การสันดาปเป็นปฏิกิริยาเคมีอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเชื้อเพลิงและตัวออกซิไดซ์ (สารที่ทำหน้าที่รับอิเล็กตรอน) ซึ่งตัวออกซิไดซ์ที่รู้จักกันดีก็คือ ออกซิเจน การสันดาปถูกเรียกกันทั่วไปว่า "การเผาไหม้" โดยการสันดาปหรือการเผาไหม้นี้เป็นปฏิกิริยาคายความร้อน จะได้รับพลังงาน ความร้อน หรือผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ออกมา เช่น การเผาไหม้ถ่านหิน ที่นอกจากจะได้พลังงานและความร้อนแล้วยังได้คาร์บอนไดออกไซด์ออกมาด้วย นอกจากนี้ในบางครั้งอาจเกิดเสียงจากการเผาไหม้ได้อีกด้วย
เมื่อเผาไหม้ไฮโดรเจน จะได้น้ำและพลังงาน
2H2 + O2 → 2H2O + พลังงาน
เมื่อเผาไหม้แอลกอฮอล์ จะได้คาร์บอนไดออกไซด์ น้ำ และความร้อน
2CH3OH + 3O2 → 2CO2 + 4H2O + ความร้อน
เมื่อเผาไหม้เชื้อเพลิงมีเทน จะได้คาร์บอนไดออกไซด์ น้ำ และความร้อน
CH4 + 2O2 → CO2 + 2H2O + ความร้อน
การเผาไหม้ก็คล้ายกับปฏิกิริยาเคมีอื่น ๆ นั่นคือ มันมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นได้อย่างสมบูรณ์และไม่สมบูรณ์
1. การเผาไหม้ที่สมบูรณ์ เป็นปฏิกิริยาออกซิเดชันของสารไฮโดรคาร์บอน (สารไฮโดรคาร์บอนสูญสียอิเล็กตรอน) โดยทำปฏิกิริยากับออกซิเจนในอากาศ ซึ่งจะได้คาร์บอนไดออกไซด์และน้ำเป็นผลิตภัณฑ์ออกมาเท่านั้น และเมื่อคาร์บอนไดออกไซด์และไอน้ำกระจายไปในอากาศ จึงไม่เหลือผลิตภัณฑ์ใดอยู่เลย
การเผาไหม้แบบสมบูรณ์นี้เกิดขึ้นได้เมื่อมีปริมาณออกซิเจนมากพอจะเผาไหม้สารไฮโดรคาร์บอนจนหมดอย่างสมบูรณ์ เช่น การจุดเทียนไข
2. การเผาไหม้ที่ไม่สมบูรณ์ เป็นปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นเมื่อออกซิเจนไม่มีประสิทธิภาพมากพอหริอปริมาณไม่มากพอ ที่จะทำให้เชื้อเพลิงเปลี่ยนไปเป็นคาร์บอนไดออกไซด์และน้ำได้ทั้งหมด ดังนั้น จึงเกิดเป็นผลิตภัณฑ์บางอย่างหลงเหลืออยู่นอกจากน้ำและคาร์บอนไดออกไซด์ นั่นคือ คาร์บอนมอนอกไซด์ หรือเขม่าของคาร์บอน ตัวอย่างการเผาไม้ที่ไม่สมบูรณ์ เช่น การเผาถ่านหิน