50,558 Views
Favorite
ในระหว่างที่ ครูบาศรีวิชัยเจ้าออกเดินธุดงค์ในแถบภาคเหนือ ได้เดินทางผ่านโต้งนา (ทุ่งนา) แห่งหนึ่งก็ได้ไปปะ (ไปพบ) เถียงนา (ที่พักกลางนา) หลังหนึ่งที่ถูกไฟไหม้ แต่ไฟไหม้ไม่หมดเหลือส่วนหนึ่งตรงใจคา (ชายคา) ด้วยเหตุที่ไฟไหม้ไม่หมดจึงทำให้ครูบาศรีวิชัยเจ้าเดินเข้าไปดู ท่านก็ได้พบ กระดาษสาแผ่นหนึ่งซึ่งเขียนเป็นภาษาล้านนา เขียนว่า คาถาบารมีเก้าจั้น จนเกิดอัศจรรย์ใจ
ท่านจึงนำมาใช้กับตัวท่านตลอดมา คาถาบารมีเก้าชั้น หรือ คาถาเรียกบารมี 30 ทัด ปกปักรักษาเวลากลางคำกลางคืนรวมถึงเรียกคุณพระแม่ธรณีและคุณทั้งปวงมาปก ปักรักษาให้รอดพ้นจากภัยพิบัติอันตรายทั้งหลายทั้งปวง
นับเป็นคาถาอีกบทหนึ่งที่นิยมใช้กันทางภาคเหนือ ปัจจุบันค่อยเลือนหายไปน้อยคนนักที่จะรู้จัก ส่วนมากจะพากันไปสวดไปท่อง คาถาบารมี 30 ทัด ซึ่งก็เป็นคาถาประจำตัวท่านครูบาศรีวิชัยเจ้าอีกบทหนึ่งเช่นกัน
พระคาถาบารมี ๙ ชั้น หรือ พระคาถาบารมี ๑๐ ทัศ นี้เป็นคาถาที่พระครูบาศีลธรรมหรือครูบาเจ้าศรีวิชัย สิริวิชโญ แห่ง วัดบ้านปาง อ.ลี้ จ.ลำพูน นับถือมาก องค์ท่านเองจะสวดเป็นประจำทุกวันไม่ขาดและอบรมศิษยานุศิษย์ให้ท่องจำและสวด ทุกวัน ๆ เช่นกัน
พระคาถานี้มีอานุภาพมหาศาล ส่งผลทางแคล้วคลาดกันภัยอย่างยิ่ง แม้ผู้ใดคิดร้ายแก่เราผู้เจริญภาวนาพระคาถานี้อยู่เป็นนิจ ทั้งยังดำรงตนอยู่ในศีลและธรรมอันดีงามแล้วไซร้ คนที่คิดร้ายเหล่านั้นย่อมแพ้ภัยตัวเองหมดสิ้น เสมือนดังครูบาศรีวิชัยเองที่มีผู้ปองร้ายท่านมาโดยตลอดแต่ท่านก็รอดพ้น แคล้วคลาดมาเสมอเช่นกัน และที่สุดคนใจร้ายทั้งปวงก็ต้องถึงแก่ความวิบัติ จนที่สุดแม้ชีวิตก็ไม่เหลือ ไปตามกัน
และพระคาถานี้ยังทรงคุณทางเมตตามหานิยมเป็นเยี่ยม ผู้สวดสม่ำเสมอจิตใจย่อมมีสติ จักเป็นผู้ที่ไม่อดอยากยากจนขัดสนใด ๆ ทั้งยังหนุนดวงชะตาราศีให้เจริญรุ่งเรืองงอกงามไพบูลย์ยิ่ง ๆ ขึ้นไป
พระคาถานี้ได้คัดลอกมาจากผ้ายันต์ที่ครูบาเจ้าให้ศิษย์ของท่านเขียนขึ้น เพื่อแจกศรัทธาประชาชนที่มาทำบุญและช่วยเหลือในการบูรณะปฏิสังขรณ์ วัดพระธาตุสบฝาง อ.แม่อาย จ.เชียงใหม่ นับเวลาถึงบัดนี้ก็ได้ 80 ปีแล้ว ซึ่งถือว่าผ้ายันต์นี้เป็นต้นแบบที่ถูกต้องแท้จริง จึงควรสวดภาวนาพระคาถาวิเศษนี้เพื่อสร้างสติ มีความเจริญก้าวหน้าและแคล้วคลาดจาก ภยันตรายต่าง ๆ แล ฯ.
สาธุ สาธุ สาธุ พระปัญญาปารมีสามสิบตั๊ด
สาธุพระปัญญาปาระมีวังแวดล้อม
วิริยะปาระมีล้อมระวังดี
ศีลปาระมีบังหอดาบ
เมตตาปารมีผาบแป๊ทังปืน
ทานนะปาระมีหื้อเป๋นผืนตั้งต่อ
อุเบกขาปาระมีหื้อก่อเป๋นเวียง
สัจจะปาระมีแวดระวังดีเป๋นใต้
ขันติปารมีก๋ายเป๋นหอกดาบบังหน้าไม้และปืนไฟ
อธิฐานะปารมีผันผาบไปทุกแห่ง
แข็งๆ แรงๆ ผายปราบฝูงหมู่มาร ผีสางพรายเผด
ทุกทวีปภพถีบผั้งผายหนี นางธรณีอัศจรรย์
โสสะหมื่นผันอยู่ข้าง น้ำนทีนองกว้างต่อกว้างแตกตีฟองนานองนานอก
เป๋นเข้าตอกดอกไม้ถวายบูชาพระแก้วแก่นไม้สะทัน
พระพุทธังจุ่งมาผายโผดอนุญาโตดโผดผู้ข้าแต๊ดีหลี
แม่ธรณีออกมารีดผมอยู่ที่ข้างธาตุจ้างร้ายข่ายคะจังงาสับดินพ่นน้ำนทีนองผัด ผาย
คอพรายหักทบท้าวพญามารอ่าว ๆ
ปูนกั๋วกราบยอมือขึ้นทูนหัวใส่เกล้า ผู้ข้านี้ได้จื่อว่าลูกศิษย์พระพุทธเจ้าต๋นมีบุญสมภารอันมากนัก
พระพุทธเจ้าจึงจัดตั้งปารมีไว้เก้าจั้น
ตั้งไว้ตั้งหน้าก่ได้เก้าจั้น
ตั้งไว้ตังหลังก่าได้เก้าจั้น
ตั้งแต่หัวแผวตีน ก่ได้เก้าจั้น
ตั้งแต่ตีนแผวหัวก่าได้เก้าจั้นแสนวา
ลูกปืนจักมาเสมอเหมือนฝนแสนห่า
ก่จักบ่มาไก้
ข้าเจ้าก่เลยได้ว่า
พุทธะคุนัง ธรรมมะคุนัง สังฆะคุนัง
พุทธะอินทา ธรรมะอินทา สังฆะอินทา
อัสอับอั้นแม่ธรณีผู้อยู่เหนือน้ำ ผู้อยู่ก้ำแผ่นดิน
กอนข้าได้ระลึกกึ๊ดถึงคุณพระบิดา คุณพระมารดา
คุณครูบาอาจารย์ คุ
ณพระแก้วตังสามผะกาน คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์
คุณแดด คุณฝน คุณลม คุณกุศลราชเจ้าก่ดี
คุณพรุะต๋นภาวนาก่ดี คุณนางอุตราก่ดี
คุณธรณีเจ้าก่ดี
ขอหื้อจุ่งมาจ่วยฮักษาตังก้ำหน้าและก้ำหลังตนตั๋วแห่งข้าพระเจ้าในคืนวันนี้
ยามนี้จุ่งแต๊ดีหลีแด่เต๊อะ
พุทโธ พุทธังรักษา ธัมโม ธัมมังรักษา สังโฆ สังฆังรักษา
พุทโธ พุทธังอะระหัง ธัมโม ธัมมังอะระหัง สังโฆ สังฆังอะระหัง
พุทโธ พุทธังกัณหะ ธัมโม ธัมมังกัณหะ สังโฆ สังฆังกัณหะ
อายุ วรรณโณ สุขัง พะลัง สาธุ
สาธุ สาธุ พระปัญญาบารมีสามสิบทัศ
สาธุพระปัญญาบารมีวังแวดล้อม
วิริยะบารมีล้อมระวังดี
ศีละบารมีบังหอกดาบ
เมตตาบารมีปราบแพ้ทั้งปืน
ทานะบารมีให้เป็นผืนตั้งต่อ
อุเบกขาบารมีให้ก่อเป็นเวียงศรี
สัจจะบารมีแวดระวังดีเป็นไม้ไต้
ขันติบารมีกลายเกิดเป็นหอกดาบบังหน้าไม้และปืนไฟ
อธิษฐานะบารมีผันปราบไปทุกแห่ง
แข็งแข็ง แรงแรง ปราบฝูงหมู่มาร ผีสาง พรายเปรตทุกทวีปพบถีบพังพ่ายหนี
นาง ธรณีอัศจรรย์รูดมวยผมผันอยู่คว้าง ๆ
น้ำนทีนองกว้างต่อกว้างแตกตีฟองนะนองนะนอกเป็นข้าวตอกดอกไม้ มาถวายบูชาพระแก่นไท้ทรงธรรม์
พระพุทธังจุ่งมาผายโปรดจุ่งอนุญาตโทษโปรดผู้ข้าแท้ดีหลี
นางธรณีออกมารีดผมอยู่ธาตุ
ช้างร้ายค่ายคะจังงาสับดินพ้นน้ำนทีลงพัดพ่ายคอ
พลายหักทบท่าว พญามารอ้าวอ้าวปูนกลัวกราบยกมือไหว้ทูนใส่หัวเกล้า
ข้าผู้นี้ชื่อว่าศิษย์พระพุทธเจ้าตนมีบุญสมภารอันมาก
พระพุทธเจ้าจึงตั้งพระปัญญาบารมีไว้เก้าชั้น
ตั้งไว้ข้างหลังได้เก้าชั้น
ตั้งแต่หัวถึงตีนก็ได้เก้าชั้น
ตั้งแต่ตีนถึงหัวก็ได้เก้าชั้น
แสนวาลูกปืนจักมาเสมอเหมือนฝนแสนห่าก็บ่มีจัก มาใกล้ได้
ข้าพเจ้าจึงไหว้ว่า
พระพุทธะคุณณัง พระธรรมะคุณณัง พระสังฆะคุณณัง
พุทธะอินทรา ธรรมะอินทรา สังฆะอินทรา
อัสสะอับ แม่ธรณีอยู่เหนือน้ำผู้อยู่ค้ำแผ่นดิน
ครั้นข้าพเจ้าได้ระลึกถึงยังคุณพระพุทธเจ้า คุณพระธรรมะเจ้า คุณพระสังฆะเจ้า
คุณพระบิดา คุณพระมารดา คุณครูบาอาจารย์
คุณพระแก้วเจ้าทั้งสามประการคือ
คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์
คุณแดด คุณฝน คุณน้ำ คุณลม
คุณกุสสะราชเจ้าก็ดี คุณภาวนาก็ดี คุณนางอุทราก็ดี
คุณพระปัจเจกกะเจ้าก็ดี คุณแม่ธรณีก็ดี
ขอจงมารักษายังตนตัวแห่งข้าในคืนวันยามนี้เทอญ
พุทโธ พุทธังรักษา ธัมโม ธัมมังรักษา สังโฆ สังฆังรักษา
พุทโธ พุทธังอะระหัง ธัมโม ธัมมังอะระหัง สังโฆ สังฆังอะระหัง
พุทโธ พุทธังกันหะ ธัมโม ธัมมังกันหะ สังโฆ สังฆังกันหะ
อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง ฯ
