วันนั้นเป็นวันไหว้ครูของคณะพละศึกษา ที่มศว องครักษ์คะ ฝนก็ตกประมาณหกโมงเย็นอีฟกำลังกลับบ้านเราขับมอเตอร์ไซด์กลับกันคะ ระหว่างทางเจอลูกหมา ตัวเล็ก สีน้ำตาล ยืนเปียกฝนอยู่ริมกำแพงวัด มันหันซ้ายขวาไม่รู้จะไปทางไหน อีฟก็เลยชลอรถและมองไปรอบๆไม่มีใครอยู่เลยสักคน อีฟก็เลย คว้าเจ้าลูกมามาไว้ที่อ้อมกอดซะเลย
เพราะดูแล้วมันน่าสงสารมาก พ่อแม่อยู่ไหนก็ไม่รู้อยู่ตัวเดียว ตัวเล็กอีก จะไปไหนรอดอะคะ เอามาเลี้ยงไว้ก็ไม่เสียหาย อย่างน้อยมันก็มีจิตใจเหมือนกับเราแค่มันไม่สามารถบอกออกมาเป็นคำพูดได้เท่านั้นเอง.....ถึงมันจะพูดไม่ได้แต่เราสื่อสารกันได้ด้วยความรัก สัตว์4ขา ก็เป็นเพื่อนที่ดีให้เราได้นะคะ และมันยังมีความซื่อสัตย์กับเจ้าของมันด้วย ใครที่กำลังคิดจะปล่อยสุนัขของคุณให้เป็นสุนัขจรจัดละก็ คิดดูให้ดีๆนะคะถ้าคุณทิ้งมันเเล้วมันจะมีความรู้สึกอย่างไร คุณลองคิดดู?