วันนี้มีเรื่องเด็ด ๆ มาให้อ่านสองเรื่องครับ

1.เรื่องของกบเล็กๆ ตัวหนึ่ง

ครั้งหนึ่งมีกลุ่มของลูกกบตัวเล็กๆกลุ่มหนึ่งได้มาร่วมกันจัดการแข่งขัน

เพื่อจะปีนขึ้นไปยอดเสาไฟฟ้าแรงสูง 

มีกลุ่มชนชาวกบมากมายมารอชมและเชียร์การแข่งขันครั้งนี้

การแข่งขันเริ่มขึ้น...

พูดอย่างตรงไปตรงมา ไม่มีชนชาวกบตัวใดจะเชื่อว่า 

เจ้ากบตัวเล็กๆเหล่านั้นจะปีนขึ้นไปจนถึงยอดได้

มีเสียงพูดลอยมาให้ได้ยิน เป็นต้นว่า

"เขาไม่มีทางจะขึ้นไปถึงยอดหรอก มันยากลำบากขนาดนั้น" หรือ 

"เขาไม่มีโอกาสจะประสบความสำเร็จหรอก เสามันสูงขนาดนั้น"

เจ้ากบตัวน้อยๆเหล่านี้ก็เริ่มที่จะร่วงหล่นลงไปทีละตัว ทีละตัว ... 

ยกเว้นเจ้าตัวหนึ่งซึ่งยังปีนอย่างมุ่งมั่น สูงขึ้น และ สูงขึ้น

ฝูงกบก็เริ่มส่งเสียงร้องตะโกน "มันยากเกินไป ไม่มีใครทำได้หรอก!"

กบส่วนใหญ่เริ่มเหนื่อยและยอมแพ้...

แต่มีกบตัวหนึ่ง ที่ยังตั้งหน้าตั้งตาปีนสูงขึ้น สูงขึ้น...เจ้าตัวนี้ไม่ยอมแพ้!

เมื่อสิ้นสุดการแข่งขัน กบตัวอื่นๆ ต่างยอมแพ้ที่จะปีนสู่ยอดเสาจนหมดสิ้น 

ยกเว้นกบตัวเล็กๆตัวหนึ่ง ด้วยความพยายามอย่างสุดกำลัง

มันก็สามารถปีนขึ้นสู่ยอดเสาได้

กบทุกๆตัวอยากรู้ว่า เจ้ากบตัวเล็กๆตัวนี้ทำได้อย่างไร? 

กบคู่แข่งขันต่างอยากรู้ว่า เจ้ากบเล็กๆตัวนี้ มีพลังในการปีนขึ้นสู่ยอดเสา 

อันเป็นเป้าหมายจนประสบความสำเร็จได้อย่างไร?   

เรื่องกลับกลายเป็นว่า...กบผู้ชนะตัวนั้นหูหนวก!!!!

ข้อคิด: จากเรื่องนี้บอกเราว่า อย่าฟังคำพูดในด้านลบ หรือการมองในแง่ลบจากคนอื่น 

เพราะเขาเหล่านั้นจะดึงความฝัน ความปรารถนาในหัวใจคุณออกไป 

จงจำไว้ว่า ให้ระวังในพลังของคำพูดเสมอ เพราะทุกสิ่งที่เราได้ยิน หรือได้อ่าน 

จะมีผลต่อการกระทำของเรา ดังนั้น 

จงคิดแต่ในด้านบวกเสมอ และเหนือสิ่งอื่นใด จงหูหนวก เมื่อฝูงชนบอกเราว่า 

เราไม่สามารถเติมความฝันของเราให้เป็นจริงได้ เพราะว่า  "…เราสามารถทำได้ …" 

2.วิ่ง 1 ไมล์ใน 4 นาที

เรื่องวิ่งหนึ่งไมล์ในสี่นาทีเมื่อก่อนปี พ.ศ. 2507 เป็นที่ยอมรับกันทั่วโลกว่า 

เป็นไปไม่ได้ที่มนุษย์เราจะวิ่งระยะทางหนึ่งไมล์ (1,609 เมตร) โดยใช้เวลาน้อยกว่า 4 นาที 

ทั้งนักวิทยาศาสตร์ก็ออกมาประกาศย้ำว่า

นี่คือสิ่งที่เกินขีดความสามารถของร่างกายมนุษย์ไม่มีทางเป็นไปได้

แต่แล้วในวันที่ 6 พฤษภาคม 2507 ประวัติศาสตร์กีฬาโลกก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง 

นักวิ่งสมัครเล่นชาวอังกฤษ ชื่อ โรเจอร์ แบนนิสเตอร์ 

วิ่งหนึ่งไมล์ โดยใช้เวลาเพียง 3 นาที 59 วินาที

นิตยสารฟอร์บส์(Forbes) แห่งสหรัฐ ถึงกับประกาศว่า

ความสำเร็จของโรเจอร์ เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์วงการกีฬาของโลก

แต่ที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นก็คือ หลังจากนั้นไม่กี่อาทิตย์ ก็มีคนทำสถิติอย่างเดียวกันได้อีก 

และก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในเวลาใกล้เคียงกัน จนในปัจจุบันถือเป็นมาตรฐานการวิ่งแข่งขันระยะกลาง

ข้อคิด: ประเด็นที่อยากให้คิด ไม่ใช่เรื่องที่โรเจอร์ทำลายสถิติ  

แต่เป็นเรื่องที่มีคนมากมายทำได้เหมือนเขาหลังจากที่เขาทำได้แล้ว ซึ่งหมายความว่า

ข้อจำกัดไม่ได้อยู่ที่ร่างกายของพวกเขาเลย แต่อยู่ที่ความคิดมากกว่า 

เมื่อความเชื่อที่ว่า "มันเป็นไปไม่ได้" ได้ถูกลบล้างไปแล้ว 

ก็ไม่ยากนักที่ร่างกายจะทำไปตามความคิด

เปลี่ยนจากคำว่า "เราทำไม่ได้" เป็น "เราทำได้"

สรุป ผมเชื่อว่าทุกคนมีฝันนะครับ จงมุ่งมั่นตั้งใจตะกายฝันนั้นมา

ด้วยความเชื่อมั่นว่า "เราต้องทำได้" แม้ระหว่างทางจะมีอุปสรรค 

หรือคำพูดบั่นทอนกำลังใจมากมายก็ตาม

ก็ฝันเรานี่ครับ ไม่ใช่ฝันเค้าสักหน่อย มาให้ขโมยฝันง่าย ๆ ได้ไง จริงไหม

ที่มา เรื่องแรกจาก fwd mail 

เรื่องที่สองจากหนังสือ ต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้ ของคุณบัณฑิต  อึ้งรังษี