It’s my mistake.
(มันเป็นความผิดพลาดของฉันเอง)
I’m wrong.
(ฉันทำผิดเอง)
I shouldn’t be like this.
(ฉันไม่ควรเป็นแบบนี้เลย)
I have to admit that I was wrong.
(ฉันยอมรับว่าฉันผิดเอง)
I admit what I’ve done is wrong.
(ฉันยอมรับว่าในสิ่งที่ฉันทำมันผิด)
It’s my mistakes. Forgive me.
(มันเป็นความผิดฉันเอง ยกโทษให้ฉันเถอะนะ)
I was the one to blame.
(คงต้องโทษที่ผมคนเดียวเลย)
I never intended it that way.
(ฉันไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนั้นเลยค่ะ)
I’m so sorry. I’ll figure out it.
(ฉันขอโทษจริง ๆ ฉันจะแก้ไขให้นะ)
That’s my fault. I’ll rectify this immediately.
(ฉันผิดเอง จะแก้ไขให้เลยทันที)
It’s my mistake. I’ll correct it at once.
(เป็นความผิดของฉันเองฉันจะแก้เดี๋ยวนี้ครับ)
I’m so sorry. I’m fully responsible for this matter.
(ฉันจะรับผิดชอบเรื่องนี้ทุกอย่างเอง)
I’m sorry. I shouldn’t have done that.
(ฉันขอโทษนะ ฉันไม่น่าทำอย่างนั้นเลย)
I’m very sorry. I will not do it again.
(ฉันขอโทษจริง ๆ ฉันจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว)
I’m terribly sorry for what I said to you.
(ฉันขอโทษจริง ที่ฉันพูดแบบนั้นกับเธอ)
I deeply regret my actions yesterday.
(ฉันรู้สึกเสียใจจริง ๆ ในสิ่งที่ฉันทำลงไปเมื่อวานนี้)
Please accept my sincerest apology.
(ได้โปรดรับคำขอโทษอย่างจริงใจที่สุดของฉันไว้)
I’m so very sorry for what I did.
(ฉันขอโทษจริง ๆ ในสิ่งที่ฉันทำลงไป)
I was in the wrong when I said those things to you.
(ฉันผิดไปแล้วที่พูดแบบนั้นกับเธอ)
I did not mean to hurt you and now I regret it.
(ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายจิตใจเธอและตอนนี้ฉันก็รู้สึกแย่มาก ๆ)
It was wrong of me to behave that way and I’m sorry.
(ฉันผิดไปแล้วที่ทำตัวแย่ ๆ แบบนั้น ขอโทษนะ)
I realize my mistake now and I’m sorry. I hope you can forgive me.
(ฉันสำนึกผิดแล้วและฉันขอโทษ ฉันหวังว่าคุณจะยกโทษให้ฉัน)
I apologize wholeheartedly. I hope we can still be friends.
(ฉันขอโทษอย่างสุดจิตสุดใจ ฉันหวังว่าเรายังคงเป็นเพื่อนกันได้)
I’m so sorry. That’s my bad.
(ขอโทษจริง ๆ ฉันทำผิดไปแล้ว)