Prefix และ Suffix เป็นส่วนประกอบของคำในภาษาอังกฤษ เมื่อเติมแล้วจะทำให้ความหมายของคำเปลี่ยนไป ครั้งนี้มาทำความรู้จักกับ Prefix และ Suffix กันค่ะ ว่าทำหน้าที่อะไร เติมตรงส่วนไหนของคำ และทำให้คำคำนั้นมีความหมายเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรด้วยค่ะ

Prefix จำให้ดี นี่คือส่วนนำ

หากดูจากรูปศัพท์ ชื่อก็บอกในตัวอยู่แล้วว่าเป็นส่วนนำหรือส่วนหน้า Prefix คือส่วนที่เอาไว้วางหน้าคำศัพท์ ในภาษาไทยเรียกว่า อุปสรรค เมื่อเติมหน้าคำศัพท์จะทำให้ความหมายของคำนั้นมีความหมายเพิ่มขึ้นหรือเปลี่ยนแปลงไป ดังตัวอย่างคำต่อไปนี้

Prefix ที่มีความหมายว่า ไม่ (in-, im-, un-, non-, dis-) เช่น

incorrect = ไม่ถูกต้อง
inattention =ไม่สนใจ
impossible = เป็นไปไม่ได้
immature = ไม่มีวุฒิภาวะ
unbelievable = ไม่น่าเชื่อ
disconnect =ไม่เชื่อมต่อ
dissimilar = ไม่เหมือน

Prefix ที่มีความหมายในเชิงลบ คือ เลว ผิด ไม่ดี (mis-, mal-, pseudo-) เช่น

misconception = ความเข้าใจผิด
misfortune = โชคไม่ดี
malfunction = การทำหน้าที่ผิดปกติ

Prefix ที่มีความหมายเกี่ยวกับขนาดหรือระดับ uper- (เหนือกว่า), sur- (เหนือกว่า), sub (ต่ำกว่า), over (เกินไป) เช่น

supersonic = เร็วเหนือเสียง
subconscious = จิตใต้สำนึก
surreal = เหนือความจริง/เหมือนฝัน
over-exaggerate = พูดเกินจริง

Prefix ที่มีความหมายเกี่ยวกับลำดับ pre- (ก่อน), fore (ก่อน), post (หลัง), re (ทำซ้ำ) เช่น

preorder = สั่งของล่วงหน้า
forecast = ทำนาย
pre-test = การทดสอบก่อนเรียน
post-test = การทดสอบหลังเรียน
recycle = นำมาใช้ซ้ำ

Prefix ที่มีความหมายเกี่ยวกับจำนวน uni- (หนึ่ง), bi-(สอง), tri-(สาม), multi-(หลากหลาย) เช่น

unicorn = ม้าเขาเดียว
bi-lingual = สองภาษา
trilingual = สามภาษา
multi-color = หลากสี

การเติม prefix หน้าคำศัพท์นั้น อาจทำให้ความหมายเปลี่ยนแต่ไม่อาจทำให้หน้าที่ของคำนั้นเปลี่ยนไปค่ะ

Suffix เติมส่วนท้ายให้สมบูรณ์

Suffix หรือที่เราเรียกกันว่า ปัจจัย ทำหน้าที่เติมท้ายคำให้ความหมายของคำสมบูรณ์ขึ้นและบ่งบอกหน้าที่ของคำคำนั้น มาดูการแบ่งประเภทการใช้ Suffix กันค่ะ

Noun Suffix คือ suffix ที่เติมแล้วทำให้คำนั้นเป็นคำนาม (-ship, -ee, -ness, -dom, -hood, -al, -er/-or, -tion) เช่น

friendship = ความเป็นเพื่อน
employee = ลูกจ้าง
happiness = ความสุข
kingdom = ราชอาณาจักร
childhood = วัยเด็ก
arrival = การมาถึง
writer = นักเขียน
population = ประชากร

Verb Suffix คือ suffix ที่เติมแล้วทำให้คำนั้นเป็นคำกริยา (-ate, -en,-ise/ize, -ify) เช่น

activate = กระตุ้น
quicken = ทำให้เร็วขึ้น
realize = ตระหนัก
identify = แสดงตัว

Adjective Suffix คือ suffix ที่เติมแล้วทำให้คำนั้นเป็นคำคุณศัพท์ (-able/ible, -al, -en, -ful, -ish, -less, -ly, -ous) เช่น

flexible = ที่ยืดหยุ่นได้
formal = อย่างเป็นทางการ
golden = ทำด้วยทอง
useful = มีประโยชน์
British = เกี่ยวกับอังกฤษ
useless =ไร้ประโยชน์
daily = รายวัน
famous = ที่มีชื่อเสียง

Adverb Suffix คือ suffix ที่เติมแล้วทำให้คำนั้นเป็นกริยาวิเศษณ์ (-ly, -ward, -wise) เช่น

easily = อย่างง่ายดาย
upwards = ขึ้นไปทางเหนือ
clockwise = ตามเข็มนาฬิกา

จะเห็นได้ว่า ทั้ง Prefix และ Suffix เมื่อเติมลงไปแล้วต่างมีหน้าที่ต่อความหมายของคำคำนั้น นี่จึงเป็นที่มาว่า หากรู้ความหมายของ Prefix หรือSuffix ในศัพท์คำใดก็จะทำให้พอเดาความหมายของศัพท์คำนั้น ๆ ได้ค่ะ ขอให้สนุกกับภาษาอังกฤษนะคะ สวัสดีค่ะ