แคร์เองก็ไม่รู้ว่าในอนาคต เธอจะได้มาเป็นหนึ่งในนักเต้นดิสนีย์แลนด์ เพราะก่อนหน้านั้นเธอเป็นครูสอนบัลเลต์และมีความสุขกับการสอนมาถึง 4 ปี “แคร์คิดว่าเราอายุยังไม่เยอะ แคร์ลองสอนแล้ว ก็รู้สึกว่างานสอนเป็นสิ่งที่เราก็ชอบ แต่พอมีโอกาสใหม่ ๆ เข้ามา ก็อยากลองทำดู โอกาสหรืออะไรก็ตามมันเป็นสิ่งที่เรายังมองไม่เห็น เพราะเรายังไม่ได้อยู่ในจุดที่จะมองเห็นได้ แต่วันหนึ่งเราจะมองเห็นทุกอย่างเอง”
นอกจากเธอจะได้ทำงานกับทีมงานระดับโลกแล้ว ทุกครั้งที่ได้ออกไปโชว์ เธอยังได้อะไรกลับมา อะไรบางอย่างที่เธอเรียกว่าความมหัศจรรย์ “การออกไปเต้นในขบวน มันอาจดูเหมือนแค่ออกไปเต้น แต่เวลาที่เราออกไปเต้น เราเห็นแววตาเด็กที่คิดว่าเราหลุดออกมาจากการ์ตูนที่เขาชอบ แววตาเขามีความสุข มันเป็นสิ่งมหัศจรรย์เหมือนกันนะ เราทำให้คนคนหนึ่งมีความสุขได้ขนาดนั้นเลยเหรอ ทั้ง ๆ ที่เราก็แค่ออกมาเต้นเอง”
4 ขวบคืออายุที่ควรจะเริ่มเรียนบัลเลต์ นอกจากจะต้องมีร่างกายที่แข็งแรงแล้ว เเคร์บอกว่าอาชีพนี้จะต้องยิ้มจากข้างในด้วย “ใจเราต้องชอบมันจริง ๆ เพราะมันอาจดูเป็นงานที่มีความสุข สนุกมาก แต่ไม่มีงานไหนที่ไม่เหนื่อย เราต้องมั่นใจจริง ๆ ว่าเราชอบ เพราะมันเป็นงานที่มอบรอยยิ้มให้คนอื่น ถ้าเราไม่ได้มีความสุขกับมันจริง ๆ ยิ้มที่แท้จริงมันจะไม่ออกมา”
เรื่องน่ารู้ของแคร์
|
เรื่อง : วัลญา นิ่มนวลศรี
ภาพ : Varisara.Claire