เรื่องจริงของหลานชายผู้น่ารักสองคนเค้าใช้ชีวิตอยู่กับพ่อได้ไม่นานนัก พี่คนโตเค้าอายุเพียงแค่ 7 ขวบ น้องคนเล็ก 5 ขวบ เวลาที่เค้าได้อยู่กับสั้นมาก วันที่ฉันเข้าไปกราบพ่อของเค้าวันแรกพ่อของเค้าก็คือพี่เขยของฉันเองค่ะ ทั้งสองคนวิ่งเข้ามาบอกฉันว่า " อิ๊พ่อตายแล้ว" ฉันร้องไห้ทั้งที่ตรงนั้นฉันลงมานั่งข้างล่างที่เก้าอี้ตาของเค้าเล่าให้ฟังว่า พอตาและยายรู้เรื่องเค้ารีบขึ้นมาจากประจวบทันที พอถึงบ้านของพ่อเด็กชายทั้งสอง  ลูกคนโตเข้าไปกราบที่เท้าของพ่อของเค้าโดยไม่มีใครสั่งเพียงอายุแค่7ขวบเด็กชายทั้งสองเรียกตาของเค้าว่า " หัวกง " หัวกงร้องไห้ทันทีที่เค้าก้มลงกราบเท้าพ่อของเค้า เค้าอดทนมากที่จะไม่ร้องไห้ให้ใครเห็นที่งานศพ เมื่อวันจันทร์ที่ 13 ส.ค.55 เวลาเนที่งานศพเค้าหันไปมองที่โลงแล้วฉันก็ถามเค้าไปว่า " พี่ต้าคิดถึงพ่อมั๊ย " คำตอบที่ฉันได้ยินแทบจะทำให้ฉันน้ำตาไหลออกมาเค้าตอบด้วยเสียงที่เศร้าว่า " คิดถึงซิ พี่แทบอยากจะลงไปนอนกับพ่อ " นี่เป็นแค่เรื่องราวบางส่วนเท่านั้นเดี่ยวจะเอามาเล่าให้ฟังใหม่