|
คำศัพท์ |
ความหมาย
|
|
กนิษฐา |
น้อง |
| กรรมเวรา กรรมเวร | บาปกรรมที่ได้ทำไว้ |
| กระเดียด | นำภาชนะใส่ของพักไว้ข้างสะเอว โดยเอามือจับขอบภาชนะไว้ เช่น กระเดียดกระจาด |
| กระเวน | ตระเวน เที่ยวไป |
| กล้องแก้ว |
กล้องมณี กล้องรัตนา กล้องวิเศษที่ไมยราพใช้เป่ายาวิเศษสะกดทัพพระรามให้หลับทั้งกองทัพ |
| กำแพงแลง | กำแพงที่ก่อด้วยศิลาแลง |
| กุญชร | ช้าง |
| กุณฑลสุรกานต์ | เครื่องประดับหูอันเป็นแก้วมีค่า ซึ่งเรียกว่า แก้วสุรกานต์ |
| กุมภัณฑ์ | ยักษ์ |
| กุลาหล โกลาหล | เสียงกึกก้อง วุ่นวาย |
| โกฏิ | จำนวนสิบล้าน |
| ไกรสร | ราชสีห์ตระกูลหนึ่ง |
| ขุนกระบินทร์ | ขุนกระบี่ พญาลิง ในที่นี้หมายถึง หนุมาน |
| เขจร | ไปในท้องฟ้า คือบินไป เหาะไป |
| คชกรรม์ | กิจการในทางปฏิบัติอันเกี่ยวกับช้าง เช่น การขี่ การคล้องจับ |
| คัคนานต์ | ท้องฟ้า |
| จรจรัล | เดินไป |
| จาบัล จาบัลย์ | สะอึกสะอื้น ร้องไห้ เศร้าโศก |
| จุณ จุรณ | ผง ของที่ป่น |
| ชลธาร | ลำน้ำ ลำคลอง |
| ชำแรก | แทรก แหวกลงไป |
| ชุลีกร | ประนมมือไหว้ |
| ้เชษฐา | พี่ |
| ดาษดา | มากมาย เกลื่อนกลาด |
| ตระหง่าน | สง่า สูงเด่น |
| ตรีกูฏ | สามยอด(ตรี = สาม; กูฏ = ยอด) ชื่อเขาในวรรณคดี |
| โตมร | หอกซัด |
| ไตรดาล | สามโลก |
| ไตรรัตน์ | รัตนตรัย แก้ว ๓ ประการ คือ พระพุทธ |
| ไตรโลก |
สามโลก หมายถึง โลกสวรรค์ โลกมนุษย์
|
| ถวิลจินดา | คิด |
| ทวาร | ประตู |
| ทศพักตร์ | สิบหน้า หมายถึง ทศกัณฐ์ (ทศ = สิบ ; ) |
| ทินกร | ผู้กระทำวัน คือ พระอาทิตย์ (ทิน = วัน ; ) |
| ทิพยโสตนัยนา | หูและตาทิพย์ |
| ทิศาน , ทิศาศาน | ด้าน ข้าง ทิศ |
| เทเวศ | เทวดาผู้เป็นใหญ่ |
| โทษกรณ์ | โทษ อาชญา |
Follow us 
