ปัญหาการพัฒนาที่สูง
การพัฒนาที่สูง มีปัญหาดังต่อไปนี้
๑. ปัญหาเรื่องคน คือ ชาวเขานอกจากจะอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้แล้ว ก็ยังไม่เชี่ยวชาญภาษาไทย นอกจากนี้ความนึกคิดและชีวิต ก็ผิดแปลกจากคนไทยทั่วไป ทำให้การถ่ายเทความรู้ไม่ใคร่จะปลอดโปร่งนัก อนึ่ง เจ้าหน้าที่ก็จะต้องเป็นบุคคลที่อดทน เสียสละ เห็นอกเห็นใจผู้อื่น ซึ่งบุคคลเช่นนี้มีน้อย
๒. ปัจจุบันนี้ แม้จะมี "ทาง" รถแล่นได้บ้างแล้ว การคมนาคมก็ยังลำบากอยู่มาก โดยเฉพาะหน้าฝน ซึ่งจำกัดพืชผลที่ส่งเสริมได้
๓. ปัญหาพื้นที่ลาดชัน จำต้องมีการบริรักษ์ คือ ป้องกันไม่ให้หน้าดินที่อุดมสมบูรณ์ ถูกน้ำชะล้าง
๔. การขาดแคลนน้ำ
๕. การขาดข้อมูลในด้านดินฟ้าอากาศ และไม่ทราบว่า จะปลูกพืชอะไร เมื่อใด
การศึกษาพัฒนาที่สูง
ในระยะต้น โครงการฯ ขาดข้อมูลเป็น อย่างมาก เช่น ไม่ทราบว่า อุณหภูมิบางปีลดลง ถึง -๙ ํเซลเซียส และบางแห่ง น้ำค้างจะกลายเป็นน้ำแข็งขาวโพลน จนพระอาทิตย์ขึ้นอยู่เสมอ สำหรับในด้านพืชนั้น โครงการหลวงไม่ทราบแม้แต่ว่า จะเอาพันธุ์อะไร มาต่อกับท้อพื้นเมือง จึงจะได้ลูกดก ดังนั้นจึงต้อง "ทำไป เรียนไป" บัดนี้ (พ.ศ. ๒๕๓๕) ๒๓ ปีล่วงมาแล้ว การ "ทำ" อย่างถูกต้อง ได้เพิ่มสวนขึ้นมาก แต่การ "เรียน" คือ วิจัยนั้น ก็ยังหยุดยั้งไม่ได้