ไซซีกับ Super Lemon นี่ใช่เลยค่ะ มันเป็นลูกอมจะมีรสเปรี้ยวแล้วสักพักก็จะหวาน เหมือนกับนิสัยของซีที่ร่าเริง ชอบเล่นมุกตลก ถึงแม้บางทีจะไม่ตลกก็เถอะ (ฮา) แต่ก็ทำให้เพื่อน ๆ สบายใจสนุกเฮฮาได้ เวลาอยู่กับเพื่อนสนิทเหมือนคนบ้าเลย สดใสแฮปปี้ แต่ถ้าไม่สนิทก็จะเงียบไม่พูดค่ะ ส่วนฉายาที่เพื่อนเรียกคือ ไซแจ๋ เพราะว่าบ้านซีเป็นคนจีน คำว่าพี่ภาษาจีนคือเจี่ยเจีย ทีนี้น้องซีเขาออกเสียงไม่ค่อยถูก ก็เลยกลายเป็นแจ๋ ๆ พอเพื่อนมาได้ยินเขาก็เลยเรียกซีว่า ไซแจ๋ ค่ะ
เวลาที่ซีติวหนังสือจะอ่านไปจดไปด้วยปากกาสีเพื่อช่วยในการจดจำ ส่วนเวลาสอบจะรวมกลุ่มติวกับเพื่อน เพื่อนคนไหนที่เก่งวิชาไหนก็จะมาติวให้ เพื่อเป้าหมายประตูสู่มหา’ลัย คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ ค่ะ เป็นมหา’ลัย ที่ทุกคนใฝ่ฝัน แล้วซีก็เป็นคนชอบงานเบื้องหน้าและเบื้องหลังยิ่งเป็นแรงผลักดันให้สู้ต่อไปค่ะ
ซีจะมีเพื่อนคนหนึ่งที่จะมาโรงเรียนสายเป็นประจำ แล้ววันไหนที่ซีตื่นสายก็จะโทรไปหาว่า เฮ้ยมาโรงเรียนหรือยัง ถ้ายังไม่มาก็จะมานัดเจอกันหน้าโรงเรียนซื้อขนมกินข้าวกัน ทีนี้ตอนที่ซีกำลังนั่งกินข้าวอยู่ อาจารย์ฝ่ายปกครองก็เดินมาสั่งข้าว ซีก็แบบเฮ้ย อาจารย์ฝ่ายปกครองมา ซีกับเพื่อนก็ก้มหน้าก้มตากินกะว่าให้อาจารย์เดินผ่านไป สุดท้ายเขาก็เดินมาบอกว่า สายอีกแล้วนะ ! เตรียมโดนได้เลย เข้าห้องปกครองพร้อมโดนยึดของกินเรียบร้อยค่ะ
ซีชอบมุมสวัสดิการของโรงเรียน เพราะว่าซีกับเพื่อนชอบไปนั่งเล่นนั่งกินขนมกัน แล้วก็เม้าท์ตามประสาสาว ๆ แต่ถ้ามุมในห้องเวลานั่งเรียนก็หลังสุดเลยค่ะ นั่งข้างหน้าติดกระดานดำจะมีฝุ่นจากชอล์กเยอะ ขอเป็นเด็กหลังห้องดีกว่า
ต้องจัดตารางไม่ให้เวลางานชนกับเวลาเรียนค่ะ หรือถ้าเหนื่อยในการทำสองอย่างไปพร้อมกัน ซีก็มีไอดอลในการเรียนอย่างพี่เจี๊ยบ ลลนา พี่เขาทั้งทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ที่สำคัญกลุ่มเพื่อนของซีที่คอยช่วยเหลือกันตลอด รู้สึกดีต่อใจมาก ๆ ค่ะ
เรื่อง : วรรณวิสา สุภีโส
ภาพ : รุ่งรวิน ดวงแก้ว