34,953 Views
Favorite
วันนี้เราจะพาทุกท่านมาไขข้อข้องใจเกี่ยวกับการทำบุญและการทำทานกันค่ะ เชื่อว่าหลายท่านต้องเกิดความสงสัยว่า การทำบุญ กับ การทำทาน นั้นเหมือนหรือต่างกันอย่างไร ? แล้วการทำความดีในแต่ละครั้งนับเป็นการทำบุญหรือการทำทานกันแน่ ว่าแล้วก็ไปอ่านกันเลยดีกว่าค่ะ
บุญ หมายถึง การชำระ ซึ่งการชำระในที่นี้หมายถึงการชำระจิตใจให้สะอาด บริสุทธิ์ ละความโศกเศร้า ละความโลภ โกรธ หลง ละกิเลสทั้งหลายที่เป็นสาเหตุแห่งทุกข์ทั้งปวง
ทาน หมายถึง การให้ การเสียสละ การแบ่งปันให้ผู้อื่นโดยไม่หวังผล ไม่ว่าจะเป็นการให้สิ่งของหรือที่เรียกว่าวัตถุทาน การยกโทษให้ผู้อื่นด้วยใจจริงหรือที่เรียกว่าอภัยทาน การให้ปัญญาความรู้หรือที่เรียกกันว่าธรรมทาน
ซึ่งการทำทานนั้นถือเป็นส่วนหนึ่งของการทำบุญ โดยบุญนี้จะแบ่งออกเป็น 10 ประการคือ
1. “ทานมัย” คือ การให้ การแบ่งปัน เช่น การตักบาตร การบริจาคสิ่งของและอาหาร การบริจาคเงิน
2. “สีลมัย” คือ การสำเร็จด้วยศีล การประพฤติสำรวมทั้งทางกาย วาจา ใจ หรือง่าย ๆ ก็คือการรักษาศีลนั่นเอง
3. “ภาวนามัย” คือ การฝึกจิตใจให้สงบ การอบรมจิตทางสมถะและทางวิปัสสนา หรือเรียกว่า สมถภาวนาและวิปัสสนาภาวนา
4. “อปจายนมัย” คือ การประพฤติตนด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่หรือผู้ที่สมควร
5. “เวยยาวัจจมัย” คือ ความขวนขวายในกิจที่ควรทำ การช่วยเหลือธุระผู้อื่นโดยไม่ละเมิดต่อศีลและธรรม
6. “ปัตติทานมัย” คือ การให้บุญหรือความที่ตนทำแก่ผู้อื่น เช่น การอุทิศส่วนกุศล การกรวดน้ำ
7. “ปัตตานุโมทนามัย” คือ การร่วมอนุโมทนายินดีในบุญที่ผู้อื่นทำ
8. “ธัมมัสสวนมัย” คือ การฟังธรรม ซึ่งสามารถฟังจากช่องทางอื่น ๆ เช่น ทีวี วิทยุ หรือสื่อโซเชียลต่าง ๆ แบบทางอ้อมก็ได้
9. “ธัมมเทสนามัย” คือ การแสดงธรรมหรือการถ่ายทอดธรรมนั้นให้ผู้อื่น
10. “ทิฏฐุชุกรรม” แปลว่า การทำความเห็นให้ถูกต้องหรือเห็นซึ่งความจริง เรียกอีกอย่างว่า สัมมาทิฐิ
นอกจากนี้ “ทาน” ยังแบ่งออกเป็น 4 ประเภท คือ
1) อามิสทาน ได้แก่ การให้วัตถุสิ่งของต่าง ๆ
2) วิทยาทาน ได้แก่ การให้ความรู้ทางโลกแก่ผู้อื่น
3) ธรรมทาน ได้แก่ การให้ปัญญาหรือความรู้ทางธรรมแก่ผู้อื่น
4) อภัยทาน ได้แก่ การให้อภัยซึ่งกันและกัน
