(อย่าตัดสินวัน ๆ หนึ่งของคุณจากผลผลิตที่คุณเก็บเกี่ยวได้ แต่จงตัดสินจากเมล็ดพันธุ์ที่คุณได้เพาะลงไป)
เทียบได้ง่าย ๆ ก็คือ ต่อให้วันนี้เรายังไม่ได้เห็นผลงานที่เราลงมือลงแรงไป ออกมาเป็นรูปเป็นร่าง แต่อย่าลืมนะคะว่า ทุกอย่างต้องใช้ความพยายาม มีเวลาของมัน และกรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จภายในวันเดียว
(เมื่อใดที่มีดอกไม้เบ่งบาน ที่นั่นก็จะมีความหวังเสมอ)
คนเราต้องมีชีวิตอยู่โดยมีความหวังเป็นกำลังใจค่ะ คำคมนี้สำหรับผู้ที่สิ้นหวัง ท้อแท้กับอะไรบางอย่าง ตราบใดที่ดอกไม้ยังบานได้ใหม่เสมอ เมื่อนั้นเราก็อย่าพึ่งสิ้นหวัง
(ความเชื่อทำหน้าที่เพาะเมล็ด และความรักทำให้มันเติบโต)
ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ตาม ต้องเริ่มต้นจากความชอบ ความเชื่อมั่นในสิ่งที่ทำว่ามันถูกต้องและเป็นทางของเรา เมื่อเราได้เริ่มต้นมันแล้ว การที่เรารักจะทำมัน จะทำให้สิ่งนั้นเติบโตงอกงามไปได้นั่นเองค่ะ
(การที่เราจะลงมือปลูกต้นไม้ดอกไม้ นั่นคือการที่เราเชื่อในวันพรุ่งนี้)
การทำสวนนั้น ไม่ได้ปลูกวันนี้ แล้วดอกไม้จะบาน ผลไม้จะออกผลทันที นั่นก็เทียบง่าย ๆ กับว่า การทำสวนนั้นก็เหมือนการที่เราเชื่อมั่นในวันพรุ่งนี้ทีดีกว่าต้องมาถึงแน่นอน
(ต้นไม้ที่เติบโตช้านั้น มักจะให้ผลที่ดีที่สุด)
ก็เป็นการเปรียบเทียบคล้าย ๆ กับสุภาษิตของไทยเราว่า ช้า ๆ ได้พร้าเล่มงาม คือให้เราอดทนรอวันที่เราจะได้ชื่นชมผลลัพธ์ดี ๆ ที่เราได้ลงแรงทำมาตลอดนั่นเอง