1. ใช้เริ่มต้นประเด็นหรือหัวข้อสนทนา
ในการเริ่มต้นประเด็นหรือหัวข้อสนทนา จะใช้ You know ขึ้นต้นประโยค ในความหมายว่า จำได้ไหม?, รู้ไหม?, ใช่ไหม?
ex. You know that restaurant we used to go.
(นายจำร้านที่พวกเราเคยไปได้ไหม)
ex. You know how some people say that isn’t fun?
(รู้ใช่ไหมว่ามีบางคนบอกว่ามันไม่สนุก)
2. ใช้เสริมการสนทนาตอนที่นึกเรื่องที่จะพูดต่อไปไม่ออก
ในระหว่างการสนทนาเมื่อนึกเรื่องที่จะพูดลำดับต่อไปไม่ออก หรือต้องการอ้างถึงข้อมูลก่อน ๆ จะใช้ You know ขั้นระหว่างการพูดคุย ซึ่งตรงกับคำว่า เอ่อ, ...นั่นน่ะ
ex.
A: How was your trip to Okinawa?
(เที่ยวโอกินาว่าเป็นอย่างไรบ้าง)
B: It was fun. We went to American Village and you know, went shopping.
(สนุกมาก พวกเราไปอเมริกันวิลเลจ แล้วก็เอ่อ...ชอปปิ้ง)
ex. I've lost my wallet, you know, the one you gave me on my birthday.
(ฉันทำกระเป๋าตังค์หาย ใบนั้นน่ะ ที่เธอให้ฉันตอนวันเกิดของฉันน่ะ)
3. ใช้เมื่อต้องการการเห็นด้วย
ในกรณีที่ใช้เพื่อต้องการการเห็นด้วย จะวาง You know ไว้ท้ายประโยค โดยให้ความหมายประมาณว่า ....รู้ใช่ไหม, เนอะ
ex. My work is very busy right now and I just don’t have time, you know?
(ตอนนี้งานของฉันยุ่งมาก ๆ และฉันไม่มีเวลาเลย เธอก็รู้ใช่ไหม)
ex. Our homework is so difficult, you know.
(การบ้านของพวกเรามันยากมากเลยเนอะ)