เด็กส่วนใหญ่พอเข้ามหาวิทยาลัย ถ้าไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยใกล้บ้าน จะต้องเปลี่ยนสถานะจากเด็กบ้านสู่เด็กหอทันที ทำให้เกิดอาการคิดถึงบ้าน คิดถึงครอบครัว อาจส่งผลให้เกิดความเครียด เศร้าง่าย ร้องไห้บ่อย หากจะให้แนะนำวิธีแก้ วิธีที่ดีที่สุดอาจเป็นการออกจากห้องสี่เหลี่ยมไปหากิจกรรมทำไม่ให้คิดฟุ้งซ่าน อาจเป็นการท่องเที่ยวรอบ ๆ เมือง สังสรรค์กับเพื่อนหรือการออกกำลังกายก็ได้ผลดีเช่นเดียวกัน
ชีวิตการเรียนในมหาวิทยาลัยต่างจากตอนเรียนที่โรงเรียนค่อนข้างมาก ไม่มีเข้าแถวเคารพธงชาติ ไม่มีอาจารย์มาทวงงานเวลาเรายังไม่ส่ง ทำให้เราต้องมีระเบียบวินัยในการเรียนมากขึ้น เช่น การไปเรียนให้ทันเวลา ต้องปรับจากการเป็นผู้เรียนสู่การเป็นผู้ศึกษา ก็คือการหมั่นศึกษาค้นคว้าหาความรู้ด้วยตนเอง อ่านหนังสือควบคู่กับการจดสรุปหลังเลิกเรียนทุกครั้ง
บางคณะอาจมีการเรียนที่หนักมาก ต้องทำโปรเจค ทำรายงานข้ามวันข้ามคืน ถ้าจัดการเวลาไม่ดี อาจทำให้เกิดความเครียด ความกดดันปัญหาสุขภาพ และโรคอื่น ๆ ได้ และแน่นอนก็จะส่งผลถึงอนาคตข้างหน้าด้วย แนวทางแก้ไขต้องบาลานซ์ให้ดี ทำงานและอย่าลืมพักผ่อนให้เพียงพอ
บางครั้งการทำความเข้าใจกับเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ในรั้วมหาวิทยาลัย อาจเป็นเรื่องยากหรือต้องใช้เวลาในการปรับตัวพอสมควร ฉะนั้นการเปิดใจและการสื่อสารที่ดี อาจเริ่มจากคนที่นั่งข้าง ๆ ตอนรับน้องหรือคนที่นั่งเรียนใกล้ ๆ ก่อนก็ได้ จะช่วยสร้างความสัมพันธ์ที่ดี หรือการเข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ จะช่วยให้ได้พบเพื่อนใหม่ที่มีความสนใจคล้ายกันได้