5,202 Views
Favorite
คำว่า สังคายนาและสังคีติ เป็นคำภาษาบาลีแปลอย่างเดียวกันว่า "การสวดพร้อมกัน" เป็นคำที่ใช้แทนกันได้ การสวดพร้อมกันหมายความว่า เมื่อรวบเรียบเรียงถ้อยคำ ที่เคยท่องจำกันมาให้เป็นหมวดหมู่เรียบร้อยดีแล้ว ก็มีการท่องจำ และการสวดพร้อมกัน เพื่อเป็นหลักฐานสืบไป แต่ความหมายของการสังคายนา หรือสังคีติในทางปฏิบัติ กว้างมากกว่าเพียงการสวดพร้อมกัน ตามคำแปล เพราะหมายรวมไปถึง การแก้ไขเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ชี้ให้เห็นว่า ที่ถูกตามคำสั่งสอนทางพระพุทธศาสนาควรเป็นอย่างไร เสร็จแล้วจึงมีการทบทวนคำสั่งสอนนั้น ๆ ซึ่งท่องจำกันมา หรือจารึกมาแต่อดีต และรวมไปถึงการชำระสอบทาน จดจารึก หรือจัดพิมพ์พระไตรปิฎกด้วย และเพื่อจะให้การใช้ถ้อยคำหมดปัญหา บางครั้งท่านก็ใช้คำว่า การสังคายนาตรวจชำระพระไตรปิฎก ขอยกตัวอย่าง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง โดยย่อดังนี้
สังคายนาครั้งที่ ๑
ทำในประเทศอินเดีย ภายหลังพุทธปรินิพพานประมาณ ๓ เดือน ปรารภการกล่าวจ้วงจาบพระธรรมวินัยของภิกษุรูปหนึ่ง แล้วได้มีการรวบรวมคำสั่งสอนทางพระพุทธศาสนา โดยให้ท่านผู้เชี่ยวชาญโดยเฉพาะ ซึ่งได้รับยกย่องจากพระพุทธเจ้า เป็นผู้รวบรวมฝ่ายพระธรรม และฝ่ายพระวินัย ซึ่งเรียกสั้น ๆ ว่า พระธรรมวินัย ท่องจำนำสืบต่อกันมา อันถือว่า เป็นต้นเรื่องของพระไตรปิฎก
สังคายนาครั้งที่ ๒
ทำในประเทศอินเดีย ภายหลังพุทธปรินิพพานประมาณ ๑๐๐ ปี ปรารภการประพฤติย่อหย่อนผิดพระวินัยของภิกษุกลุ่มหนึ่ง ซึ่งเรียกรวมกันว่า ภิกษุวัชชีบุตร (บุตรของชาววัชชี) แล้วจึงมีการทบทวนพระธรรมวินัย
สังคายนาครั้งที่ ๓
ทำในประเทศอินเดีย ภายหลังพุทธปรินิพพาน ๒๓๕ ปี ปรารภนักบวชนอกพระพุทธศาสนา ปลอมบวชอาศัยพระพุทธศาสนาหาเลี้ยงชีพ แต่กลับสั่งสอนลัทธิศาสนาอื่น เมื่อชำระจับสึกนักบวชเหล่านั้นแล้ว จึงได้มีการรวบรวมทบทวนพระธรรมวินัย แยกเป็นพระไตรปิฎกคือ พระวินัยปิฎก
พระสุตตันตปิฎก และพระอภิธรรมปิฎก
