การจัดการเพื่อส่งเสริมการออกดอกและติดผล 

๑. การจัดการเพื่อส่งเสริมการออกดอก 

       ต้นทุเรียนที่สมบูรณ์และมีสภาพความพร้อมดีมากเมื่อผ่านช่วงฝนแล้งที่ต่อเนื่องนานเกิน ๑๐ วัน  ต้นทุเรียนจะออกดอกในปริมาณมากและเป็นดอกรุ่นเดียวกันซึ่งจะสะดวกและง่ายต่อการจัดการ เพื่อให้มีการติดผล การตัดแต่งผล การไว้ผล เพื่อเพิ่มปริมาณผลผลิตและการปรับปรุงคุณภาพผลผลิต  แต่ถ้าต้นทุเรียนมีสภาพความพร้อมไม่ดีพอในขณะที่สภาพแวดล้อมเหมาะสมหรือต้นทุเรียนมีสภาพความพร้อมดีมากแต่สภาพแวดล้อมเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอมีความเหมาะสมน้อ ต้นทุเรียนก็จะออกดอกในปริมาณน้อยและเป็นดอกหลายรุ่น  โดยเฉพาะอย่างยิ่งในต้นทุเรียนที่มีอายุมากกิ่งมีขนาดใหญ่ทำให้เป็นปัญหาในด้านการจัดการจึงจำเป็นที่จะต้องมีการจัดการเสริมเพื่อช่วยกระตุ้นให้ต้นทุเรียนออกดอกในปริมาณมากและเป็นดอกรุ่นเดียวกัน 

๒. การจัดการเพื่อส่งเสริมการติดผล 

        การติดผลเป็นขั้นตอนที่มีความสำคัญในการกำหนดปริมาณผลผลิตต่อต้น  ดังนั้นหากต้องการที่จะเพิ่มปริมาณผลผลิตจึงจำเป็นต้องมีการจัดการเพื่อส่งเสริมการติดผลซึ่งสามารถปฏิบัติได้ดังนี้ 

• ตัดแต่งดอกให้เป็นดอกรุ่นเดียวกัน ตัดแต่งดอกรุ่นที่มีปริมาณน้อยออกให้เหลือดอกเพียงรุ่นเดียวในแต่ละกิ่งหรือเป็นดอกรุ่นเดียวกันทั้งต้นในกรณีที่ดอกมีปริมาณมากให้ตัดแต่งและเหลือดอกไว้เป็นกลุ่ม กลุ่มละไม่เกิน ๒๐ ดอก แต่ละกลุ่มห่างกันพอเหมาะตามตำแหน่งที่คาดว่าจะไว้ผลในกรณีที่มีดอกหลายรุ่นและแต่ละรุ่นมีปริมาณดอกจำนวนใกล้เคียงกันให้พิจารณาตัดแต่งให้เหลือเป็นดอกรุ่นเดียวกันในแต่ละกิ่งโดยกระจายปริมาณของดอกทั่วต้นให้เหลือจำนวนพอประมาณ  การตัดแต่งดอกควรดำเนินการในระยะมะเขือพวง (ประมาณ ๓๐ วัน หลังจากเกิดดอกในระยะไข่ปลา)

•  จัดการน้ำเพื่อช่วยการติดผลและขึ้นลูก การจัดการให้น้ำในปริมาณที่เหมาะสมตามคำแนะนำในช่วงพัฒนาการต่าง ๆ ของดอกและผลอ่อนมีบทบาทสูงในการช่วยลดปัญหาการหลุดร่วงของดอกและผลอ่อนได้เป็นอย่างดีและเพิ่มการติดผลและขึ้นลูกของทุเรียนโดยเริ่มตั้งแต่ดอกทุเรียนในระยะเหยียดตีนหนูต้องให้น้ำในปริมาณสูงแต่ลดปริมาณน้ำลงประมาณร้อยละ ๔๐ ในช่วงระยะดอกขาวจนถึงระยะผลอ่อนอายุ ๑ สัปดาห์ หลังดอกบานรักษาปริมาณความชื้นในดินให้สม่ำเสมอโดยให้น้ำครั้งละน้อย ๆ แต่ให้บ่อยครั้งและเมื่อปลายยอดเกสรตัวเมียที่ติดอยู่กับผลอ่อนเริ่มไหม้และแห้งเป็นสีน้ำตาลแก่จึงเริ่มเพิ่มปริมาณน้ำที่ให้ขึ้นเล็กน้อยแต่ยังคงเน้นการให้น้ำอย่างสม่ำเสมอ  เมื่อผลอ่อนมีอายุประมาณ ๓ สัปดาห์หลังดอกบานและปลายยอดเกสรตัวเมียที่ติดอยู่กับผลอ่อนมีลักษณะแห้งเป็นสีดำจึงเพิ่มปริมาณน้ำที่ให้มากขึ้นตามคำแนะนำและรักษาสภาพความชื้นในดินให้สม่ำเสมอไปจนผลอ่อนมีอายุ ๕ สัปดาห์หลังดอกบาน  ในกรณีที่มีฝนตกปริมาณมากในช่วงเวลาใกล้ดอกบานให้พยายามรักษาสภาพความชื้นในดินและความชื้นบรรยากาศภายใต้ทรงพุ่มให้สม่ำเสมอโดยการให้น้ำทุก ๆ วันแต่ในปริมาณวันละไม่มากนัก กวาดเศษซากของดอกที่ร่วงออกให้หมดจากบริเวณผิวดินใต้ทรงพุ่มเพื่อช่วยในการถ่ายเทอากาศตรงบริเวณผิวดินให้ดีขึ้นจะช่วยลดปัญหาการหลุดร่วงของดอกและผลอ่อนได้ในระดับหนึ่ง

• การช่วยผสมเกสรการติดผลน้อยของทุเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทุเรียนพันธุ์ชะนีเป็นปัญหาที่สำคัญ  การช่วยผสมเกสรโดยใช้ละอองเกสรจากทุเรียนต่างพันธุ์จึงเป็นการช่วยทำให้กระบวนการถ่ายละอองเกสรประสบความสำเร็จและนำไปสู่การปฏิสนธิปริมาณการติดผลจึงเพิ่มขึ้น ผลทุเรียนที่เกิดจากการช่วยผสมเกสรจะมีการเจริญเติบโตเร็ว รูปทรงดี พูเต็ม คุณภาพเนื้อดี สีเนื้อ และรสชาติไม่แตกต่างจากพันธุ์แม่ปริมาณเนื้อที่รับประทานได้ต่อผลเพิ่มขึ้น

• ฉีดพ่นด้วยสารควบคุมการเจริญเติบโต การช่วยผสมเกสรเป็นสิ่งจำเป็นการปฏิบัติต้องใช้เวลาและแรงงานจึงจะทำให้การผสมเกสรนั้นได้ผลดีตามต้องการในกรณีเกษตรกรรายย่อยซึ่งมีพื้นที่ในการปลูก

ืื      ทุเรียนตั้งแต่ ๓ - ๑๕ ไร่ การช่วยผสมเกสรสามารถปฏิบัติได้แต่ถ้าเป็นสวนขนาดใหญ่ก็จะมีปัญหาในด้านการปฏิบัติจำเป็นต้องเลือกใช้วิธีการอื่น พบว่าการฉีดพ่นใบทั่วทั้งต้นด้วยสารแพกโคลบิวทราโซลในอัตรา ๕๐๐ ส่วนต่อล้านส่วน ในช่วงที่ดอกทุเรียนอยู่ในระยะกระดุมหรือหัวกำไลจะช่วยทำให้มีการติดผลได้ในปริมาณสูงเช่นเดียวกับการช่วยผสมเกสรและคุณภาพของผลผลิตไม่แตกต่างกัน