6,685 Views
Favorite
เกมแคสเตอร์ หรือนักแคสเกม คือผู้ที่นำเสนอการเล่นเกมของตนพร้อมกับการรีวิว หรือนำเสนอเทคนิคและวิธีการเล่นเกมต่าง ๆ เพื่อเผยแพร่แก่ผู้สนใจผ่าน YouTube หรือช่องทางอื่น ๆ ซึ่งถือเป็นความบันเทิงอย่างหนึ่งของกลุ่มคนที่นิยมเล่นเกมหรือเหล่าเกมเมอร์ทั้งหลาย และถือเป็นอีกหนึ่งช่องทางของการสร้างรายได้ที่พัฒนามาจากความชื่นชอบในการเล่นเกม ซึ่งในต่างประเทศเกมแคสเตอร์หลายรายสามารถสร้างรายได้หลักล้านต่อเดือนกันเลยทีเดียว ว่าไปแล้วเกมแคสเตอร์ของไทยก็ไม่น้อยหน้า เรามาทำความรู้จักพวกเขาให้มากขึ้นกันดีกว่า
สำหรับผม แคสเตอร์ แปลว่า นักกระจาย การที่แคสเตอร์กำหนดรูปแบบการกระจายนั้น ขึ้นอยู่กับว่าแคสเตอร์นั้นเขากระจายความดี ความชั่ว พูดสิ่งดี ๆ ให้น้อง ๆ ฟังหรือเอนเตอร์เทนน้อง ๆ ในรูปแบบไหน เดี๋ยวนี้เรามีแคสเตอร์หลากหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบไหนก็แล้วแต่ สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ เราจะกระจายแบบไหนให้คนดูและเขาได้อะไรจากตรงนี้ครับ
เริ่มจากการเป็นเด็กติดเกมมาก่อน ตอนนั้นอายุประมาณ 8 ขวบ แล้วโดนพ่อแม่ห้ามไม่ให้เล่นเกมครับ พ่อจะเอาปลั๊กไฟไปซ่อน ก็เลยแหกกฎนิดหนึ่ง พอพ่อไม่ให้เล่น เราก็แอบเล่น เขาก็จับได้และก็จะว่า "เฮ้ย เล่นทำไม สอบได้หรือเปล่า การเรียนเป็นยังไง" เราก็พยายามที่จะหาประโยชน์จากมันให้ได้ ถ้าเกิดเราเล่นเกม การเรียนต้องดีขึ้น แต่การเรียนผมก็ดรอปลงหมดทุกอย่าง ยกเว้นภาษา เพราะว่าเราได้ภาษาจากเกมภาษาอังกฤษครับ เป็นการเรียนรู้ภาษาไปในตัว
ตอนม.ต้น ผมไปขอรองผอ. ว่าอยากให้มีชมรมนักพากย์ เราก็เลยเป็นผู้ก่อตั้งชมรมและก็มีเหตุการณ์นักเรียนม.1 อยากจะเข้าร่วมชมรมด้วย ตอนนั้นผมก็ทำเสียงแก่ได้ เขาก็เลยตั้งฉายาให้ผมเป็นลุงพีครับ
ส่วนชื่อของ YouTube channel เริ่มจากมีอยู่เกมหนึ่งชื่อว่าเกม Garry's Mod ซึ่งเกมนี้ผู้พัฒนาเขาสร้างขึ้นมาให้สามารถทำอะไรได้หลาย ๆ อย่างและสามารถทำหนังได้ ซึ่งตัวผมเองเป็นคนชอบทำหนังอยู่แล้ว แต่เราไม่มีทุนที่จะไปทำหนังข้างนอกได้ เพราะว่ามันต้องใช้อุปกรณ์เยอะ แต่เกมนี้เราสามารถทำหนังในเกมได้ ผมก็เลยเริ่มทำหนังจากเกมโดยใช้คาแรกเตอร์ ตัวละครจากเกมแล้วก็สร้างทีมขึ้นมาคือ TeamGarryMovieThai ครับ
ผมมีโอกาสร่วมงานกับบริษัทพากย์เกมตั้งแต่อายุ 14 ปี เขาจะมี Dialogue มาให้สำหรับตัวละคร เราก็ต้องศึกษาว่าตัวละครที่เราได้รับ เป็นตัวละครรูปแบบไหน เสียงแบบไหน อารมณ์แบบไหน และก็ทำให้ได้ตามคนของเขาครับ
ไม่แตกต่างกันเท่าไรครับ เพราะว่ามันเป็นคำนิยามที่เอาไว้เรียกกันคุ้นหู แต่ถ้าเป็นแคสเตอร์ก็ดังในส่วนของประเทศไทย แต่ถ้าไปพูดกับฝรั่งเขาอาจจะไม่เข้าใจ แคสเตอร์คือนักกระจาย คล้าย ๆ นักพากย์นั่นเอง แต่ขึ้นอยู่กับว่าที่เราเป็นนักแคสเตอร์ เราสามารถให้อะไรกับคนดูที่เขามาดูเราด้วยครับ
ต้องรักในการเล่นเกมด้วยครับ ถ้าไม่รักเราอยู่กับมันไม่ได้จริง ๆ ส่วนใหญ่ก็ขอแค่พูดได้ ต้องเป็นคนอ่านเก่ง พูดเก่งและต้องเข้าใจภาษาอังกฤษ เพราะว่าเกมส่วนใหญ่มันเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด ถ้าเกิดว่าคนที่ไม่ค่อยเข้าใจภาษาอังกฤษ เวลาเราเล่นเกมไปจะไม่สามารถจะที่สื่อหรือเข้าถึงอารมณ์เกมและคนดูได้
ขอแค่รู้ดีรู้ชั่ว รู้กับสิ่งที่ตัวเองทำว่าเราทำไปแล้ว เราหวังอะไร เราหวังให้คนเขาได้แบบนี้หรือเปล่า อะไรแบบนี้ครับ ที่สำคัญก็คืออยากให้คนดูเขาได้อะไรมากที่สุด เราไม่ได้หวังว่ากำไรจะได้มากน้อยแค่ไหน คนดูเท่านั้นที่เป็นพื้นฐานและบอกว่าเราเป็นแคสเตอร์ที่ดีหรือไม่
ไม่จำเป็นครับ ถ้าเกิดคุณไปดูการ์ตูนสมัยก่อน บางเรื่องมันไม่มีคำหยาบ แต่เราดูแล้วก็ติดและสนุกไปกับมันได้ การแคสเกมก็เหมือนกัน ไม่จำเป็นต้องหยาบคายเราก็สามารถเอนเตอร์เทนคนดูได้ วิธีของเราคือไม่หยาบคายแต่สนุก ได้สาระ และได้เรียนรู้ไปพร้อม ๆ กันครับ
ผมคิดว่าส่วนใหญ่จะมาจากพ่อแม่ผู้ปกครองที่ดูแลลูกหลาน และการให้ความรู้เกี่ยวกับเกม ถ้าเกิดว่าเราเป็นพ่อแม่ผู้ปกครองที่มองว่าเกมเป็นเรื่องไร้สาระ เด็กก็จะมองเกมเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ถ้าเราบอกว่าเกมมันมีสาระ มันก็เหมือนกับเราไปเจองูในป่า ถ้าเราไม่รู้วิธีที่จะจัดการกับมัน มันก็กัดเรา แต่ถ้าเรารู้วิธีเราก็ปลอดภัย และหากเราเอาพิษของมันมาทำเป็นเซรุ่มแก้พิษ เราก็สามารถที่จะหาประโยชน์จากมันได้
เหมือนกับเวลาเราเห็นขยะ บางคนก็ เฮ้ย ขยะนี่มันไม่มีประโยชน์แล้ว แต่บางคนเขาเห็นขยะแล้วนำไปแปรรูปให้เป็นสิ่งที่มีประโยชน์แล้วนำไปขายต่อได้ เกมก็เหมือนกันครับ ถ้าเกิดเรามองเกมเป็นสาระประโยชน์ มันก็ให้ประโยชน์กับเรา มันอยู่ที่คนมองและมุมมองของคนครับ
สำหรับผมแล้วเกมสอนได้ทุกอย่าง เปรียบเสมือนอาจารย์คนหนึ่งที่อยู่กับเรามาตั้งแต่เด็ก สอนในเรื่องภาษา ความเข้าใจ พื้นฐานการพูดคุยกับมนุษย์ และความดีความชั่ว อย่างเราเล่นเกม เกมสอนเราว่าถ้าเกิดฆ่าคนนี้ เราก็จะได้ผลอะไร ในชีวิตจริงก็เหมือนกันครับ
ช่วงที่ผมใช้เกมสอนเด็ก ๆ ก็มีวิธีการโดยที่เขาชอบเกมแนวไหน เกมแบบไหนที่เขาเล่นแล้วสนุก เราก็จะเอาเกมแนวนั้นสอนเขา ถ้าเกิดเขาชอบแนวนี้เขาก็จะซึมซับได้เร็วครับ อย่างเด็กที่ชอบเกมยิงปืน เราก็สอนภาษาจากเกมโดยการที่ใช้คำสั่งของทหารเป็นการบอกเขา แต่ถ้าเด็กชอบเกมแนวจำลองชีวิตเรา อย่างเช่น The Sims เราก็จะให้เด็กเขาเรียนรู้เกี่ยวกับคำศัพท์ทั่ว ๆ ไป ที่สามารถเอาไว้พูดคุยกับฝรั่งได้ เพราะส่วนใหญ่ผมจะเน้นให้เด็กกล้าแสดงออกในเรื่องของบทสนทนาครับ
ผมคิดว่าเป็นตัวผมเอง เพราะผมเป็นคนที่เอนเตอร์เทนในรูปแบบของเสียง ในเรื่องของ Voice acting ซึ่งเด็ก ๆ จะชอบการที่มีคำพูดโต้ตอบสั้น ๆ เหมือนการแสดงละคร และเสน่ห์ของผมก็อยู่ที่การสร้างตัวละครแล้วเอามาพากย์ สไตล์การแคสเกมของผมก็จะเป็นเกมที่มีตัวละครหลากหลายให้เราได้เล่น แนว Open world ในแบบที่เราสามารถสร้างเนื้อเรื่องของเราได้เองครับ
ถ้ามองในอีกมุมหนึ่งก็ถือว่าเป็นอาชีพได้ แต่ถ้าดูในสังคมของเราแล้ว เขาก็ยังไม่ยอมรับเรื่องนี้ ถ้าหากเราสามารถทำให้เขายอมรับเรื่องเกมได้ เราก็จะสามารถบอกได้ว่าแคสเตอร์คืออาชีพเต็มตัวจริง ๆ ครับ
ถ้าเป็นคนอื่นเขาจะวัดจากจำนวนคนติดตาม ยอด Subscribe สำหรับผมนับจากคนที่มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเกม ส่วนใหญ่จะเป็นพ่อแม่มากกว่า ถ้าเกิดพ่อแม่เขาเข้าใจว่าเกมมีสาระ มีประโยชน์ นั่นคือความสำเร็จของผมครับ
สิ่งที่ได้คือเราได้รู้ว่าเกมมีประโยชน์ เราสามารถบอกน้องต่อ ๆ ไปได้ และทำให้เราเปลี่ยนไป ส่วนหลังจากเป็นแคสเตอร์แล้วไม่ค่อยเปลี่ยน เราก็เป็นคนธรรมดาแบบนี้ แต่ก็เป็นที่รู้จักในเรื่องของการที่เราเล่นเกมและมีประโยชน์บอกน้องต่อ ๆ ได้ครับ
ผมจะทำให้เด็กทุก ๆ คนเข้าใจและเปิดเวิร์กช้อปให้เด็กเข้ามาเรียนรู้เพิ่มเติม และในอนาคตผมจะเปิดเป็นบริษัททำเกี่ยวกับตรงนี้โดยเฉพาะเลยครับผม
ผมแนะนำว่าให้ตั้งใจเรียน และให้รู้ว่าเรารักกับสิ่งนี้จริง ๆ หรือเปล่า ถ้าเกิดเรารักกับสิ่งนี้เราก็สามารถเป็นได้เลย และก็หยิบประโยชน์จากเกม ภาษาจากเกมอย่างที่ผมบอกก็คือว่า อย่าลืมเล่นเกมให้มีประโยชน์ หยิบประโยชน์มาจากเกม เป็นสโลแกนของผมครับ
เรื่อง : กัลยาณี แนวเล็ก ภาพ : จารุวิทย์ ปิยะนาวิน
