เครื่องปั้นของไทยโบราณ
หลักฐานที่ค้นพบในประเทศไทย แสดงว่า ได้มีการผลิตเครื่องปั้นเนื้อดินขึ้นใช้ในชีวิตประจำวัน มาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ในยุคหินใหม่ หรือประมาณกว่า ๕,๐๐๐ ปีมาแล้ว ผลิตขึ้นเป็นภาชนะรูปทรงต่างๆ กัน ตามลักษณะการใช้งาน สถานที่ค้นพบ มีทั้งในถ้ำ และบนพื้นที่ราบเชิงเขา ที่ชุมชนตั้งอยู่ นับตั้งแต่ยุคหินใหม่ เป็นต้นมา ได้มีการผลิตเครื่องปั้น และการปรับปรุงคุณภาพ การพัฒนาในด้านรูปแบบ เพื่อให้เหมาะสมกับการใช้งานอย่างต่อเนื่อง มาจนถึงสมัยประวัติศาสตร์ เครื่องปั้นของไทยในสมัยประวัติศาสตร์อาจแยกประเภทได้ดังนี้
ประเภทเครื่องใช้ ได้แก่ หม้อ จาน ชาม ครก ไห เตาเชิงกราน ถ้วย กาน้ำ ตะเกียง ตะคัน เชิงเทียน โคม โอ่งน้ำ ท่อน้ำ แว ตุ้มถ่วงแห ลูกปัด ตราประทับ
ประเภทงานในศาสนา ได้แก่ รูปเคารพพระพิมพ์
ประเภทเครื่องประกอบตัวอาคาร ได้แก่ อิฐ รูปจำลองอาคารกระเบื้องมุงหลังคา รูปบุคคล รูปสัตว์ รูปลวดลายประดับอาคาร
ประเภทงานเบ็ดเตล็ด ได้แก่ รูปสัตว์และรูปบุคคลขนาดเล็ก ของเล่นต่างๆ เป็นต้น