เจ็บปวดกันมาเท่าไหร่แล้วกับคำว่าพ่อแม่หวังดี อยากให้ลูกมีอนาคตที่ดีกว่า พ่อแม่เข้ามากันซีนลูกให้เรียนสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดี หรือไม่ปล่อยให้ลูกได้ทำสิ่งที่ชอบ ลูกบางบ้านก็ไม่ได้กล้าหาญมากพอที่จะบอกความในใจกับพ่อแม่ แต่นี่มันสมัยไหนแล้ว อย่ามาบังคับกันเลย !

ตอนที่เราอยากไปเรียนที่อินเดีย แม่ก็ไม่ค่อยเห็นด้วย เขาไม่อยากให้ไป แต่เราเลือกที่จะพูดตรง ๆ หาเหตุผลไปคุยไม่ใช่เถียง อะไรจะเกิดก็เกิด ยกเรื่องค่าใช้จ่าย ค่าครองชีพ ค่าเรียนไปคุย มันก็พอ ๆ กับไทย แต่ประสบการณ์ ภาษา และสังคมมันต่างกัน ตอนนั้นเราจะไปเรียนวิศวะ แต่คิดว่าจบมาก็คงไม่ได้อยากทำวิศวะตลอดไปหรอก เราอยากทำธุรกิจ การที่ไปอยู่ที่อินเดียจะได้มีคอนเนคชั่น พอเรามีเหตุผลที่ดี เขาก็ฟัง เเละมันก็พิสูจน์ด้วยว่าการตัดสินใจของเรามันถูก เราไม่ได้เอาแต่ใจ แต่ถ้าพ่อแม่ไม่ฟังเลย ทางที่ดีคือหาบุคคลที่ 3 มาช่วยพูดอีกแรง

-- อ้ม เจ้าของเพจเด็กติสใช้ชีวืตในอินเดีย

เราเคยติดโครงการแนะแนวที่ดีมาก ๆ แต่พ่อกับแม่ไม่อยากให้ไปเพราะมันไกลบ้าน ตอนบอกแม่ เขาก็บอกว่าค่ายอะไรอีกล่ะ นิสัยเราคือเป็นคนที่จะไม่เถียง แต่จะอธิบายว่าสิ่งที่จะไปทำ มันสำคัญกับอนาคตของเรายังไง เช่น มันได้ประสบการณ์ที่ดีนะ ได้ฝึกงาน ได้เกียรติบัตร ซึ่งเอาไปใส่เป็นผลงานในพอร์ตเข้ามหา’ลัย ได้ ส่วนเรื่องไกลบ้าน เราก็ไม่ขออยู่หอคนเดียว ไปอยู่บ้านญาติได้ ปัญหาก็หมด เราต้องคิดหาทางแก้ปัญหาเอาไว้ให้เป๊ะก่อนไปคุยแล้วทุกอย่างจะราบรื่น

-- Pathinthida นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6

พ่อแม่อยากให้ไปเรียนมัธยมที่อเมริกา เขาพยายามพูดตั้งแต่เด็กเลยว่าโตขึ้นต้องไปเรียนที่นั่นนะ เพราะพี่สาวเราก็ไปเรียนเหมือนกัน แต่พอจะไปจริง ๆ เราไม่อยากไป เพราะกลัวไม่มีเพื่อน สมัยนั้นการไปเรียนเมืองนอกมันยังไม่บูมมากเท่าตอนนี้ แล้วเรายังเด็กอยู่แค่ประถมเอง ตอนแรก ๆ ที่ไปอยากกลับไทยมาก แต่พออยู่ไปเรื่อย ๆ เริ่มปรับตัวได้ เริ่มมีเพื่อน เริ่มคิดว่าการที่เขาอยากให้เรามาเรียนที่นี่ไม่ใช่การบังคับ แต่คือโอกาสที่ดีอย่างหนึ่ง ตอนนี้อยากไปอยู่นั่นมาก อยากย้ายประเทศ

-- Banker Mechanical Engineer

พ่อเคยอยากให้เรียนวิศวะโยธาเพราะจะได้มาช่วยธุรกิจที่บ้าน ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นพี่คนโต และที่บ้านมีธุรกิจส่วนตัวเป็นตัวแทนรับเหมาก่อสร้าง แต่เราไม่ได้ชอบ เราเรียนไม่ได้แน่นอนเพราะหัวไม่ได้ไปทางนั้น อีกอย่างเราอยากเรียนทำซาวด์มากกว่าเพราะชอบดนตรี ก็เลยคุยกันว่าจะเอายังไง สรุปก็เลือกวิธีเจอกันครึ่งทาง คือได้ไปเรียน sound engineer ที่อังกฤษ เราได้เรียนทำซาวด์ที่อยากเรียน พ่อก็โอเคเพราะ sound engineer ก็เป็นสายวิศวกร ถึงแม้มันจะไม่ได้เกี่ยวกับธุรกิจที่บ้านเลยก็เถอะ แต่เขาก็ต้องยอม ถ้าเขาไม่ยอม เราก็จะหาเงินเรียนเอง เราหนักแน่นมากตอนนั้น

-- Patrick Sound Engineer

เรื่อง : วัลญา นิ่มนวลศรี

ภาพ : แอมเบียน