Mr. ย่อมาจาก Mister ใช้กับผู้ชายไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่ หรือถ้าให้เทียบเป็นคำนำหน้าของไทย ก็คือ นาย นั่นเอง Mr. สามารถใช้ได้ทั้งผู้ชายที่ทั้งแต่งงานแล้วและไม่แต่งงานก็ใช้คำนำหน้านี้ได้ ในการใช้ Mr. ที่เป็นทางการหรือทางธุรกิจ มักใช้คำนำหน้ากับนามสกุล เช่น Mr. Jones
Ex. May I help you, Mr. Green.
(มีอะไรให้ฉันช่วยไหมคะ คุณกรีน)
Mrs. เป็นคำนำหน้าที่ใช้กับผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว เช่น Mrs. Peterson
Ex. Nice to meet you, Mrs. Smith.
(ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณสมิท)
Ex. May I help you, Mrs. Green.
(มีอะไรให้ฉันช่วยไหมคะ คุณกรีน)
Miss อ่านว่า มิส เป็นคำนำหน้าที่ใช้สำหรับผู้หญิงที่ยังเด็กอยู่หรือยังไม่ได้แต่งงาน หรือในภาษาไทยคือ นางสาวนั่นเอง เช่น Miss Johnson หรืออาจจะเรียกเป็นชื่อเต็มก็ได้ เช่น Miss Urassaya Sperbund.
Ex. How’s going? Miss Kwon.
(เป็นอย่างไรบ้าง คุณควอน)
Ex. Hello, Miss Kim.
(สวัสดีค่ะคุณคิม)
ในบางครั้งเราสามารถใช้ Miss เฉย ๆ ก็ได้ หากเราพูดกับผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าและเราไม่รู้จักชื่อเขา
Ex. Excuse me, Miss.
(ขอโทษนะคะ)
Ex. Could you help me, Miss?
(รบกวนคุณช่วยฉันได้ไหมคะ)
แต่หากเราพูดกับผู้หญิงที่น่าจะอายุมากกว่าเรา เราจะไม่ใช้คำว่า Miss เราจะใช้คำว่า ma’am แทน
Ex. Could you help me, ma’am?
(รบกวนคุณช่วยฉันได้ไหมคะ)
Thank you, ma’am.
(ขอบคุณนะคะคุณ)
Ms. อ่านว่า มิส เช่นเดียวกัน แต่ออกเสียงท้ายคำเป็นตัว z (miz) คำนี้เป็นคำที่ใช้เป็นคำนำหน้าสำหรับผู้หญิง ใช้กับผู้หญิงที่แต่งงานแล้วหรือยังไม่แต่งงานก็ได้ หรือเราไม่แน่ใจว่าเขาแต่งงานแล้วหรือยัง เราสามารถใช้คำนำหน้านี้กับฝ่ายตรงข้ามได้ค่ะ เช่น Ms. Preston คำนำหน้านี้ดูเป็นทางการและสุภาพ
Ex. I have an appointment at 8.00 A.M. with Ms. Lee.
(ฉันมีนัดตอน 8 โมงกับคุณลี)
Ex. Thank you for helping me, Ms. Jung.
(ขอบคุณที่ช่วยฉันนะ คุณจอง)