กฎหมายประกันสังคมระหว่างประเทศ
ปัจจุบันการประกันสังคมได้รับการรับรอง ในองค์การแรงงานระหว่างประเทศ ได้กำหนดเป็นมาตรฐานแรงงานระหว่างประเทศ ในรูปของอนุสัญญา และข้อแนะหลายฉบับ อนุสัญญาเหล่านี้ ได้รับการให้สัตยาบันจากประเทศสมาชิกจำนวนมาก โดยเฉพาะอนุสัญญาฉบับที่ ๑๐๒ ค.ศ. ๑๙๕๒ ได้วางมาตรฐานขั้นต่ำ ในเรื่องเกี่ยวกับการประกันสังคมเอาไว้ มาตรฐานที่อนุสัญญาฉบับนี้กำหนดไว้ คลุมถึงเรื่องต่างๆ ๙ เรื่อง คือ การรักษาพยาบาล การเจ็บป่วย การว่างงาน วัยชรา การบาดเจ็บในงาน ครอบครัว การคลอดบุตร การไร้สมรรถภาพ และผลประโยชน์ ของผู้ซึ่งยังมีชีวิตอยู่ เช่น หญิงม่าย หรือเด็กกำพร้า
ประเทศใดก็ตามที่ให้สัตยาบันอนุสัญญาฉบับนี้จะต้องปฏิบัติตามมาตรฐานที่กำหนดไว้ อย่างน้อย ๓ เรื่อง สำหรับใช้บังคับกับคนงาน ประเภทใดหรือในสาขาอาชีพใดสาขาอาชีพหนึ่ง และหลังจากการรับไปปฏิบัติอย่างน้อย ๓ เรื่องแล้ว ต่อไปก็สามารถรับเรื่องต่างๆ ที่เหลือมาใช้ได้ เมื่อมีความพร้อม
กฎหมายเกี่ยวกับการประกันสังคมนั้น เน้นเรื่องความสำคัญของมนุษย์เป็นใหญ่ โดยไม่จำกัดว่า จะมีเชื้อชาติใด สีผิวใด หรืออยู่ในประเทศใด ด้วยเหตุนี้กฎหมายที่เกี่ยวกับการประกันสังคมระหว่างประเทศ จึงกำหนดไม่ให้มีการเลือกปฏิบัติต่อพลเมืองในชาติ และผู้อพยพมาหางานทำ ซึ่งจะต้องได้รับการดูแลคุ้มครองด้วย