(หันทะ มะยัง ธัมมะสังเวคะปัจจะเวกขะณะปาฐัง ภะณามะ เส)
สัพเพ สังขารา อะนิจจา -
สังขารคือร่างกายจิตใจ , แลรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น ,
มันไม่เที่ยง , เกิดขึ้นแล้วดับไปมีแล้วหายไป
สัพเพ สังขารา ทุกขา -
สังขารคือร่างกายจิตใจ , แลรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น ,
มันเป็นทุกข์ทนยาก , เพราะเกิดขึ้นแล้วแก่เจ็บตายไป
สัพเพ ธัมมา อะนัตตา -
สิ่งทั้งหลายทั้งปวง , ทั้งที่เป็นสังขารแลมิใช่สังขารทั้งหมดทั้งสิ้น , ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน , ไม่ควรถือว่าเราว่าของเราว่าตัวว่าตนของเรา
อะธุวัง ชีวิตัง -
ชีวิตเป็นของไม่ยั่งยืน
ธุวัง มะระณัง -
ความตายเป็นของยั่งยืน
อะวัสสัง มะยา มะริตัพพัง -
อันเราจะพึงตายเป็นแท้
มะระณะปะริโยสานัง เม ชีวิตัง -
ชีวิตของเรามีความตายเป็นที่สุดรอบ
ชีวิตัง เม อะนิยะตัง -
ชีวิตของเราเป็นของไม่เที่ยง
มะระณัง เม นิยะตัง -
ความตายของเราเป็นของเที่ยง
วะตะ -
ควรที่จะสังเวช
อะยัง กาโย อะจิรัง -
ร่างกายนี้มิได้ตั้งอยู่นาน
อะเปตะวิญญาโณ -
ครั้นปราศจากวิญญาณ
ฉุฑโฑ -
อันเขาทิ้งเสียแล้ว
อะธิเสสสะติ -
จักนอนทับ
ปะฐะวิง -
ซึ่งแผ่นดิน
กะลิงคะรัง อิวะ -
ประดุจดังว่าท่อนไม้และท่อนฟืน
นิรัตถัง -
หาประโยชน์มิได้
อะนิจจา วะตะ สังขารา -
สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ
อุปปาทะวะยะธัมมิโน -
มีความเกิดขึ้นแล้วมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา
อุปปัชชิต๎วา นิรุชฌันติ -
ครั้นเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป
เตสัง วูปะสะโม สุโข -
ความเข้าไปสงบระงับสังขารทั้งหลาย , เป็นสุขอย่างยิ่ง
สัพเพ สัตตา มะรันติ จะ -
สัตว์ทั้งหลาย ทั้งปวงกำลังตายอยู่
มะริงสุ จะ มะริสสะเร -
ที่ตายแล้ว และกำลังจะตาย
ตะเถวะหัง มะริสสามิ -
เราก็จักตายอย่างนั้นเหมือนกัน
นัตถิ เม เอตถะ สังสะโย -
ความสงสัยในความตายนี้, ย่อมไม่มีแก่เราเลย ฯ