8,444 Views
Favorite
....มาอยู่ นี้ ไม่ได้มาหาลาภยศอะไร มาหาทางหนีจากความทุกข์ กรรม คือ การกระทำ ทั้งบาปทั้งบุญ ให้พิจารณา รู้ไหมบุญเป็นอย่างไร บาปเป็นอย่างไร คนที่ปฏิบัติหาทางออกจากกองทุกข์ นั้นมันหายากแล้ว
ให้ลูกหลานจำให้ดี จำได้ไหม ให้มีสติ มีอารมณ์อยู่กับพุทโธ พุทโธเอาให้ได้ ทำให้มันเห็นของดี จำได้ไหม นี่ไม่ได้พูดเล่นนะ ให้จับลมกับกายนี้ กายนี้ให้เห็นเป็นกายพระธรรมให้ได้ มีหูฟังแล้ว ก็ให้มันเป็นพระธรรม ตาให้เป็นตาพระธรรม กายให้เป็นกายพระธรรม ใจก็ให้เป็นใจพระธรรม ทำให้มันได้ ให้มีพุทโธ อยู่กับกายนี้ใจนี้ จำไว้ที่ใจ จำได้ไหม จำดี ๆ อย่าไปลืมนะ
ไม่ต้องไปรู้ที่อื่น มันอยู่ในกายนี้ กายนี้แหละมันเป็นทุกข์ อยู่ทุกวันนี้ สังขารจะแตก จะตาย ก็ให้รู้ จำได้ไหม สมฺปโยโค ก็ให้รู้ จะต้องจากกัน ไม่ต้องตกใจ ให้พิจารณาเดี๋ยวนี้ จำได้ไหม จำให้ดีๆ ให้รู้อยู่กับกายกับใจ อย่าไปลืมให้รู้จริงๆ อย่าทำเล่นไม่ได้นะ กามก็ดี ตัวกามนี้จับมันให้อยู่ จับมันมัดไว้ ให้มัตาย จำได้ไหม ไม่ว่าสัตว์ว่าคน หากาม แสวงหากาม มันเดือดร้อนวุ่นวาย ก็เพราะกามนี้แหละ ชายหญิง สัตว์ ผู้ เมีย ต่างก็ยินดีกันแหละกัน มัวเมากันอยู่อย่างนี้ ให้มันเป็นธรรมโม อย่าให้เป็นธรรมเมา
ให้ออกจากกาม หา พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ให้จำไว้ จำไว้ให้มันดี ปฏิบัติให้มันรู้ กามมันตายแล้วมันก็สบาย ให้เป็นธรรมโม อย่าให้เป็นธรรมเมา จำให้ดี ๆ นะ ปฏิบัติให้มันรู้ จำได้ไหม อย่าไปลืมนะ ไม่ต้องพูดมาก พูดมากไปไม่ใช่ธรรมะ มันเป็นธรรมเมา.
โดย พระบุญเหลือ ฐิตวีโร ผู้บันทึก
