แรงเป็นปริมาณที่มีทั้งขนาดและทิศทาง แรงจึงเป็นปริมาณเวกเตอร์ การแสดงขนาดและทิศทางของแรงสามารถทำได้โดยใช้ลูกศรแทน หรือที่เรียกว่า สัญลักษณ์ของปริมาณเวกเตอร์ ซึ่งมีหลักการเขียนที่เป็นสากล

แรงเป็นปริมาณเวกเตอร์ เพราะมีทั้งขนาดและทิศทาง หน่วยของแรงในระบบ SI คือ นิวตัน (N) เราสามารถใช้ตาชั่งสปริงในการวัดขนาดของแรงได้ แรงเป็นปริมาณเวกเตอร์ จึงสามารถใช้เส้นตรงแทนแรงได้ โดยให้ความยาวของเส้นตรงแทนขนาดของแรง ทิศทางของเส้นตรงตามหัวลูกศรชี้ แทนทิศทางของแรง มักใช้สัญลักษณ์ F⃑ และ T⃑ แทนแรง

สัญลักษณ์ของปริมาณเวกเตอร์

การแสดงขนาดและทิศทางของปริมาณเวกเตอร์ จะใช้ลูกศรแทน โดยขนาดของปริมาณเวกเตอร์แทนด้วยความยาวของลูกศร และทิศทางของปริมาณเวกเตอร์ แทนด้วยทิศทางของหัวลูกศร สัญลักษณ์ของปริมาณเวกเตอร์ ใช้ตัวอักษรมีลูกศรครึ่งบนชี้จากซ้ายไปขวา แสดงปริมาณเวกเตอร์ ดังรูป​

จากรูป เวกเตอร์ F มีขนาด 5 หน่วย ไปทางทิศตะวันออก เวกเตอร์ A มีขนาด 4 หน่วย ไปทางทิศใต้

เวกเตอร์ที่เท่ากัน

เวกเตอร์ 2 เวกเตอร์จะเท่ากันก็ต่อเมื่อมีขนาดเท่ากันและทิศทางไปทางเดียวกัน ดังรูป​

จากรูป เวกเตอร์ A มีขนาด 4 หน่วย ไปทางทิศตะวันออก เวกเตอร์ B มีขนาด 4 หน่วย ไปทางทิศตะวันออก

เวกเตอร์ตรงกันข้าม

เวกเตอร์ 2 เวกเตอร์จะตรงกันข้ามก็ต่อเมื่อ เวกเตอร์ทั้งสองมีขนาดเท่ากัน แต่มีทิศทางตรงกันข้าม ดังรูป​

เวกเตอร์ C มีขนาด 4 หน่วย ไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ เวกเตอร์ D มีขนาด 4 หน่วย ไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เวกเตอร์ C ตรงกันข้ามกับเวกเตอร์ D

เขียนเป็นสัญลักษณ์ ได้ว่า C⃑=-D⃑ หรือ D⃑=-C⃑

การเขียนเวกเตอร์แสดงขนาดและทิศทางของแรง

       - กำหนดจุดที่แรงนั้นไปกระทำ
       - เขียนเส้นตรงตั้งต้นจากจุดนั้น โดยใช้มาตราส่วนความยาวของเส้นตรงแทนขนาดของแรง ให้เป็นมาตราส่วนเดียวกันโดยตลอด
       - เขียนหัวลูกศรแสดงทิศทางของแรงๆ นั้น ลงไปบนเส้นตรงที่เขียนขึ้น เส้นตรงที่เขียนขึ้นเรียกว่า เวกเตอร์ของแรงแรงนั้น บางครั้งจะเขียนเส้นตรงแทนแรง โดยเขียนเพียงขนาดและทิศทาง แต่ไม่ได้แสดงจุดที่แรงนั้นกระทำ

เวกเตอร์ของแรง 70 N