ไดอารี่ของ อ้น กัญญารัตน์ ตาโม่ง

บันทึกเรื่องราว

วันศุกร์ที่ 7 เดือนตุลาคม พ.ศ.2554

ห้องตึกผู้ป่วยใน (IPD)

วันนี้ก็มาห้องตึกผู้ป่วยในแล้วค่ะ ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรมากนัก คนไข้ทั้งหญิงและชายก็ไม่ค่อยมากนัก การทำงานวันนี้อ้นคิดว่า น่าจะสบายดีค่ะไม่ต้องเครียดมาก ห้องนี้ก็มีพยาบาลหลายคนมีหนังสือมีแฟ้มมากมาย อากาศดีนิดๆ ไปทำงานก่อนดีกว่า แต่พี่พยาบาลบอกว่ายังทำงานไม่ได้ค่ะ ยังไม่ได้สลับเวรกันเลยต้องนี้ก็แค่นั้นอยู่เฉยๆ รอไปก่อนค่ะ อ้นมองผ่านกระจกเห็นเจ้าหน้าที่กำลังทำความสะอาดเครื่องมือ ใส่ชุดสีเขียวเชียวค่ะ ตอนนี้ได้งานแล้วค่ะ ไปดูพี่หมอออกตรวจคนไข้กันดีกว่า มาถึงเตียงคุณตาท่านหนึ่งดูเหมือนว่าคุณตาคนนี้ง่วงนอนมากเลยค่ะ (เท่าที่อ้นรู้คุณตาคนนี้เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย มีโรงแทรกซ้อนแต่อาการยังไม่รุนแรงมากนัก) พี่หมอก็ถามว่า “ปัสสาวะมากี่ครั้ง  อาเจียนมากี่ครั้ง” เท่านี้ค่ะ มากันที่คุณลุงอีกเตียงหนึ่งค่ะรู้สึกว่าคุณลุงจะปวดกับแผลที่เย็บ และมีการเพิ่มจำนวนยาเพิ่มมากขึ้น และก็มีการเจาะเลือด อาจโดนฉีดยาด้วย กลัวจังเลยค่ะ ตอนนี้พี่พยาบาลกำลังเปลี่ยนเวรกันค่ะ พี่หมอบอกกับคุณลุงว่าจะทำแผลช่วงบ่ายคุณลุงดีใจใหญ่เลยค่ะ และก็หัวเราะออกมาตอนที่คุณพี่พยาบาลกำลังเจาะเลือด การเจาะเลือด พยาบาลจะต้องทำตามคำสั่งของหมอ ว่าจะเจาะตรงไหน หมอจะเป็นผู้กำหนดอีกที ชีวิตของคนไข้จะขึ้นอยู่กับพยาบาลหรือหมอเท่านั้น ต้องดูแลรักษาอย่างดีที่สุด ตอนนี้ห้องผู้ป่วยผู้หญิงหมดแล้วไม่มีคนไข้ เหลือแต่ห้องผู้ป่วยชายประมาณ 5-6 เตียง ตอนนี้อ้นก็อยู่ห้องทำงานของเจ้าหน้าที่ค่ะ มีพยาบาลตอนนี้4คน แพทย์ 2คน เภสัช1คนนั้นคือพี่ดิวนี่เอง พี่ดิวบอกว่ามาทำงาน  เพื่อเอาข้อมูลคนไข้ ต่อมาอ้นก็ตามพี่พยาบาลไปฉีดยาคนไข้ห้องพิเศษ คนไข้โดนฉีดเข้าไปจังๆ น่าจะเจ็บมากเลยทีเดียว ยาที่ฉีดไปนั้นคือยาแก้ปวดค่ะ มาดูคนไข้เตียงเจ็ดค่ะ พึ่งมาถึงเป็นไข้ขึ้นสูง และเป็นทาลัสซีเมีย อาการน่าเป็นห่วงมากเลยทีเดียวคะ จากนั้นอ้นก็มานั่งที่ห้องทำงานเจ้าหน้าที่ค่ะ มีคนมาบอกว่า ทีวี เปิดทิ้งไว้ เราฟังคนที่มาบอกไม่ถนัดค่ะ เพราะเป็นแม้ว ต้องฟังอยู่นานเลยค่ะกว่าจะเข้าใจ เมื่อไม่นานมานี้เองอ้นลงไปเที่ยวห้องคลอด แต่น่าเสียดายค่ะ ไม่ทันเห็นเขาคลอดเห็นก็แต่เขาคลอดเสร็จ เห็นรกในตระกล้า แต่อ้นก็ไม่กลัวหรอกอยากเข้าไปใกล้ด้วยซ้ำแต่พยาบาลไม่ให้เข้าไปกลัวติดเชื้อ เห็นเด็กชายตัวน้อยๆน้ำหนัก 4 กก.อยู่ในตู้อบ ชื่อน้องก้องค่ะ ตอนนี้คุณป้าพยาบาลอนุญาตให้อ้นออกมาแล้วค่ะ ก็เลยไปช่วยงานที่ห้องยา ก่อนจะไปรับประทานอาหารเจอ Case ฝ่าตัดฝีที่เปลือกหนังตา ที่ห้องER(ฉุกเฉิน) ก็เลยไปดูก่อน มีการฉีดยาชา แล้วก็ใช้คีมคีบออกมาเลยค่ะ เลือดออกมาด้วยค่ะ สงสัยคุณลุงคนนี้จะเจ็บมากเลือดออกมาเยอะมากพอสมควร อ้นเข้ามาดูในระยะติดๆเตียงเลยแล้วก็เย็บแผล เห็นเต็มๆเหมือนเหตุการณ์ที่ห้องฝันเลยค่ะ ไปนะค่ะ หิวข้าว เดี๋ยวค่ะ...! ขอดูก่อนเปลี่ยนใจกลับมาดูอีกรอบก่อนไปกินข้าว การเย็บแผลน่ากลัวมากๆ ต้องดูให้ชินตาก่อนค่ะถึงจะสุดยอด พี่หมอบอกว่าไม่ใช่ฝีนะ แต่เป็นหูดที่เปลือกตา การฝ่าตัดใน Case นี้ผ่านพ้นไปด้วยดีค่ะ  ตอนนี้อ้นก็อยู่ห้องIPD (ตึกผู้ป่วยใน)มาถึงแอร์เย็นมากๆเลย อยากนอนจริงๆบรรยากาศแตกต่างจากตอนที่มาตั้งเยอะเลย ไม่ได้ค่ะตอนนี้จะมาง่วงทำไม อ้นมีหน้าที่ห้องทำค่ะ สู้ๆเลยตอนนี้ อ้นได้แต่นั่งนิ่งๆ เกิดอาการเบื่อก็เลยไปห้องX-Ray ได้ความรู้จากห้องนี้เลยทีเดียว เอาจะอธิบายตอนที่ทำงานห้อง X-Ray ค่ะ แล้วอ้นก็กลับไปห้องIPD พี่ๆพยาบาลบอกว่าให้ไปดูCase คุณลุงที่จะฝ่าตัด  อ้นก็เลยวิ่งไปที่ ER ยังไปมีการฝ่าตัดใดทั้งสิ้น ก็เลยไปหาความรู้ที่อ้นสงสัยจากห้อง LAB ไปหาความรู้เพิ่มเติมนิดหน่อย พี่ปริชาติบอกว่าเครื่องมือในห้อง LABช่วยงานได้เยอะเลย ผิดกับตอนสมัยก่อนที่ต้องสรุปผล ทำการทดลองเอง ตอนนี้พวกพี่ๆสบาย  ตาการทำงานก็ค่อนข้างเสี่ยง ทุกชีวิตต้องขึ้นอยู่กับห้อง LAB ผิดพลาดมาห้องLAB ทน.พญ. (เทคนิคการแพทย์หญิง)ทุกคนต้องรับผิดชอบ กลับมาดูคุณลุงที่กำลังจะฝ่าตัดเย็บแผลจากIPD  รออยู่นานมากกก็ไม่เห็น จนเวลางานหมด ก็เลยต้องกลับบ้าน ก่อนกลับอ้นลาคนป่วย และพี่พยาบาลทุกเลยค่ะ ...^_^