Should have + verb participle (v.3) คือ ควรทำสิ่งนั้นในอดีต เพราะในปัจจุบันไม่ได้ทำ จึงเกิดอาการเสียดายที่ไม่ได้ทำมันลงไป เช่น
I should have bought that bag. I like it so much.
(ฉันน่าจะซื้อกระเป๋าใบนั้น ฉันชอบมันมาก)
You should have listened to me.
(เธอควรฟังฉันนะ)
You should have brought your eye glasses with you.
(เธอควรหยิบแว่นของเธอมาด้วย)
I failed the test. I should have studied harder.
(ฉันสอบตก ฉันน่าจะตั้งใจทบทวนบทเรียนมากกว่านี้)
She should have worn a fancy dress to the party.
(หล่อนควรใส่ชุดแฟนซีมางานเลี้ยงนะ)
Shouldn’t have + verb participle (v.3) คือ ไม่ควรทำสิ่งนั้นลงไปเลย เช่น
Sarah talked all the way through the movie. I shouldn’t have invited her to the cinema.
(ซาร่าพูดตลอดเวลาเลย ฉันไม่น่าชวนเธอมาดูหนังด้วยเลย)
My brother is in jail. He shouldn’t have robbed a bank.
(พี่ชายของฉันติดคุก เขาไม่ควรปล้นธนาคารเลย)
The movie was boring. We shouldn’t have watched it.
(หนังน่าเบื่อมาก เราไม่น่าไปดูเลย)