เรื่องของการออกแบบคือ ผมเริ่มต้นจากการรีเสิร์ชหาข้อมูลบริษัทก่อน และได้ศึกษาเรื่องของการออกแบบโลโก้เพิ่มเติม ซึ่งผมตัดสินใจว่าจะออกแบบโลโก้โดยอิงทฤษฎีการจดจำของแบรนด์ ก็คือนำเอาโลโก้โคคา-โคลา มาต่อยอด โดยออกแบบให้เรียบง่าย สบายตา และต้องเห็นแล้วจดจำได้ด้วย ซึ่งในวันที่ประกาศผล คณะกรรมการก็ได้เดินมาคุยกับผมว่า โลโก้ที่ผมออกแบบเป็นอันเดียวที่กรรมการทุกคนเห็นตรงกันว่าชอบอันนี้ เพราะสื่อถึงความทันสมัย สามารถนำไปใช้ได้จริง และการดีไซน์ลายเส้นกับตัวอักษรก็สวยงาม เข้าถึงผู้บริโภคได้ทุกกลุ่ม
ในส่วนของการออกแบบโลโก้ จริง ๆ ผมออกแบบไม่นานนะ วันเดียวก็เสร็จแล้ว แต่ก่อนจะออกแบบได้ก็ต้องทำการหาข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทก่อน และโชคดีที่พี่ชายผมค่อนข้างมีหัวครีเอทีฟ ผมเลยปรึกษาพี่ชายเป็นหลัก บวกกับเรียนรู้ด้วยตัวเอง ถึงผมจะยังไม่เคยได้เรียนออกแบบโลโก้จริงจัง แต่เพราะความอยากลองทำก็เลยศึกษาเอาเองจากในอินเทอร์เน็ต ผมแนะนำเลยครับใครที่อยากลองทำอะไรใหม่ ๆ ลองเรียนด้วยตัวเองจากในนี้ได้เลย มีสอนทุกอย่างจริงครับ
ผมว่าอุปสรรคที่สำคัญที่สุดในการทำทุกสิ่งคือ ‘การไม่การลงมือทำ’ ก่อนหน้านี้ผมก็เคยคิดว่าไม่ทำหรอก มันยาก เราทำไม่ได้หรอก แต่พอได้ลองมาลงมือทำจริง ๆ มันเลยทำให้ผมเข้าใจว่า ไม่ว่าจะทำอะไรพอเราลงมือทำอย่างตั้งใจจริง ๆ สุดท้ายมันจะสำเร็จหมด ส่วนใครที่ส่งผลงานเข้าประกวดแล้วไม่เคยได้รางวัลสักที ผมอยากให้กำลังใจว่า ถึงจะไม่ได้รางวัลแต่เราก็ได้ประสบการณ์ใหม่ที่ในห้องเรียนไม่มีสอน และที่สำคัญเลยคือ เราจะได้พบเจอกับคนหลากหลายประเภท อย่างผู้บริหาร เราจะได้เห็นการทำงานและได้พูดคุยกับเขา ซึ่งเราอาจจะได้แนวคิดหรือทัศนคติใหม่ ๆ ที่สามารถนำมาพัฒนาตัวเองได้
เรื่อง : นพนก
ภาพ : จักรภัทร ทาจันทร์