นิทาน
สมาชิกเลขที่5401 | 15 ก.พ. 53
1.2K views
เวลาผ่านไปนานหลายเดือน
ตอนนี้ผมกับเธอก็สนิทกันแล้ว
เธอให้ผมเรียกชื่อเธอว่า เธอ
และสิ่งของที่เธอหานั้น
เธอก็ยังไม่เคยบอกผมซักทีว่ามันเป็นอะไร
ซึ่งผมเคยถามบ่อยๆ
จนในที่สุดก็ต้องเลิกถาม เพราะเธอไม่เคยบอกซักที
สำหรับผมเรื่องของเธอดูเป็นความลับมา
ที่อยู่ของเธอผมก็ไม่รู้
ผมแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเธอเลย
แต่ตอนนี้
ผมขอแค่เพียงได้มาเจอเธอทุกวันก็พอ
และได้แต่ภาวนา
อย่าให้เธอหาของสิ่งนั้นเจอเลย
มันอาจดูว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรคิด
แต่เสียงข้างในหัวใจผม มันเรียกร้องให้เป็นอย่างนั้น
เวลาผ่านไปนานหลายเดือน
ตอนนี้ผมกับเธอก็สนิทกันแล้ว
เธอให้ผมเรียกชื่อเธอว่า เธอ
และสิ่งของที่เธอหานั้น
เธอก็ยังไม่เคยบอกผมซักทีว่ามันเป็นอะไร
ซึ่งผมเคยถามบ่อยๆ
จนในที่สุดก็ต้องเลิกถาม เพราะเธอไม่เคยบอกซักที
สำหรับผมเรื่องของเธอดูเป็นความลับมา
ที่อยู่ของเธอผมก็ไม่รู้
ผมแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเธอเลย
แต่ตอนนี้
ผมขอแค่เพียงได้มาเจอเธอทุกวันก็พอ
และได้แต่ภาวนา
อย่าให้เธอหาของสิ่งนั้นเจอเลย
มันอาจดูว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรคิด
แต่เสียงข้างในหัวใจผม มันเรียกร้องให้เป็นอย่างนั้น
ตอนนี้ผมกับเธอก็สนิทกันแล้ว
เธอให้ผมเรียกชื่อเธอว่า เธอ
และสิ่งของที่เธอหานั้น
เธอก็ยังไม่เคยบอกผมซักทีว่ามันเป็นอะไร
ซึ่งผมเคยถามบ่อยๆ
จนในที่สุดก็ต้องเลิกถาม เพราะเธอไม่เคยบอกซักที
สำหรับผมเรื่องของเธอดูเป็นความลับมา
ที่อยู่ของเธอผมก็ไม่รู้
ผมแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเธอเลย
แต่ตอนนี้
ผมขอแค่เพียงได้มาเจอเธอทุกวันก็พอ
และได้แต่ภาวนา
อย่าให้เธอหาของสิ่งนั้นเจอเลย
มันอาจดูว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรคิด
แต่เสียงข้างในหัวใจผม มันเรียกร้องให้เป็นอย่างนั้น
เวลาผ่านไปนานหลายเดือน
ตอนนี้ผมกับเธอก็สนิทกันแล้ว
เธอให้ผมเรียกชื่อเธอว่า เธอ
และสิ่งของที่เธอหานั้น
เธอก็ยังไม่เคยบอกผมซักทีว่ามันเป็นอะไร
ซึ่งผมเคยถามบ่อยๆ
จนในที่สุดก็ต้องเลิกถาม เพราะเธอไม่เคยบอกซักที
สำหรับผมเรื่องของเธอดูเป็นความลับมา
ที่อยู่ของเธอผมก็ไม่รู้
ผมแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเธอเลย
แต่ตอนนี้
ผมขอแค่เพียงได้มาเจอเธอทุกวันก็พอ
และได้แต่ภาวนา
อย่าให้เธอหาของสิ่งนั้นเจอเลย
มันอาจดูว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรคิด
แต่เสียงข้างในหัวใจผม มันเรียกร้องให้เป็นอย่างนั้น