คำนาม (Noun) คือ คำที่ใช้เรียกแทนชื่อคน (Person), สัตว์ (Animal), สิ่งของ (Thing), สถานที่ (Place), ความคิด (Idea) เช่น
Person : Mark, Teacher, Boy, Girl
Animal : Dog, Cat, Lion, Elephant
Thing : Pen, Car, Book, Shirt, Music
Place : Hospital, School, Office, Restaurant
Idea : Love, Democracy, Strength, Encourage
คำนามทำหน้าที่เป็นได้ทั้งประธาน กรรม และส่วนเติมเต็มในประโยค
Ex.1: Mark is very strong.
(มาร์กแข็งแรงมาก)
Ex.2: I ate pork last night.
(ฉันกินเนื้อหมูเมื่อคืนนี้)
Ex.3: We live in Bangkok.
(พวกเราอาศัยอยู่ในกรุงเทพ)
คำสรรพนาม (Pronoun) คือ คำที่ใช้แทนคำนาม เพื่อไม่ต้องพูดนามนั้นซ้ำ ทำหน้าที่เป็นได้ทั้งประธานและกรรม เช่น I, You, He, She, It, They, We, His, Her, Some
Ex.1: Mark is very strong. He can lift the heavy box.
(มาร์กแข็งแรงมาก เขาสามารถยกกล่องหนัก ๆ ได้)
Ex. 2: The professor advised me to go to the library.
(ศาตราจารย์แนะนำให้ฉันไปห้องสมุด)
คำกริยา (Verb) คือ คำที่แสดงอาการหรือการกระทำในประโยค เช่น Play, Sing, Be, Have, Do, Can, Must
Ex.1: I have a lot of work. It makes me tired.
(ฉันมีงานมากมายเลย มันทำให้ฉันเหนื่อย)
Ex.2: My mother is a teacher.
(แม่ของฉันเป็นครู)
ติดตามอ่านเรื่อง Verb ได้ที่ >> รวมเรื่องคำกริยา (Verb) สำคัญในภาษาอังกฤษ
คำคุณศัพท์ (Adjective) คือ คำที่ทำหน้าที่ขยายคำนาม โดยตำแหน่งจะอยู่หน้านามเสมอ หรือตามหลัง Verb to be และ Linking Verb เช่น Big, Small, Fast, Green, Red
Ex.1: I like big dogs.
(ฉันชอบหมาตัวใหญ่)
Ex.2: Tom’s girlfriend is so beautiful.
(แฟนของทอมสวยมาก ๆ)
Ex.3: The children seem tired.
(เด็ก ๆ ดูเหมือนเหนื่อย)
คำกริยาวิเศษณ์ (Adverb) คือ คำที่มีหน้าที่ขยายกริยา ขยายคุณศัพท์ และขยายกริยาวิเศษณ์ด้วยกันเอง เช่น Very, Badly, Quickly, Well
Ex.1: Nui speaks English very well.
(นุ้ยพูดภาษาอังกฤษเก่งมาก)
Ex.2 : He looked at me suspiciously.
(เขาจ้องมองฉันอย่างหวาดระแวง)
คำบุพบท (Preposition) คือ คำที่ใช้บอกตำแหน่ง วันเวลา ทิศทาง สถานที่ หรือบอกความสัมพันธ์ระหว่างนามหรือสรรพนามกับคำอื่น ๆ เช่น To, At, With, In, After, On
Ex.1: I will arrive at Suvarnabhumi Airport at 5 am.
(ฉันจะมาถึงสนามบินสุวรรณภูมิตอนตีห้า)
Ex.2: He complains about not feeling appreciated at work.
(เขาบ่นเกี่ยวกับความรู้สึกไม่พอใจที่ทำงาน)
Ex.3: Mark argued with the taxi driver about the fare.
(มาร์กเถียงกับคนขับแท็กซี่เกี่ยวกับค่าโดยสาร)
คำเชื่อม (Conjunction) คือ คำที่ใช้เชื่อมคำกับคำ กลุ่มคำกับกลุ่มคำ หรือประโยคกับประโยค เช่น And, But, When, Or, So
Ex.1: I speak English and Japanese.
(ฉันพูดภาษาอังกฤษและญี่ปุ่น)
Ex.2: Mark will come here, but Phu will not.
(มาร์กจะมาที่นี่ แต่ปูจะไม่มา)
Ex.3: Would like tea or coffee?
(คุณต้องการชาหรือกาแฟ)
คำอุทาน (Interjection) คือ คำที่ใช้บ่งบอกอารมณ์ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในตอนนั้น โดยมักจะเป็นภาษาพูด เช่น Oh!, Ouch! Well!
Ex.1: Ahh. This bed is so comfortable.
(อ้า เตียงนี้นอนสบายชะมัด)
Ex.2: Oops! I forgot to attach the file.
(โอ๊ะ! ฉันลืมแนบไฟล์อะ)
นอกจากคำอุทานเป็นคำแล้ว ยังมีคำอุทานที่มาในรูปประโยคหรือวลีด้วย ติดตามอ่านได้ที่ หลักการสร้างประโยคอุทานในภาอังกฤษ