ลองมาอ่านกันก่อนนะคะ อย่าเพิ่งตีจากกันไปไหน การช่วยจำแบบนี้เรียกว่า "การจำคำศัพท์ด้วยภาพ" ค่ะ เรามาเริ่มกันเลย !
ส่งสายตาวิ้ง ๆ มองหาภาพที่ชอบหรือที่เราสนใจกันค่ะ ไม่ว่าจะเป็นรูปตัวเรา รูปครอบครัว รูปศิลปินในดวงใจ รูปอาหารที่เราชอบ รูปสถานที่ ฯลฯ
บนกระดาษคู่หน้าหนึ่ง ให้เราแปะรูปที่ต้องการลงไป เราจะแปะภาพไว้ฝั่งซ้าย ตรงกลาง หรือฝั่งขวาก็สามารถออกแบบได้ตามใจชอบค่ะ
ใช่แล้วค่ะ เราต้องกวาดตามองในรูปที่เราเลือกว่าเรามองเห็นอะไรจากในภาพบ้าง เช่น รูปคนก็จะมีอวัยวะส่วนต่าง ๆ มีเสื้อผ้า เครื่องประดับ ทรงผม สีสันต่าง ๆ จำนวนคน รูปวิวก็อาจจะเริ่มต้นที่ บ้าน อาคาร ผู้คน ต้นไม้ สีต่าง ๆ รูปอาหาร ชนิดของผัก จาน ชาม ช้อน สีต่าง ๆ จำนวน ปริมาณ ฯลฯ เราก็จดสิ่งที่เราสนใจลงบนหน้ากระดาษเปล่า ซึ่งจะเขียนแบบแบ่งหมวดหมู่เป็นข้อ ๆ หรือจะลากเส้นลูกศรออกจากรูปแล้วค่อยเขียนคำศัพท์ลงกระดาษก็ไม่ว่ากันค่ะ ตามความถนัดเลย
ในข้อนี้หากเรามีเพื่อนหรืออาจารย์เป็นคนเกาหลี เราใช้ประโยชน์ของสมุดแปะภาพของเราไว้พูดคุยกับพวกเขา ซึ่งนอกจากจะได้รู้คำศัพท์ที่เราอยากรู้แล้ว เรายังได้ฝึกทักษะการพูดให้เก่งขึ้น แต่ถึงจะยังไม่มีก็ไม่ใช่เรื่องแย่อะไรค่ะ เราสามารถค้นหาคำศัพท์ที่ต้องการด้วยตัวเองจากพจนานุกรมภาษาเกาหลี-ไทย หรือมีหนังสือสอนภาษาเกาหลีอยู่แล้วก็จดคำลงสมุดที่เตรียมไว้ได้ แต่ถ้าเราไม่มีหนังสือสอนภาษาหรือพจนานุกรม เราก็มีทางเลือกอีกทางหนึ่งค่ะ นั่นก็คือ เว็บไซต์พจนานุกรมภาษาเกาหลี-ไทยออนไลน์ Daum และพิมพ์ภาษาไทยเพื่อใช้ค้นหาคำศัพท์ที่เราต้องการได้เช่นกันค่ะ
หมั่นเปิดสมุดที่เราลงมือทำขึ้นมานี้ให้บ่อยที่สุดแล้วลงมืออ่านค่ะ อ่านออกเสียงบ้าง หัดเขียนคำเหมือนการคัดลายมือซ้ำ ๆ ก็เป็นการช่วยพัฒนาความจำให้เราคุ้นเคยคำศัพท์ได้เป็นอย่างดีค่ะ อ้อ แล้วเทคนิคที่ช่วยกระตุ้นความจำของเราอีกอย่างหนึ่งก็คือ สีของปากกาที่ใช้ อาจจะใช้สักสองสามสีก็ได้ค่ะ สีของปากกาที่ต่างกันจะช่วยความจำให้เราจำคำศัพท์ได้ดียิ่งขึ้นด้วยค่ะ
เรื่อง : Danita