ทำไมบ้างครั้งชีวิตคนถึงได้สับสนวุ่นวาย? ไม่สงบกันเสียที ความน่ากลัวของมันคืออะไร? จิตใจของคนรึป่าว? แล้วชีวิตของเรา จะต้องเจออะไรมากมายที่ ต้องรับมือกับมันทุกฝีก้าว แล้วเราจะอยู่กับมันได้อย่างไร?  ชีวิตคนเรามันตัดสินกันที่ตรงไหน? ความสำเส็จ? ความสุข? เงินทอง? ยศฐาบรรดาศักดิ์? หรือความจริงที่ทุกคนต้องยอมรับ? แน่นอนว่าบ้างครั้งคนเรา ต้องก้าวพลาดกันในบางที แต่จะมีสักกี่คนที่นำความผิดพลาดมาแก้ไข  เพราะ ความไม่รู้ ไม่ได้แปลว่าผิดเสมอไป

              ประสบการณ์ ถือว่าเป็นครูที่ดี การที่ผ่านอะไรมาหลายๆอย่างนั้น ใช่ว่าจะมีแต่ความทุกข์เสมอไป หากเรารองย้อนดูที่อีกมุมหนึ่งแล้ว มันเป็นสิ่งที่ล้ำค่ามากที่สุดในชีวิต ถ้าหากความไม่รู้ ถึงจุดเวลาที่ควรเข้าใจ ชีวิตของเราก็สามารถที่จะเดินต่อไปได้อย่างไม่มีข้อสงสัย เพราะสิ่งที่สามารถพิสูตรได้นั้น ไม่ใช่พ่อแม่ ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่คน ไม่ใช่สิ่งของ  แต่มันเป็น เวลา หวังว่าคงจะเคยได้ยินคำว่า กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูตร