หมาย
ผู้ชมลิเกส่วนใหญ่เป็นสตรีวัยกลางคนขึ้นไป กลุ่มรองลงมาคือ เด็ก ส่วนวัยรุ่นและหนุ่มสาว มีน้อยผู้ชมสนใจความสวยงามของผู้แสดงและเครื่องแต่งกายรวมทั้งคำกลอน การแสดงบทบาทในอารมณ์ต่าง ๆ และบทตลก ผู้ชมลิเกครั้งหนึ่งๆมีประมาณ ๓๕๐ - ๕๐๐ คน พวกที่ตั้งใจมาชมจะให้เด็กนำเสื่อหรือหนังสือพิมพ์มาปูจองที่นั่งด้านหน้า ขณะที่ลิเกกำลังแสดงถ้าผู้ชมเกิดความพอใจผู้แสดงคนใดซึ่งโดยมากจะเป็นตัวพระเอกก็จะลุกขึ้นมาที่หน้าเวทีแล้วมอบเงินรางวัลหรือคล้องพวงมาลัยประดับธนบัตรเป็นรางวัลผู้แสดงจะมารับรางวัลในช่วงที่ปี่พาทย์บรรเลงรับการร้องเพลงเงินรางวัลที่ได้รับจะเป็นของผู้แสดงคนนั้นโดยเฉพาะ
เป็นผู้ชมผู้หญิงที่ติดตามชมและสนับสนุนเงินรางวัลแก่ผู้แสดงชายหรือพระเอกลิเกคนใดคนหนึ่งโดยเฉพาะ คำว่า “แม่ยก” มาจากคำที่ผู้แสดงเรียกผู้ชมกลุ่มนี้ว่า “แม่” ด้วยความ “ยกย่อง” เงินรางวัลจากแม่ยกเป็นรายได้ที่สำคัญอย่างยิ่งสำหรับพระเอกลิเก อีกทั้งเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ลิเกยังคงอยู่และเป็นสิ่งดึงดูดใจเยาวชนให้สนใจที่จะเข้ามาสืบทอดการแสดงลิเกให้คงอยู่ต่อไป
ผู้แสดงลิเก มี ๒ กลุ่ม กลุ่มหนึ่งเป็นลูกหลานของลิเกที่สืบทอดอาชีพกันมาอีกกลุ่มหนึ่งเป็นผู้แสดงที่มาจากครอบครัวเกษตรกรผู้ยากจนที่ไม่ต้องการทนความยากลำบากในการทำนาทำไร่หรือชอบร้องรำทำเพลงก็มาขออาศัยอยู่กับโต้โผลิเกและฝึกหัดไปแสดงไปพร้อมกัน ประมาณ ๒ - ๓ ปี ก็สามารถออกโรงแสดงได้เต็มตัว ผู้แสดงลิเกส่วนใหญ่จบการศึกษาภาคบังคับระดับประถมศึกษามีบางคนจบการศึกษาระดับมัธยมศึกษา ปวช. ปวส. และอุดมศึกษา บางคนจบการศึกษาจากวิทยาลัยนาฏศิลป ผู้แสดงส่วนใหญ่มีรายได้พอเลี้ยงตน เมื่อรายได้ลดลงเพราะมีนักแสดงรุ่นใหม่เข้ามาแทนที่หรือเมื่อมีอายุมากขึ้นก็เลิกแสดงลิเกและหันไปประกอบอาชีพอื่น ผู้แสดงที่มีฐานะดีซึ่งมีจำนวนไม่มากเมื่อมีอายุมากขึ้นก็จะเปลี่ยนสถานภาพไปเป็นโต้โผตั้งคณะลิเกของตนเอง ปัจจุบันผู้แสดงลิเกมีสถานภาพทางสังคมดีขึ้นกว่าแต่ก่อนสังคมยอมรับและมีบางคนได้รับการยกย่องให้เป็นศิลปินแห่งชาติ
ลิเกเป็นละครพื้นบ้านที่เป็นที่นิยมกันในบริเวณภาคกลางของประเทศที่พูดภาษาไทยกลา ซึ่งเป็นภาษาที่ลิเกใช้แสดง แต่ลิเกก็เป็นที่นิยมในภูมิภาคอื่น ๆ อยู่บ้าง การแสดงลิเกมีผลต่อการชม การฟัง และการกระตุ้นการรับข่าวสารของผู้ชม ดังนั้นลิเกจึงเป็นสื่อสำคัญที่ทั้งภาครัฐและเอกชนนำมาใช้เพื่อช่วยส่งข่าวสารไปสู่ผู้ชม เช่น การต่อต้านลัทธิบางอย่างที่เป็นอันตรายต่อความมั่นคงของชาติ การป้องกันและการรักษาสุขภาพอนามัยและโภชนาการ การเสริมสร้างลัทธิชาตินิยมและทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรม ซึ่งนับว่าได้ผลดี