อาหารที่ให้พลังงานและการเจริญเติบโต

๑. อาหารแป้ง

แป้งเป็นอาหารพลังงานที่มีราคาถูกแต่ปลาใช้อาหารแป้งได้ดีไม่เท่าเทียมกันทั้งหมดมีแต่แตกต่างในการย่อยของอาหารแป้งแต่ละชนิดระดับส่วนผสมของอาหารที่เป็นแห้งมีจำกัดส่วนผสมของแป้งไม่ควรเกินร้อยละ ๑๒ ของน้ำหนักอาหารการให้แห้งสูงกว่านี้จะเพิ่มไกลโคเจนในตับซึ่งจะทำให้ปลาตาย

ในสัตว์ชั้นสูงที่ใช้แป้งเป็นกำลังงานจะเก็บไกลโคเจนเป็นกำลังสำรอง ซึ่งพร้อมที่จะใช้ได้ทันทีและจะเก็บไขมันไว้สำหรับใช้ในอนาคตในปลาเทราและปลาแซลมอนปรากฏว่า การใช้แป้งเป็นกำลังงานใช้ได้ทันทีและอาจเก็บไว้ในรูปไกลโคเจนในตับและในกล้ามเนื้อประโยชน์ของการเก็บกำลังงานดังกล่าวจะช่วยให้ปลามีอัตราการรอดตายสูงเมื่อสภาวะแวดล้อมเปลี่ยนแปลงไป

๒. อาหารโปรตีน

ปลาส่วนใหญ่ต้องการอาหารโปรตีนซึ่งได้จากพืชและสัตว์ปลาเทราและปลาแซลมอนซึ่งตามธรรมชาติเป็นปลากินเนื้อแต่สามารถกินพืชได้เมื่อเลี้ยงด้วยอาหารสำเร็จรูป

ความต้องการอาหารโปรตีนเปลี่ยนแปลงไปตามขนาดปลาขนาดเล็กซึ่งเจริญเติบโตเร็วต้องการอาหารโปรตีนสูงกว่าปลาใหญ่ซึ่งเติบโตช้าก่อนฤดูวางไข่ปลามีความต้องการอาหารที่มีโปรตีนสูงเพื่อผลิตไข่และเชื้อตัวผู้ 

ความต้องการอาหารโปรตีนจะเพิ่มมากขึ้นเมื่ออุณหภูมิสูงและจะใช้อาหารโปรตีนน้อยลงเมื่ออุณหภูมิต่ำปลาอาจใช้โปรตีนเป็นแหล่งพลังงานทดแทนหากแหล่งพลังงานจากไขมันและแป้งมีไม่เพียงพอปลามีความต้องการโปรตีนที่ประกอบด้วยกรดอะมิโน (amino acid) ทั้ง ๑๐ อย่างในระดับเดียวกับสัตว์ชั้นสูง 

อาหารโปรตีนมีความสำคัญต่อการเจริญเติบโต โปรตีนที่ดีขึ้นอยู่กับคุณภาพและปริมาณของกรดอะมิโนที่สัตว์ต้องการอาหารที่ใช้เลี้ยงปลาควรจะมีกรดอะมิโนใกล้เคียงกับอาหารธรรมชาติกรดอะมิโนที่มีอยู่ในตัวปลาช่วยเป็นเครื่องชี้ความต้องการของปลาอาหารที่ใช้เลี้ยงปลาไนควรจะมีส่วนประกอบที่เป็นพืชและสัตว์การใช้พวกพืชในส่วนผสมอาหารสูงจะทำให้ดุลของกรดอะมิโนในอาหารไม่พอดี 

ปลากินเนื้อต้องการโปรตีนสูงประมาณร้อยละ ๗๕ แต่ปลากินอาหารไม่เลือก เช่น ปลาไน ต้องการโปรตีนน้อยอัตราส่วนโปรตีนต่อแป้งเป็น๑:๗–๑:๘ ซึ่งใกล้เคียงกับสัตว์บก

๓. อาหารไขมัน

ไขมันจะถูกดูดซึมเข้าทางผนังบุทางเดินอาหารไพโลริคซีคา (pyloric caeca) ทำหน้าที่ดูดซึมไขมันอัตราการดูดซึมไขมันจะมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับจุดหลอมตัวของไขมัน

อาหารไขมันจำเป็นสำหรับปลาเช่นเดียวกับสัตว์ชั้นสูงเมื่อให้ในอัตราที่พอเหมาะจะทำหน้าที่เป็นพลังงานและเสริมอาหารโปรตีนในการเจริญเติบโตทำให้การใช้อาหารโปรตีนลดลงร้อยละ ๑๘

การเพิ่มไขมันในส่วนประกอบอาหารที่มีโปรตีนพออยู่แล้วจะทำให้ปลามีไขมันมากและบางทีจะทำให้ปลาตายได้เนื่องจากการสะสมน้ำมันในตับ

การเก็บไขมันไว้ในตัวปลาเกิดจากมีปริมาณแคลอรีเหลือเฟือในอาหารความต้องการแคลอรีจะเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลความต้องการพลังงานในฤดูร้อนจะสูงกว่าในฤดูหนาว

ปฏิกิริยาทางสรีรวิทยามีส่วนทำให้ปลาเก็บไขมันไว้ในตัวปลาก่อนระยะการสุกของรังไข่ไขมันดังกล่าวอาจเก็บไว้ในกล้ามเนื้อในตับการเก็บไขมันก็เพื่อสำรองพลังงานสำหรับการทำงานของร่างกายในระยะที่ปลาไม่กินอาหาร

ปลาก็เช่นเดียวกันกับสัตว์ชั้นสูงเมื่อเจริญเติบโตขึ้นจะเพิ่มไขมันในตัวทั้งนี้เนื่องมาจากจะลดอัตราการเจริญเติบโตลดการเคลื่อนไหวและลดอัตราการทำงานของส่วนต่าง ๆ ในร่างกายเมื่อเติบโตขึ้น

อาหารเกลือแร่และวิตามิน

แคลเซียม ฟอสฟอรัส โคบอลต์ คลอโรด์ซัลเฟตและสตรอนเชียมเป็นธาตุที่ปลาต้องการธาตุเหล่านี้อาจดูดซึมได้โดยตรงจากในน้ำและจากอาหารการให้อาหารที่มีธาตุสูงกว่า ระดับที่จะขับถ่ายได้อาจทำให้ปลาตายได้ 

ปลาจะดูดซึมเอาคลอไรด์จากเกลือ (โซเดียมคลอไรด์) ที่ละลายอยู่ในน้ำไปใช้ปลาจะเอาไอโอดีนจากอาหารเข้าไปยังต่อมไทรอยด์และส่งกลับสู่เส้นทางเดินโลหิตในรูปของไทรอกซินวัฏจักรของไอโอดีนของปลาคล้ายคลึงกับสัตว์ชั้นสูงการทดสอบการใช้โคบอลต์ผสมกับอาหารปลาในอัตรา ๐.๐๘ มิลลิกรัม ปรากฏว่าทำให้เม็ดเลือดแดงในปลาไนสูงขึ้นและทำให้ลูกปลาไนมีอัตรารอดตายสูงและเจริญเติบโตดี 

วิตามินจำเป็นสำหรับปลาปลาที่ขาดวิตามินจะเกิดโรคหลายอย่างทำให้ระบบการทำงานของเซลล์ผิดปกติปลาสามารถเก็บวิตามินที่ละลายในไขมันไว้ในตัวได้มากพอควร