บ้านเรียนแสนรัก : ว่างนักรึไง ถึงคิดจะทำโฮมสคูล?
สมาชิกเลขที่198518 | 15 พ.ค. 57
1.1K views

     สวัสดีค่ะ 

                   จำได้ว่าครั้งหนึ่งได้มีโอกาสเข้าพบและขอรับคำแนะนำจากผู้หลักผู้ใหญ่ท่านหนึ่งในสพฐ. ท่านถามจอยตรงๆว่า

(ตรงมากด้วยนะคะ) "คุณว่างนักรึไง ถึงคิดจะทำโฮมสคูลเนี่ย?

                    เชื่อว่าไม่ว่าใครก็ตามที่ได้ยินคำถามแบบนี้คงต้องอึ้ง(กิมกี่)เหมือนกัน (แต่การเตรียมตัวที่ดีก็ทำให้เรามีชัยไปกว่าครึ่งนะคะ) แอบคิดในใจว่า แหม...ใครจะว่างล่ะค่ะ แค่เรื่องกินเรื่องอยู่ของสามีและลูกก็หมดวันแล้ว

                   แต่คำตอบของจอยก็คือ การทำโฮมสคูลไม่ใช่เรื่องของการที่เรา"ว่าง" หรือ "ไม่ว่าง"

แต่เป็นเรื่องของการตัดสินใจมากกว่า การทำโฮมสคูลอาจไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ยากเกินความสามารถของคนเป็นพ่อแม่อย่างเราหรอกค่ะ

                  โดยส่วนตัวแล้ว การทำโฮมสคูลในแบบของครอบครัวของเรา มีอยู่ 4 ขั้นตอนหลักๆค่ะ

         1. การตัดสินใจ

                  เราต้องตัดสินใจร่วมกันภายในครอบครัวค่ะ ว่าเรามีความต้องการจะทำจริงๆ หาข้อมูลต่างๆประกอบการตัดสินใจ บวกกับต้องมีการตัดบางอย่างและเพิ่มบางอย่างในวิถีชีวิต ถ้าทุกคนเห็นพ้องต้องกันก็ลุยเลยค่ะ

          2. การวางแผน

                  ขั้นตอนนี้สำคัญที่สุดค่ะ เพราะเมื่อเอาลูกออกจากโรงเรียนแล้ว ทำอย่างไรเราจึงจะสามารถสอนเขา ควบคุมเขา และดึงความสนใจเขาให้จดจ่อกับสิ่งที่เขาต้องเรียนรู้ได้โดยที่เขาไม่เบื่อ ไม่ต่อต้านได้ การวางแผนที่ดีจะช่วยป้องกันปัญหาต่างๆเหล่านั้น การวางแผนที่ว่า หมายรวมถึงการจัดตารางเวลา การทำแผนการสอน การทำสื่อ การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ต่างๆในแต่ละวัน พ่อแม่ก็จะรู้ว่าควรจะสอนอะไร และแต่ละวันก็จะไม่เสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ และลูกก็ได้เรียนรู้ในสิ่งที่เพื่อนๆในโรงเรียนเขารู้ อย่างนี้แล้ว ลูกของเราก็จะมีความสุขเพราะคุยกับเพื่อนรู้เรื่อง ไม่รู้สึกแปลกแยก

         3. ทำตามแผน

                เมื่อวางแผนแล้ว ก็ต้องทำตามแผนที่วางไว้ให้ได้ เพราะแม้แผนนั้นจะสวยงามเริ่ดหรูอลังการ แต่ไม่ถูกนำมาปฏิบัติ การทำโฮมสคูลก็ล้มเหลว ผลเสียทั้งหมดทั้งปวงก็จะตกอยู่กับลูก สุดท้ายก็กลายเป็นพ่อแม่รังแกหนู


         4. บรรลุเป้าหมาย

               กระบวนการสุดท้ายที่เราอยากเห็น คือ ความสำเร็จในการทำโฮมสคูล คือ ลูกสามารถสอบผ่านเลื่อนชั้นได้ และมีผลการเรียนรู้ตามเป้าหมายที่เราวางไว้ ซึ่งเป้าหมายนี้เรามีไว้แข่งกับตัวเอง ไม่ได้นำไปเปรียบเทียบกับใคร ไม่ได้เอาเกณฑ์ของใครมาเป็นตัวกำหนดระดับความรู้ความสามารถของลูกของเรา แต่เป็นการประเมินจากศักยภาพของลูกเราจริงๆ ถ้าพบว่าลูกเด่นด้านไหนก็ส่งเสริมเขามากขึ้น ตรงไหนที่ยังอ่อนก็ค่อยๆใช้เวลา ไม่ไปกดดัน เพราะเป้าหมายที่แท้จริงสำหรับครอบครัวของเราคือ อยากเห็นลูกเก่ง ดี และมีความสุข เท่านั้นเอง

            

                     แม้จะมีเพียง 4 ขั้นตอน แต่ในทางปฏิบัติยัง มีรายละเอียดปลีกย่อยอีกมากมาย ผู้ที่จะสามารถช่วยให้คำแนะนำแก่เราได้ดีคือ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ในพื้นที่ที่เรามีทะเบียนบ้านอยู่ค่ะ

การทำโฮมสคูล ควรต้องทำงานร่วมกับเขตฯนะคะ เพื่อให้ลูกของเราเป็นเด็กโฮมสคูลที่มีประสิทธิภาพ

รู้ในสิ่งที่วัยของเขาควรรู้ ไม่แปลกแยกแตกต่างจากเด็กในโรงเรียนค่ะ 

             สุดท้ายนี้ หวังว่าเรื่องราวที่จอยนำมาแบ่งปันจะเป็นประโยชน์แก่ทุกท่านไม่มากก็น้อยนะคะ

     และนี่เป็นเพียงความคิดเห็นจากประสบการณ์ส่วนตัว ขอความกรุณาอย่านำไปอ้างอิงใดๆเลยนะคะ 

     แล้วพบกันใหม่ สวัสดีค่ะ




 





      

 


  


 

Share this