ผังมโนทัศน์สาระการเรียนรู้

นำเรื่อง

เศรษฐศาสตร์ในห้องแถว เป็นเรื่องสั้นเรื่องแรกจากหนังสือรวมเรื่องสั้นชุด เด็กห้องแถว ของ เฉลิมศักดิ์ รงคผลิน (หยก บูรพา) สะท้อนสภาพชีวิตของชาวจีนอพยพในสังคมไทย พร้อมแฝงแง่คิดในการดำเนินชีวิต

เศรษฐศาสตร์ในห้องแถว

หยก บูรพา

            หยกอาศัยอยู่กับก๋งในห้องแถวใกล้ตลาด  หยกมีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องอื่นในบ้าน ทั้งหุงหาอาหารและทำความสะอาดบ้าน หลังจากเสร็จงานบ้าน หยกจึงไปช่วยก๋งทำงานจักสาน ป้าสมศรี แม่ค้าขายถ่าน มาเรียกหยกให้ไปช่วยขนถ่านที่ร้าน โดยให้ค่าตอบแทนเล็กน้อยพอเป็นสินน้ำใจ และให้ถ่านป่นแก่หยกเอากลับมาทำถ่านดินใช้ที่บ้าน

            วันหนึ่งเมื่อเสร็จงาน ป้าสมศรีบอกให้หยกขนถ่านหนึ่งถังไปใช้ที่บ้าน หยกเข้าใจว่าวันนี้ป้าสมศรีจะให้ทั้งถ่านและค่าแรงจึงรออยู่นาน แต่แล้วก็ทนความสกปรกไม่ไหวจึงกลับไปอาบน้ำ และช่วยก๋งทำงานที่หน้าห้องแถว ก๋งเห็นหยกมีท่าทางกระวนกระวาย จึงถามว่าเป็นอะไร หยกบอกว่าป้าสมศรียังไม่ได้ให้ค่าแรง แบบนี้ก็คงทำงานเหนื่อยเปล่า ก๋งจึงอธิบายว่า ทำงานเหนื่อยทุกคน เดี๋ยวก็หายเหนื่อย คนทำงานไม่มีใครขาดทุน ต่างตรงที่จะได้ค่าตอบแทนเป็นอะไรหรือมากน้อยเพียงใด ค่าแรงหรือกำไรไม่ได้มาในรูปของเงินเสมอไป

ศัพท์น่ารู้

ก๋ง                              เป็นคำภาษาจีน หมายถึง ปู่ หรือตา

กระปรี้กระเปร่า               กระฉับกระเฉง แคล่วคล่องว่องไว เพราะมีกำลังวังชา

เบ็ดเตล็ด                     เล็ก ๆ น้อย ๆ

ยาม                            คนเฝ้าสถานที่ ระยะเวลา ๓ ชั่วโมง (ภาษาโบราณ หรือร้อยกรอง)

ลีลา                            เดินไป การดำเนินไปตามแนวหรือทำนอง เช่น ลีลาการประพันธ์

สาละวน                       ทำงานอย่างใดอย่างหนึ่งวุ่นอยู่อย่างเดียว

ห้องแถว                       อาคารไม้ที่ประกอบด้วยห้องมีขนาดเท่า ๆ กัน เรียงชิด ๆ กันเป็นแนวยาว แต่ละห้อง

                                  มักมีเจ้าของครอบครองเป็นราย ๆ ไป มักจะตั้งอยู่ในบริเวณที่ชุมนุมชน เช่น ตลาด เป็นต้น

อณู                             ส่วนที่เล็กที่สุดของสสาร

ผู้แต่ง

นายเฉลิมศักดิ์ รงคผลิน นามปากกา หยก บูรพา

สาระน่ารู้

ลักษณะของเรื่องสั้น

เรื่องสั้นเป็นเรื่องที่มีตัวละครน้อย แสดงแก่นเรื่องเพียงอย่างเดียว มีขนาดสั้น และเกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ 

แนวทางในการพิจารณาวรรณกรรม

เนื้อเรื่อง

เนื้อเรื่องเล่าถึงชีวิตเรียบง่ายของคนจีนที่อาศัยอยู่ในห้องแถว และแทรกข้อคิด เช่น ความขยัน อดทน

ศิลปะการประพันธ์

ใช้สำนวนภาษาเข้าใจง่ายตลอดเรื่อง เช่น “ห้องแถวเก่าแก่อันคับแคบอับทึม”  “กำลังวุ่นหน้าเป็นมันอยู่ในครัว” นอกจากนั้นยังใช้สำนวนพรรณนาให้ภาพ และสอดแทรกคำคมที่เป็นคติสอนใจ  

ข้อคิด คติคำสอน และความจรรโลงใจ

๑. ความขยัน ตัวละครขยันทำมาหากิน  ก๋งตื่นเช้าทุกวันเพื่อทำงานจักสาน หยกช่วยก๋งทำงานบ้านและรับจ้าง

๒. ความภาคภูมิใจในตนเอง ต้องซื่อสัตย์และภูมิใจในงานสุจริตที่ตนทำ แม้จะไม่ได้สร้างความร่ำรวยก็ตาม

๓. การทำงานเพื่องานไม่ใช่เพื่อเงิน การทำงานทุกไม่ควรคิดเรื่องเงิน ผลตอบแทนที่ได้อาจไม่ใช่เงินเสมอไป

การนำไปใช้ในชีวิตจริง

ปรับใช้ในการทำงาน กล่าวคือ หากคิดได้ว่าการทำงานไม่ใช่เพื่อเงิน ไม่ว่างานจะหนักแค่ไหนเราก็จะทำเต็มที่

คำสำคัญ เศรษฐศาสตร์ในห้องแถว 

แหล่งที่มา : สำนักพิมพ์วัฒนาพานิช www.wpp.co.th