กุฏิหลวงหลวงพ่อชา ณ สวนโมกข์

สัญลักษณ์สายสัมพันธ์ของหลวงพ่อชา ท่านพุทธทาสภิกขุ

กุฎิหลวงพ่อชาที่สวนโมกข์ กับภาพภายนอกที่ดูเรียบง่ายและประหยัด

โดยท่านพุทธทาสได้กล่าวไว้ถึง ในหนังสือ "เล่าไว้ในวัยสนธยา" ในบทสนทนาดังนี้                                                                                                                              

ถาม : อาจารย์ครับ แล้วตึกเล็ก ๆ สูง ๆ ที่เรียกกุฏิอาจารย์ชา มีความเป็นมาอย่างไรครับ

พุทธทาสภิกขุ :

อ๋อ กุฏิที่อยู่หัวเรือ สร้างสำหรับแขกพิเศษ พระผู้ใหญ่ เป็นต้น  ปรารภเรื่องอาจารย์ชา อาจารย์ชาเคยตั้งใจจะมาเยี่ยมที่นี่ ก็ทำกุฏิไว้ให้ท่านพัก แต่ท่านล้มป่วยเสียก่อน จนเดี๋ยวนี้ก็คงหมดหวังแล้วว่าจะมาได้ ก็เลยเรียกกุฏิอาจารย์ชามาตัง้แต่นั้น เพื่อเป็นที่ระลึก ไว้ใช้เป็นที่พักของแขกพิเศษต่อไป
 

- - - -

สายสัมพันธ์หนองป่าพงและสวนโมกขพลาราม

ตัวอย่างของความงดงามของธรรมะ ที่มีความเป็นสากล ไม่ติดในสมมติ การแบ่งแยกตัวตน นิกาย หรืออื่นใด 

พระวัดหนองป่าพงของหลวงพ่อชา กับพระวัดสวนโมกข์ของหลวงพ่อพุทธทาส พระทั้งสองสำนักนี้ได้ไปมาหาสู่สนิทสนมกันดีเหมือนเป็นสำนักเดียวกัน จนดูเผินๆ จะสนิทสนมกับสวนโมกข์มากกว่าวัดอื่น ๆ ในสายพระป่าของพระอาจารย์มั่นเสียอีก

อดีตพระเลขาหลวงพ่อชา ได้เล่าถึงเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างสองสำนักนี้ว่า...

เดิมทีเดียวมีคนนำเทปธรรมะหลวงพ่อพุทธทาสเรื่อง "สุญญตาปริทัศน์" มาให้หลวงพ่อชาฟัง ซึ่งเวลานั้นหลวงพ่อชาท่านอายุมากพอสมควรจนเป็นพระอาจารย์ใหญ่แล้ว

ท่านฟังแล้วก็ชอบอกชอบใจมาก รับรองว่านี่แหละธรรมะที่ถูกต้อง และท่านก็ชอบฟังซ้ำเกือบทุกคืนก่อนนอน

ท่านชมว่า

"ท่านพุทธทาสเทศน์ได้ไพเราะทั้งเบื้องต้น ท่ามกลาง และสุดท้าย นุ่มนวลไพเราะจับใจ น้ำเสียงสงบถึงใจดีนัก"

พระเลขาจึงได้เตรียมเทปให้ท่านฟังตอนกลางคืนแทบทุกคืนเพราะท่านชอบมาก ๆ

ด้วยกิตติศัพท์นี้ จึงทำให้พระที่หนองป่าพงชักชวนกันเดินทางไปนมัสการหลวงพ่อพุทธทาสและนับแต่นั้นมา ศิษย์สองสำนักนี้ก็สนิทสนมกันจนแทบเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

ส่วนหลวงพ่อพุทธทาสก็นิยมชมชื่นในธรรมะของหลวงพ่อชาไม่แพ้กันทีเดียว 
คือท่านมีความเคารนับถือ หลวงพ่อชา สุภัทโท เป็นอย่างยิ่ง และครั้งเมื่อทราบว่าหลวงพ่อชามีความประสงค์จะเดินทางมาสวนโมกข์พบกับท่าน (เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในช่วงที่หลวงพ่อชาอายุพรรษามากแล้ว) ท่านพุทธทาสและศิษยานุศิษย์ทางสวนโมกข์ได้จัดเตรียมกุฎิอันเป็นสัปปายะ ไว้ต้อนรับพระอาคันตุกะที่เป็นที่น่าเคารพทั้งโดยวัตรปฏิบัติ ทั้งโดยการเป็นพระอาจารย์ใหญ่สายวิปัสนาธุระเช่นหลวงพ่อชา แต่สุดท้าย หลวงปู่ชาก็ได้อาพาธหนักเสียก่อน ไม่ได้ไปเยือนสวนโมกข์

กุฏิอันเป็นอนุสรณ์แห่งความระลึกถึงกันของท่านพระมหาเถระทั้งสองนั้น กุฏิหลังนี้ในสวนโมกข์ยังคงเรียกว่า "กุฎิหลวงพ่อชา" มาจนปัจจุบันนี้

- - - -