ความจริงแล้วสำเนียงไม่มีผิิดถูก แต่ละคนจะมีสำเนียงที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของตัวเองเวลาพูดเหมือนสไตล์การแต่งตัว แต่งหน้า เขาเลยมีภาษาอังกฤษสำเนียงอเมริกัน สำเนียงบริติช สำเนียงสิงคโปร์ สำเนียงแคนาดา และสำเนียงออสเตรเลีย ส่วนคนไทยก็มีอังกฤษสำเนียงไทย ๆ ที่เจ้าของภาษาเขาว่ามันฟังแล้วน่ารักด้วยซ้ำ แล้วทำไมเราถึงชอบล้อเรื่องสำเนียงกันล่ะ ?     

สำเนียงคืออะไร ทำไมคนชอบล้อกันนัก  

สำเนียง หรือ ‘Accent’ คือสิ่งที่ติดมาจากที่อยู่อาศัยหรือบ้านเกิด ที่เราสามารถรับรู้ได้เลยว่าคน ๆ นั้นมาจากไหนตอนที่เขาพูด เช่น ขอนแก่น สุพรรณบุรี หรือเลย ทำให้แม้ทุกคนจะพูดไทยเหมือนกันแต่บางคนก็จะติดสำเนียงบ้านเกิดตัวเองเวลาพูด เพราะแต่ละคนมีสำเนียงไม่เหมือนกันนั่นเอง เช่นเดียวกับคนอังกฤษที่อาศัยอยู่ทางเหนือก็ยังมีสำเนียงที่ไม่เหมือนคนที่อยู่ทางใต้ แล้วเราคนไทยเราจะพูดให้เหมือนเขาได้ยังไง ? เหมือนอย่างที่เวลาคนใต้พูดไทย ยังไงเขาก็ต้องมีติดสำเนียงใต้มาบ้าง และมันก็เป็นเรื่องที่ปกติ เป็นเรื่องธรรมดามากที่เราต้องทำความเข้าใจให้ได้  

แต่คนที่ไม่เข้าใจว่า ‘สำเนียง’ คืออะไรก็จะชอบล้อคนอื่นอยู่เรื่อย เพราะคนที่ไม่รู้ก็จะท่องอยู่แค่ว่าทั้งโลกนี้ภาษาอังกฤษมีอยู่แค่ 2 สำเนียงนะ คือ สำเนียงอเมริกันกับสำเนียงอังกฤษ แล้วใครก็ตามที่เรียนภาษาอังกฤษก็จะคิดว่าถ้าไม่พูดสำเนียงแบบอเมริกันก็ต้องพูดแบบอังกฤษถึงจะถูกต้อง ถ้าพูดไม่เหมือนทั้งคู่ก็จะถูกมองว่าเป็นตัวตลก โดนล้อ ทั้งที่ความจริงแล้วสำเนียงภาษาอังกฤษในปัจจุบันมันมีความหลากหลายมากกว่าแค่ 2 สำเนียงนั้น และก็ไม่เห็นว่า Native Speaker เขาจะมาล้อเรื่องสำเนียงกันเลย   

อีกมิติหนึ่งคือ คนเรามีทัศนคติในการเรียนภาษาอังกฤษกันคนละชุด บางคนก็อยากได้แกรมม่าเป๊ะ บางคนอยากสื่อสารได้เก่ง และบางคนอาจจะอินสำเนียงต้องเป๊ะ ดังนั้น การเรียนภาษาเป็นเรื่องปัจเจกที่ถ้าเขาไม่เหมือนเรา ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะได้รับอนุญาตให้ไปล้อเขาได้หรือตัดกำลังใจกัน เพราะตามหลักแล้วเมื่อเราอายุเลย 12 ปีไปขึ้นไป การจะพูดให้ได้สำเนียงเหมือนเจ้าของภาษาเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยากมาก (อ้างอิงจากอนุชิต ตู้มณีจินดา อาจารย์ประจำสาขาวิชาภาษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์) ต้องฝึกหนักมาก เผลอ ๆ อาจจะต้องไปอยู่ที่ประเทศนั้นหลายปีเพื่อที่จะซึมซับ เรียนรู้สำเนียงของคนในพื้นที่นั้น ๆ

สิ่งที่สำคัญกว่า ‘สำเนียง’ (Accent) 
คือการออกเสียง (Pronunciation) ให้ถูกต้อง

สิ่งที่หลายคนต้องทำความเข้าใจคือ เราควรจะเบา ๆ เรื่องสำเนียงกันบ้างและหันมาฝึกการออกเสียงให้ถูกต้องมากกว่าจะแคร์สำเนียง เช่น แต่ละคำเราต้องเน้นที่พยางค์ไหน (Word Stress) เพราะภาษาไทยเราเน้นทุกพยางค์เท่ากันหมด (Syllable-timed Language) แต่ถ้าใครอินที่จะมีสำเนียงเหมือน Native Speaker ชาติไหนก็ต้องแน่ใจว่า เมื่อคุณพูด คนฟังเขาฟังคุณเข้าใจ (Understandable) เพราะความจริงแล้วเราสื่อสาารกันก็เพื่อหวังให้คนที่เราคุยด้วยเข้าใจ ถ้าเมื่อไหร่ก็ตาม เราสื่อสารออกไปไม่ว่าจะภาษาไหน หากคนฟังเขาไม่เก็ต ไม่เข้าใจ การมีสำเนียงที่ดีเลิศอาจจะไม่ช่วยอะไรเลยในจุดนั้น