ครูบุญช่วยที่ฉันรู้จัก   โดย  ทิพย์วรรณ   เลื่อนศักดิ์   ม.3/5

หากฉันจะเปรียบครูบุญช่วยดั่งซานตาครอส  คงไม่มีใครคัดค้าน  แต่คงจะงงกันนิดหน่อย  แต่มาฟังเหตุผลกันก่อน  นี่ไม่ใช่การล้อเลียน  ครูบุญช่วยในความคิดของฉัน  ท่านคือนักบุญใจดีนามว่า  ซานตาครอส ฟังดูอาจเหมือนนิทานหลอกเด็ก  แต่มันไม่ใช่นิทานแต่มันคือความจริง  ซานตาครอสของฉัน  จะคอยแจกของขวัญ ซึ่งก็คือวิชาความรู้และประสบการณ์  ให้กับฉันและเพื่อน ๆ ทุก ๆ วัน  ด้วยคำพูดแฝงความรู้ที่ไม่มีหนังสือมาคอยถืออ่านให้เราฟัง  แต่มีประสบการณ์มาเล่าแทน

ครูบุญช่วย ท่านคือครูผู้สอนภาษาไทย ผู้ที่มีจุดมุ่งหมายในการสอนหนังสือว่า นักเรียนทุกคนต้องรักษ์ภาษาไทย  คำว่ารักษ์ภาษาไทยในที่นี้อาจขยายความได้มากมาย  บรรยายสารพัดยังไงก็ไม่หมด  แต่ฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดี  หรืออาจเป็นเพราะความไม่ตั้งใจเรียนของฉัน ที่ทำให้คำบางคำหรือประโยคบางประโยคบางบรรทัดแปลไม่ออก  และนี่คือผลของความไม่สนใจนั่นเอง  ครูบุญช่วยคอยพูดย้ำ ๆ หลายครั้งหลายหน  เพื่อให้นักเรียนหันมาสนใจเรียน  ด้วยคำว่า “ นักเรียนฟังครูหน่อย”  แต่บางครั้งก็เปล่าประโยชน์  เมื่อนักเรียนพากันไปสนใจอย่างอื่น  และแน่นอนครูทุกท่านที่เจอแบบนี้ก็อาจเสียใจบ้าง  แต่อยู่ที่ท่านจะแสดงออกมาหรือไม่  เท่าที่ฉันสังเกตมา  แรก ๆ ครูบุญช่วยจะไม่แสดงอาการออกมา  แต่นานเข้า นานเข้า ท่านเริ่มแสดงอาการนิ่ง  หยุดพูด  และด้วยความเงียบของครู  ทำให้นักเรียนหยุดและสนใจฟัง  แต่บางครั้งมันก็เป็นเพียงชั่วครู่เท่านั้น  แต่ต้องยอมรับว่า ครูบุญช่วยท่านอดทนมาก  อดทนถึงขนาดที่ว่า  ได้เป็นครูที่นักเรียนพอใจมากที่สุด  โดยที่ฉันทำสถิติครูผู้สอนที่นักเรียนชอบมากที่สุดจากนักเรียน  46 คน  ครูบุญช่วยมีนักเรียนชอบเกินครึ่งห้อง  ซึ่งหนึ่งในนั้นมีฉันรวมอยู่ด้วย 

แม้ว่าฉันไม่ชอบภาษาไทย  แต่ฉันพอใจกับการสอนของครูบุญช่วยมาก  การเรียนการสอนของครูบุญช่วย  แตกต่างจากครูคนอื่น ๆ อย่างสิ้นเชิง  ท่านสอนเราเหมือนสอนเด็กประถมโดยแทรกเนื้อหาสาระที่นักเรียนชั้นมัธยมตอนต้นควรจะได้รับด้วย  นอกจากนั้นท่านยังคอยเล่าเรื่องราวที่ท่านประสบมาให้พวกเราคิดตาม ท่านคอยแนะนำหนังสือดี ๆ หวังให้พวกเรามีโอกาสอ่าน  รวมถึงหนังสือที่ท่านเขียน  และพฤติกรรมเหล่านี้เอง  ที่ทำให้ฉันเกิดความคิดว่า  ครูบุญช่วยคือนักบุญผู้แจกวิชา

หากฉันจะบอกว่า  ครูบุญช่วยคือผู้นำเอาเทคโนโลยีมาเป็นสื่อในการสอนคงจะไม่มีใครเชื่อ  เนื่องจากลักษณะท่าทางของท่าน  ช่างแตกต่างจากผู้ทันสมัยอย่างสิ้นเชิง  แต่เนื่องจากท่านเป็นชาวอินเตอร์เนต  ท่านจึงนำเอาการสอนของท่านมาให้พวกเราทางอินเตอร์เนต ไม่ว่าจะเป็นไฮไฟว์ หรือ

เอ็มเอสเอ็น  โดยผู้ที่ไม่รู้จักท่านไม่มีทางรู้เลยว่า  ท่านเล่นอินเตอร์เนตเป็น  และนี่ก็เป็นส่วนหนึ่งทางการสอนของท่าน  ที่ทำให้เหล่านักเรียนชั้นมัธยมปีที่ 3/5 ต่างพอใจในการสอนของท่าน