอรอน และที่นิยมใช้กันมากคือ ดาครอน เส้นใยสังเคราะห์มีสมบัติแตกต่างจากเส้นใยธรรมชาติหลายอย่าง เช่น ทนต่อจุลินทรีย์ เชื้อรา แบคทีเรีย ทนทานต่อสารเคมี ไม่ยับง่าย ไม่ดูดน้ำ ซักง่าย แห้งเร็ว ผลิตได้ครั้งละมากๆ และรวดเร็ว

3. เส้นใยกึ่งสังเคราะห์

เป็นเส้นใยที่ได้จากการนำสารจากธรรมชาติ มาปรับปรุงโครงสร้างให้เหมาะกับการใช้งาน เช่น เซลลูโลสแอซีเตต ได้มาจากปฏิกิริยาระหว่างเซลลูโลสจากพืช กับกรดแอซีติก โดยมีกรดซัลฟิวริกเข้มข้นเป็นตัวเร่งปฏิกิริยา เซลลูโลสแอซีเตตใช้ผลิตแผ่นพลาสติก ทำแผงสวิตซ์ และหุ้มสายไฟ นอกจากนี้ เซลลูโลสยังใช้ผลิตเส้นใยกึ่งสังเคราะห์ได้ เช่น เรยอน 

เรียบเรียงโดย : ปิตุพร พิมพาเพชร