อาชีพ “นักสังคมสงเคราะห์” ไม่ใช่เพียงแจกถุงยังชีพอย่างที่ใครเข้าใจ แม้นั่นจะเป็นส่วนหนึ่งของการช่วยแก้ปัญหาเฉพาะหน้า แต่หัวใจหลักของการทำงานสังคมสงเคราะห์ คือ “การทำงานร่วมกับมนุษย์” เพื่อสนับสนุนให้เขาได้รับสวัสดิการสังคมในสิ่งที่เขาพึงมี พึงได้ เช่น สิทธิการรักษาพยาบาล สิทธิในการศึกษา ตลอดสนับสนุนให้ผู้ใช้บริการ (เคส) ตระหนักถึงคุณค่าความเป็นมนุษย์ จุดแข็งในตนเอง หากมีปัญหาที่จะต้องแก้ไข นักสังคมสงเคราะห์ไม่ใช่ผู้ชี้ทาง หากแต่จะเป็นผู้ทำงานร่วมกับเคสโดยเคารพในการตัดสินใจของผู้ใช้บริการ

ลักษณะงาน 

       ลักษณะงานขึ้นอยู่กับองค์กรที่เราสังกัดอยู่และกลุ่มเป้าหมายขององค์กรนั้นๆ ที่แตกต่างกัน เช่น ทำงานกับเด็ก ผู้สูงอายุ คุณแม่วัยใส LGBT(กลุ่มคนที่มีความหลากหลายทางเพศ) ผู้คนในชุมชนแออัด เด็กที่กระทำผิดทางกฎหมาย เด็กไร้สัญชาติ ผู้พิการ ผู้พิการทางสติปัญญา ฯลฯ แต่หัวใจสำคัญในลักษณะงานสังคมสงเคราะห์คือ การส่งเสริมให้ผู้คนได้รับสวัสดิการในสิ่งที่เขาพึงมีพึงได้ สามารถช่วยเหลือตนเองได้ ได้รับการบำบัดฟื้นฟู สำคัญที่สุดคือเขาหรือกลุ่มบุคคลนั้นจะสามารถตระหนักในคุณค่าความเป็นมนุษย์และศักดิ์ศรีของตนเองได้รู้ จุดแข็งของตนเอง สามารถดำเนินชีวิตโดยพึ่งพาตนเองได้อย่างปกติสุข

ขั้นตอนการทำงาน

       สำหรับการทำงานสังคมสงเคราะห์ จะมีทั้งหมด 5 กระบวนการ คือ...

          1. การแสวงหาข้อเท็จจริง/ การสืบค้นข้อเท็จจริง (Fact Finding) ก่อนจะเข้าสู่กระบวนการนี้ จะมีขั้นตอนที่เรียกว่า การรับแจ้งเบื้องต้น / ขั้นตอนแรกรับ (Intake Process) เหมือนกับการรับเคสผู้ป่วยของโรงพยาบาล โดยผู้ใช้บริการจะมีทั้ง Walk-in เข้ามาเอง ถูกส่งต่อมาจากหน่วยงานต่าง ๆ หรือมีการแจ้งให้ได้รับความช่วยเหลือ โดยส่วนใหญ่แล้วขั้นตอนของการสืบค้นจะเน้นการสัมภาษณ์พูดคุยและเยี่ยมบ้าน เพื่อให้เกิดการรวบรวมและสรุปข้อมูลของผู้ใช้บริการ โดยข้อมูลมักประกอบด้วย 

• ข้อมูลของผู้ใช้บริการ เช่น ชื่อ อายุ วันเกิด ภูมิลำเนา อาชีพรายได้ ลักษณะการทำงาน โรคประจำตัว ชื่อบิดา- มารดา ชื่อภรรยา ชื่อบุตร
• ข้อมูลที่อยู่อาศัยและข้อมูลสมาชิกในครอบครัว ซึ่งจะช่วยบ่งบอกสภาพแวดล้อมของผู้ใช้บริการว่าสถานะทางบ้านเป็นอย่างไร ได้รับสวัสดิการอะไรจากรัฐบ้าง เมื่อได้ข้อมูลต่างๆมาแล้ว นักสังคมสงเคราะห์ต้องสามารถเขียน genogram หรือ Family Tree ซึ่งเป็นแผนผังครอบครัวของผู้ใช้บริการได้ด้วย

       2. การประเมินสภาวะของผู้ใช้บริการ (Assessment)  ผ่านสภาวะกาย จิต และสังคม 

• สภาวะทางกาย เช่น มีสุขภาพแข็งแรงหรือไม่ มีโรคประจำตัวหรือไม่ 
• สภาวะทางจิตสังคม เช่น ต้องแบกรับอะไรหรือไม่ มีอาการป่วยทางจิตเวชหรือเปล่า มีความสัมพันธ์ภายในครอบครัวเป็นอย่างไร 
• ประเมินสภาวะครอบครัว เช่น พื้นฐานความสัมพันธ์ในครอบครัว กิจกรรมที่ทำร่วมกันในครอบครัวมีอะไรบ้าง 
• การประเมินความเสี่ยง โดยอาจเป็นความเสี่ยงจากภัยอันตรายหรือสภาพแวดล้อมโดยรอบ เช่น ลักษณะบ้านของผู้ใช้บริการอยู่ใกล้ลำคลองที่เป็นคลองสีดำ กลิ่นเหม็นจัด จึงเสี่ยงต่อการมีสัตว์เลื้อยคลานเข้าบ้านหรือเสี่ยงต่อโรคทางเดินหายใจ
• การประเมินความต้องการ เช่น ความต้องการทางด้านเศรษฐกิจ ที่จำเป็นต้องได้รับเงินช่วยเหลือหรือเงินสงเคราะห์ครอบครัว ความต้องการด้านอุปกรณ์ในการดูแลผู้ป่วยติดเตียง

       3.การกำหนดเป้าหมายและแผนบริการ (Care Plan/ Planning) ตัวอย่างเช่น เคสเป็นผู้ป่วยติดเตียง จะมีการกำหนดเป้าหมายว่าผู้ใช้บริการจะต้องได้รับเงินสงเคราะห์ครอบครัว และต้องได้รับการดูแลอย่างเหมาะสม โดยมีแผนการดำเนินงานว่า จะต้องเขียนบันทึกราชการขอความอนุเคราะห์เงินสงเคราะห์ครอบครัวประสานงานกับศูนย์บริการสาธารณสุขในพื้นที่ใกล้เคียงเพื่อติดตามการดูแลผู้ป่วยในภายหลัง                 4.การดำเนินงาน (Implementation) ตามแผนที่กำหนดไว้
       5.การติดตามผลการดำเนินงานที่เกิดขึ้น (Output/Outcome/Impact) และการส่งต่อ (Referral System) การติดตามผลหลังการดำเนินการช่วยเหลือเสร็จสิ้นไปแล้ว ว่าผู้ใช้บริการเป็นอย่างไร ต้องการความช่วยเหลือเพิ่มเติมหรือไม่ ทั้งนี้อาจมีการประสานงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อดำเนินการติดตามผลในด้านอื่น ๆ ต่อไปด้วย โดยอาจประสานงานต่อไปหรือส่งต่อเคสไปยังหน่วยงานอื่นเพื่อให้การช่วยเหลืออย่างครอบคลุมต่อไป

      ** สิ่งสำคัญ คือ การประเมินจะต้องไม่มีอคติ ไม่ตัดสิน หรือเลือกที่รักมักที่ชัง ควรอยู่บนพื้นฐานในการเคารพมนุษย์ทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน

หนึ่งวันกับอาชีพนักสังคมสงเคราะห์
       ในแต่ละวันของอาชีพนักสังคมสงเคราะห์จะไม่เหมือนกัน แล้วแต่ภารกิจงานในวันนั้น ๆ เช่น บางวันลงเยี่ยมบ้านเคส (ผู้ใช้บริการ) บางวันประชุมทีมสหวิชาชีพ บางวันให้คำปรึกษาผู้ใช้บริการทางโทรศัพท์ บางวันต้องจัดการเอกสารราชการที่คั่งค้างไว้ บางวันต้องไปทำกิจกรรมร่วมกับกลุ่มเป้าหมาย ฯลฯ
       โดยทั่วไปงานของนักสังคมสงเคราะห์จะเริ่มตั้งแต่เวลา 8.00 น. ถึง 16.00 น. หรือ 8.30 น. ถึง 16.30 น. อาจต้องเข้าก่อนเวลาหรือทำงานล่วงเลยเวลาบ้างในบางภารกิจ เช่น เตรียมงานสำหรับกิจกรรมสำคัญ ไปเยี่ยมบ้านเคสที่ค่อนข้างไกลจากสถานที่ทำงาน

สถานที่ทำงาน

• ในออฟฟิศของหน่วยงาน หน่วยงานที่นักสังคมสงเคราะห์สังกัดจะเป็นหน่วยงานในหน่วยราชการหน่วยงาน NGO หรือหน่วยงานระหว่างประเทศ ซึ่งกระจายอยู่ทั่วไทยและทั่วโลก ตามกลุ่มเป้าหมายขององค์กรนั้น ๆ 
• บ้านหรือสถานที่อยู่อาศัยของกลุ่มเป้าหมาย นักสังคมสงเคราะห์ต้องออกไปเยี่ยมเยียนบุคคลที่เข้าข่ายหรือกำลังประสบปัญหา เพื่อสอบถาม แล้วตรวจดูสภาพชีวิตความเป็นอยู่ 

ผู้ที่ต้องทำงานด้วย

ผู้ที่ต้องทำงานด้วยจะแบ่งออกเป็น 3 กลุ่มคือ
       1.กลุ่มเป้าหมาย คือ ผู้ใช้บริการที่เราทำงานด้วย ไม่ว่าจะเป็นเด็ก ผู้สูงอายุ แม่วัยใส เด็กที่กระทำผิด หรือคนในชุมชนนั้น ๆ
       2. สภาพแวดล้อมของกลุ่มเป้าหมาย เช่น พ่อ แม่ ครอบครัว ผู้นำชุมชน ครู เพื่อน 
       3. ทีมงานของเรา ได้แก่ ทีมสหวิชาชีพและทีมงานภายในองค์กรเดียวกันในตำแหน่งต่าง ๆ

ทางเลือกอาชีพ

       หากต้องการเลือกประกอบอาชีพในสายงานใกล้เคียง ด้วยความที่สังคมสงเคราะห์จะสอนให้เราเข้าใจมนุษย์ เข้าใจกระบวนการทำงานกับมนุษย์ หากต้องการทำงานเอกชนในสายงานที่ใกล้เคียงก็จะมีทำงานในฝ่ายบุคคล เป็นนักให้คำปรึกษา รวมถึงทำงานบริการ เช่น แอร์โฮสเตส

• ได้เรียนรู้การทำงานจากหลายสาขาอาชีพ เพราะการทำงานสังคมสงเคราะห์ เราไม่ได้ทำงานคนเดียว แต่ยังมีการทำงานร่วมกับทีมสหวิชาชีพด้วย ดังนั้น จึงทำให้เราได้อัปเดตตัวเอง เจอเพื่อนร่วมงานใหม่ๆ และเรียนรู้ความรู้ใหม่ๆ อยู่เสมอ
• แม้งานสังคมสงเคราะห์จะเป็นงานประจำ แต่ไม่ใช่งานรูทีนหรือทำกิจวัตรเดิมซ้ำๆ เพราะเราจะต้องเจอเคสใหม่ๆ อยู่ตลอด มีโจทย์ใหม่ๆ มาท้าทายเราหรือมีกิจกรรมใหม่ ๆ ให้เราทำอยู่เรื่อย ๆ เช่น วันนี้ครึ่งวันเช้า อาจจะไม่ต้องนั่งทำงานในสำนักงาน แต่ต้องออกไปเยี่ยมบ้านเคส หรือทำการออกหน่วยสังคมสงเคราะห์เคลื่อนที่ร่วมกับองค์กร
• งานสังคมสงเคราะห์ ทำให้เราไม่เป็นคนโลกแคบและเรียนรู้โลกตามความเป็นจริง ว่าโลกนี้ไม่ได้มีแค่มุมสวยงาม หรือไม่ได้มีแค่เราที่ชีวิตแย่อยู่คนเดียว ยังมีคนอีกมากที่ลำบากกว่าเรา แต่สิ่งที่เรามีเหมือนกันก็คือ “คุณค่าและศักดิ์ศรีในความเป็นมนุษย์” ทุกคนมีข้อดีในตัวเอง ทุกปัญหาในตัวคนๆ นั้นก็มีที่มาที่ไป เราจึงไม่ควรไปตัดสินเขาทันที แต่ควรเรียนรู้ที่จะทำความเข้าใจในต้นเหตุและพื้นฐานของเขามากกว่า

• หากเป็นหน่วยงานราชการ หลายหน่วยงานโดยเฉพาะสถานสงเคราะห์ จะรับพนักงานราชการหรือข้าราชการในตำแหน่ง “นักสังคมสงเคราะห์” ค่อนข้างจำกัด และด้วยความที่ระบบราชการจะมีระเบียบ มีขั้นตอนวิธีการอยู่แล้ว นักสังคมสงเคราะห์หลายคนที่เริ่มต้นจากการเป็น ‘ลูกจ้าง’ จึงรู้สึกว่าการเลื่อนตำแหน่งเป็นไปโดยค่อนข้างช้า
• หากเราไม่ชอบทำงานกับคน การทำงานสายสังคมสงเคราะห์จะเป็นสิ่งที่ค่อนข้างลำบากใจมาก เพราะเราต้องทำงานกับเคส (ผู้ใช้บริการ) ที่มาจากร้อยพ่อพันแม่ มีความแตกต่างหลากหลายสูง ทั้งนิสัย ชาติพันธุ์ ฐานะทางการเงิน การศึกษา ฯลฯ 

• ต้องเป็นคนมีทัศนคติในการทำงานที่ดี ไม่จำเป็นต้องโลกสวย แต่ต้องรู้จักมองหาแง่มุมที่ดีของมนุษย์เพื่อให้เขามีพลังในการใช้ชีวิตต่อไปได้ ไม่ใช่จับผิดหรือเน้นย้ำปมของเขา 
• มีมนุษย์สัมพันธ์ดี ชอบจะได้ทำงานพูดคุยกับคนที่มีความแตกต่างหลากหลาย การทำงานสังคมสงเคราะห์ไม่ใช่ทำงานกับผู้ใช้บริการเพียงอย่างเดียว แต่จะต้องทำงานกับครอบครัวของผู้ใช้บริการ (สภาพแวดล้อมของเขา) รวมถึงเพื่อนร่วมงานของเราที่อาจจะมาจากหลายสาขาอาชีพ เช่น หมอ พยาบาล ตำรวจ นักจิตวิทยา ซึ่งแน่นอนว่า แต่ละอาชีพก็จะมีจุดยืนและแง่มุมที่ไม่ตรงกัน เราจึงต้องทำความเข้าใจและประนีประนอมเพื่อไม่ให้เกิดความขัดแย้งในการทำงานด้วย
• เห็นอกเห็นใจและจัดการอารมณ์ได้ดี  เพราะต้องเจอผู้คนที่มีความเดือดร้อน หลากหลายทั้งจากที่มา ปัญหา แตกต่างทั้งเพศและวัย ดังนั้นจึงต้องอดทน มีความเข้าใจและเห็นอกเห็นใจบุคคลอื่นอย่างสูง

​

• ทักษะการสื่อสาร เนื่องจากการสื่อสารเป็นสิ่งจำเป็นมากสำหรับอาชีพนี้ ไม่ว่าพูด ฟัง สรุปความ หรือแม้แต่การสังเกต เพราะนักสังคมสงเคราะห์ต้องคอยพูดคุยรับฟัง และเข้าใจความต้องการของบุคคลที่เราช่วยเหลืออย่างแท้จริง 
• ทักษะการจัดการ ซึ่งนักสังคมสงเคราะห์หนึ่งคน อาจรับเรื่องเข้ามาหลายเคส จึงต้องมีทักษะการจัดการที่ดี เพื่อจัดการความช่วยเหลือให้แก่ทุกเคสอย่างทั่วถึงทันเวลา 
• ทักษะการแก้ปัญหา จำเป็นมากเพราะถือเป็นงานหลักของนักสังคมสงเคราะห์ที่ต้องช่วยเหลือและแก้ปัญหาของบุคคลเหล่านั้นได้เป็นลำดับ รวมทั้งยังต้องระบุประเด็นปัญหาได้อย่างถูกต้อง การทำงานสังคมสงเคราะห์จะมีขั้นตอนของการประเมินความต้องการของผู้ใช้บริการด้วย ดังนั้น นักสังคมสงเคราะห์จึงต้องสืบค้นข้อเท็จจริง ประเมิน และระบุปัญหาให้ได้ว่า ผู้ใช้บริการมีความต้องการอะไร ต้องการความช่วยเหลือด้านใดบ้าง 
• ทักษะการคิดวิเคราะห์ เนื่องจากในการทำงานสังคมสงเคราะห์จะมีขั้นตอนของการประเมินสภาวะของผู้ใช้บริการ (Assessments) ด้วย ดังนั้น นักสังคมสงเคราะห์ จึงต้องมีความสามารถคิดวิเคราะห์ เพื่อให้สามารถประเมินในสิ่งที่เราไปสืบค้นข้อเท็จจริงได้ โดยอยู่บนพื้นฐานของการใช้เหตุและผล ไม่ใช่คติหรืออารมณ์
• ทักษะการคิดอย่างเป็นระบบ การทำงานสังคมสงเคราะห์ไม่ว่าจะเป็นสังคมสงเคราะห์ชุมชนหรือสังคมสงเคราะห์รายบุคคล เราไม่ได้ทำงานแบบด้านใดด้านหนึ่ง มุมใดมุมหนึ่ง แต่เป็นการทำงานแบบ ‘องค์รวม’ ดังนั้น จึงต้องมีความสามารถในการคิดอย่างเป็นระบบ เพื่อที่จะสามารถมองภาพรวมของสภาพแวดล้อม สามารถนำองค์ประกอบต่างๆ ในชีวิตของผู้ใช้บริการมาจัดให้เป็นระบบได้ เช่น ทราบข้อมูลทั้งหมดของสมาชิกในครอบครัว แล้วนำมาวาดจีโนแกรม เพื่อเป็นการนำข้อมูลที่ได้จากผู้ใช้บริการมาสรุปและประเมินอย่างเป็นระบบ

็Hard Skills

• ศึกษาหาความรู้เรื่องข้อกฎหมายหรือสวัสดิการของรัฐ
• หาข้อมูลสวัสดิการของประเทศอื่น ๆ 

Soft Skills 

• ทักษะการติดต่อระหว่างบุคคล: เป็นทักษะหนึ่งที่นักสังคมสงเคราะห์ทุกคนพึงมีหรือเรียกอีกอย่างว่า ‘ทักษะการสร้างสัมพันธภาพเชิงวิชาชีพ’ มิใช่การสร้างสัมพันธภาพส่วนตัว เป็นการติดต่อสื่อสาร แลกเปลี่ยนเรียนรู้และสร้างสัมพันธภาพบนพื้นฐานของการทำงาน ในขอบเขตของความเหมาะสมเนื่องจากการทำงานสังคมสงเคราะห์เป็นงานทำงานร่วมกับมนุษย์ ดังนั้น ทักษะในการติดต่อสื่อสาร –พูดคุย สร้างความไว้ใจ จึงนับเป็นทักษะสำคัญที่ต้องใช้ในการทำงาน
• ทัศนคติเชิงบวก: ทัศนคติเชิงบวกไม่ได้หมายถึงการที่ต้องเป็นคนโลกสวย แต่หมายถึงการมองหาแง่ดี แง่มุมเชิงบวก แม้ในสถานการณ์เลวร้ายได้ เช่น เราต้องสามารถ Empowerment (เสริมพลัง) ให้กับผู้ใช้บริการได้ผ่านการให้กำลังใจ ผ่านการชวนคิดชวนคุยถึงจุดแข็งที่เขามี แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงเด็กวัยรุ่นหรือเป็นผู้หญิงที่เคยถูกกระทำความรุนแรงมาก็ตาม
• มารยาททางสังคม: การที่เราเป็นนักสังคมสงเคราะห์ เราไม่ได้ช่วยเหลือผู้ใช้บริการในฐานะของผู้ให้ แต่เราไปในฐานะ “ผู้ทำงานร่วม” ดังนั้น การมีมารยาทสังคมและเคารพสิทธิส่วนบุคคล ไม่ไปละลาบละล้วง ไม่ไปถือสิทธิ์ถือตัวว่ายศตำแหน่งสูงกว่าจึงเป็นเรื่องสำคัญ

กิจกรรมต่าง ๆ 

       การไปค่าย การไป Workshop ในกิจกรรมใหม่ ๆ ตลอดเวลา จะเป็นกิจกรรมด้านไหนก็ได้ กิจกรรรมเหล่านั้นทำให้เราเจอผู้คนใหม่ ๆ สภาพแวดล้อมใหม่ ๆ ซึ่งจะช่วยส่งเสริมให้ตัวเรามีทักษะ Hard Skills และ Soft Skills ที่ระบุไว้ข้างต้นไว้ได้เป็นอย่างดี

วิชาที่เรียน

       ปี 1 : เน้นวิชาทั่วไปของมหาวิทยาลัย ส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับสังคมศาสตร์พื้นฐาน กฎหมายเบื้องต้น วิทยาศาสตร์พื้นฐาน ภาษาอังกฤษ รวมถึงวิชาพื้นฐานของคณะ คือ SW 111 (พื้นฐานในวิชาชีพสังคมสงเคราะห์) และวิชาพื้นฐานนอกคณะ เช่น รัฐศาสตร์เบื้องต้น มานุษยวิทยาเบื้องต้น เศรษฐศาสตร์เบื้องต้น
       ปี 2 : วิชาที่สำคัญมากคือ “ดูงานและสัมมนา” ที่เราต้องไปดูงานจริง ไปสกัดข้อมูล ไปคุยกับเคส (ผู้ใช้บริการ) และนำกลับมานำเสนอให้อาจารย์ฟัง เขียนรายงานให้อาจารย์อ่าน ซึ่งไม่ได้แค่นำข้อมูลจากการสัมภาษณ์มานำเสนอ แต่ต้องไปค้นคว้าเพิ่มเติม ถามให้รู้ ดูให้ลึก เพราะหากเตรียมการไม่ดี จะมีผลเสียต่อคะแนนการนำเสนอทุกครั้ง
นอกจากนั้น ช่วงปี 2 ยังเป็นช่วงที่เราได้เริ่มต้นเก็บ ‘วิชาโท’ โดยเราสามารถเลือกได้ว่า จะเก็บวิชาโทในคณะหรือนอกคณะ หากเป็นวิชาโทในคณะ ก็จะเป็นการลงลึกในสังคมสงเคราะห์แต่ละกลุ่มเป้าหมาย เช่น เด็กและครอบครัว ผู้สูงอายุ พัฒนาชุมชน หากเลือกวิชานอกคณะ เราก็สามารถเลือกเรียนในคณะอื่น ๆ ของมหาวิทยาลัยได้ เช่น เรียนวิชาโทด้านภาษา วารศาสตร์ศาสตร์ รัฐศาสตร์ จิตวิทยา ก็ย่อมได้
       ปี 3 : จะเป็นช่วงที่เราได้เรียนวิชาในคณะอย่างเข้มข้นและทำให้เห็นภาพชัดเจนในการทำงานสังคมสงเคราะห์มากขึ้น เช่น วิชาการให้คําปรึกษาเบื้องต้น นโยบายทางสังคม พลวัตในสังคม ปัญหาทางสังคม การลงชุมชนและทำงานในชุมชน รวมถึงการเริ่มฝึกงานในหน่วยงานและการฝึกงานตามความสนใจด้วย (ฝึกงานช่วงปิดเทอม ระหว่างปิดเทอมขึ้นปี 3 กับขึ้นปี 4 ดังนั้น เราจะมีช่วงเวลาปิดเทอมและหยุดพักได้เต็มที่ช่วงปิดเทอมใหญ่ตอนปีหนึ่งเท่านั้น)
       ปี 4 : ปี 4 เทอม 1 จะเป็นการเก็บตกวิชาต่างๆ ที่เรายังไม่ได้เรียนให้เรียบร้อย เนื่องจากคณะให้อิสระเราในการจัดตารางเรียนเอง ในหลายๆวิชาเราจึงสามารถเลือกได้ว่าจะเรียนวิชานี้ตอนชั้นปีใด บางคนเก็บหน่วยกิตหรือลงทะเบียนเรียนแน่นมากในช่วงปี 2-3 พอขึ้นปี 4 จึงลงทะเบียนเรียนเพียง 1- 2 วิชาเท่านั้นแล้วใช้เวลาว่างไปทำอาชีพเสริมไปทำกิจกรรมอื่น ๆ ก่อนเรียนจบ ตรงนี้ก็ขึ้นอยู่กับการจัดการตัวเองของเรา
       ช่วงปี 4 เทอม 2 จะเป็นการฝึกงานในชุมชน เมื่อฝึกงานจบแล้วเราจะต้องเรียนวิชาสัมมนาซึ่งจะเป็นการสรุปรวบยอดความรู้ทั้งหมดที่เรียนมาตลอด 4 ปี รวมถึงการจัดโปรเจคต์สัมมนาเองในชั้นเรียน ซึ่งเราต้องเป็นผู้เตรียมงานเองเตรียมข้อมูลเอง คิดหัวข้อเอง ถือเป็นวิชาสุดท้ายในการเรียนปริญญาตรีที่ได้ท้าทายและใช้ความคิดสร้างสรรค์ก่อนเรียนจบได้อย่างเต็มที่

เคล็ดลับการเรียน

1. การเรียนการสอนของคณะสังคมสงเคราะห์ไม่ได้เน้นการท่องจำทฤษฎีให้แม่น ๆ แต่เน้นการนำมาประยุกต์ใช้ให้ได้ เคล็ดลับการเรียนก็เหมือนคณะอื่น ๆ ที่ควรจะเข้าห้องเรียน อ่าน Textbook เพิ่มเติม และการเรียนจะฝึกให้เราออกนอกห้องเรียนบ่อย เช่น ไปดูงาน ไปลงชุมชน ไปฝึกงาน (ฝึกเข้มข้นถึง 3 ฝึกเลยทีเดียว) ไปทำโครงการร่วมกับชุมชน ซึ่งเราต้องเข้าร่วมทุกครั้ง ไม่จำเป็นอย่าขาดเพราะมีผลกับคะแนน

2. คณะสอนให้เราเคารพความแตกต่างหลากหลายของมนุษย์ อาจารย์ในคณะก็เช่นกัน แต่ละท่านจะมีสไตล์การเรียนการสอนที่ไม่เหมือนกัน เราจึงต้องพยายามสังเกตบุคลิกอาจารย์และตอบข้อสอบตามสไตล์ของอาจารย์ท่านนั้น (ข้อสอบจะเป็นข้อเขียนทั้งหมด) เช่น อาจารย์คนนี้ชอบให้บรรยายทฤษฎีละเอียด ๆ อาจารย์คนนั้นชอบให้ยกตัวอย่างจากสถานการณ์ปัจจุบัน เราต้องหมั่นสังเกตและตอบข้อสอบให้ตรงความคาดหวังของอาจารย์ จึงจะมีแนวโน้มได้คะแนนสอบที่ดี

3. คณะจะบังคับให้ฝึกงานถึง 3 ครั้ง คือ 

• ฝึกในหน่วยงานสังคมสงเคราะห์ 
• ฝึกงานสังคมสงเคราะห์ชุมชน 
• เลือกฝึกอิสระตามความสนใจ (ในหน่วยงานที่เราเลือกเอง แต่ต้องเป็นหน่วยงานในวิชาชีพสังคมสงเคราะห์) 

       แน่นอนว่า การฝึกงานในนิยามของคณะไม่ใช่แค่การไปช่วยถ่ายเอกสาร ชงกาแฟ เสิร์ฟน้ำผู้ใหญ่ในองค์กร แต่คณะคาดหวังให้เราได้เรียนรู้การทำงานจริง ได้คุยกับเคสจริง ๆ ได้ฝึกทักษะทุกอย่าง ดังนั้น อย่าปล่อยให้แต่ละวันผ่านไปเฉย ๆ พยายามเก็บข้อมูล เรียนรู้ข้อมูลหน่วยงาน คุยกับเคสเอง สังเกตการทำงานของ Supervisor (หัวหน้าหน่วยงานหรืออาจารย์ภาคสนาม) เพราะข้อมูลเหล่านี้จะเป็นประโยชน์มากในการเขียนรายงานการฝึกภาคปฏิบัติ และเล่มรายงานก็เป็นอีกหนึ่งการประเมินที่สำคัญ ที่จะชี้วัดว่า เราจะได้เกรดอะไรในการฝึกงานครั้งนี้

ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย

       ชีวิตนักศึกษาของคณะสังคมสงเคราะห์ถือว่าเป็นชีวิตที่สนุกมาก เพราะคณะของเราไม่มีระบบ sotus ไม่บังคับการรับน้อง เราสามารถเลือกได้ว่า จะออกแบบชีวิตของเราอย่างไรในมหาวิทยาลัยตลอด 4 ปี เช่น บางคนอาจจะเน้นการทำกิจกรรมในคณะ บางคนเน้นทำกิจกรรมกับมหาวิทยาลัย บางคนเน้นออกค่ายชนบท บางคนเน้นเข้าชมรมนักศึกษาต่างชาติเราทำงานเพื่อแลกเปลี่ยนภาษาและวัฒนธรรม บางคนชอบอยู่เงียบๆ ไม่สุงสิงกับใคร  เรียกได้ว่า ชีวิตนักศึกษาสังคมสงเคราะห์ศาสตร์จะค่อนข้างเปิดกว้างมาก ๆ ทฤษฎีไม่หนัก แต่มีโปรเจคท์การทำงานจริงให้รับผิดชอบหลายอย่าง 
        เราจึงต้องมีความสามารถในการจัดการทุกอย่างให้ลงตัว ทำงานให้เสร็จตามเป้าหมาย รวมถึงรักษาสมดุลในชีวิตส่วนตัวและความสนุกในการเป็นนักศึกษาด้วย
       

ค่าเทอมตลอดหลักสูตร

       ประมาณ 14,000 บาท (นักศึกษาภาคปกติ)

ทุนการศึกษา

       ทุนการศึกษาจะมีให้ทั้งทุนการศึกษาในคณะทุนการศึกษาของมหาวิทยาลัยและทุนการศึกษาจากบริษัทเอกชนข้างนอกที่มานำเสนอทุนให้กับนักศึกษาอยู่แล้วรวมถึงทุนประกวดต่างๆเช่นทุนประกวดเรียงความ ซึ่งจะมีอัพเดทในเว็บไซต์ของคณะอย่างสม่ำเสมอ เป็นหน้าที่ของผู้ที่อยากได้ทุนที่ต้องติดตามข่าวสารอย่างใกล้ชิด
 

มหาวิทยาลัยชั้นนำระดับโลก

• Bachelor of Arts in Social Welfare, University of California—Berkeley

• Bachelor of Arts in Social Welfare, University of Georgia

• Bachelor of Arts in Social Welfare, University of Washington

• Master of Social Welfare (MSW) ,University of California--Berkeley

• Master of Social Work, University of Pennsylvania

• PhD in Social Welfare, University of Pennsylvania

• งานฝ่ายบุคคล
• งานด้านการบริการ
• ผู้ให้คำปรึกษา
• รับราชการช่วยเหลือประชาชนด้านสวัสดิการ