มีคนมากมายคิดว่าโรคซึมเศร้าคือการมีอารมณ์เศร้าหรือมีความเปราะบางทางใจเท่านั้น และเข้าใจผิดว่า ‘โรคซึมเศร้าไม่ใช่โรคจริง ๆ’ แต่ความจริงแล้ว ‘โรคซึมเศร้าเป็นโรคชนิดหนึ่ง’ สาเหตุของโรคตามหลักฐานทางกายภาพคือผล CT scan บริเวณสมอง ซึ่งจะทำให้เห็นว่าการส่งผ่านระหว่างสารสื่อประสาทของผู้ป่วยไม่สมดุล ฮิปโปแคมปัสและอะมิกดาลาของผู้ป่วยก็มีขนาดเล็กกว่าคนทั่วไปด้วย
หลายคนมักแปะป้ายให้คนป่วยเป็นโรคซึมเศร้าว่า เป็นพวกไม่พอใจในตัวเองหรือไม่พอใจในทุกสิ่ง แต่ความจริงแล้วคนที่เป็นโรคนี้ไม่ได้ชอบบ่นและไม่ได้ขี้เกียจนะ แต่เป็นเพราะสมองของผู้ป่วยขาดสารเคมีบางอย่าง จึงทำให้ไม่สามารถกำจัดอารมณ์ซึมเศร้าหรือความรู้สึกสิ้นหวังได้
ความจริงแล้วคนป่วยเป็นโรคซึมเศร้าไม่ได้ร้องไห้บ่อย ผู้ป่วยบางรายอาจไม่ร้องไห้เลยก็ได้ เพราะผู้ป่วยส่วนมากมักจะไร้ความรู้สึกและรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ในผู้ป่วยบางรายอาจไม่แสดงอาการของโรคออกมาชัดเจนด้วย และถ้าไม่ได้รับการรักษาก็อาจส่งผลให้ความสามารถในการเรียนและการใช้ชีวิตของผู้ป่วยลดลงจนกระทบต่อคนรอบข้างได้
แหล่งข้อมูล
หลินอวี๋เหิง และ ไป๋หลิน. (2562). ซึมเศร้า...เล่าได้. แปลจาก When Depressy Strikes Hold It Tight. แปลโดยอังค์วรา กุลวรรณวิิจิตร. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์