มีหญิงชราอยู่สองคน เขาเป็นพี่น้องกันและรักกันมาตั้งแต่เด็ก พี่ชื่อว่า โปกา บุรี ส่วนน้องชื่อว่า ตีตัน บุรี เขาทั้งสองคนฉลาดแตกต่างกันมาก โดยตีตันฉลาดกว่าโปกาผู้ซึ่งเป็นพี่เสียอีก โดยตีตันเขามีสิทธิ์แบ่งของตั้งแต่ผ้าห่ม แม่วัว และที่ดินผืนเล็กๆ ของเขา โดยผ้าห่ม ตีตันก็กำหนดว่า โปกามีสิทธิ์ใช้ตอนกลางวัน ส่วนตีตันมีสิทธิ์ใช้ตอนกลางคืน ตอนนอนโปกาก็เลยตัวสั่นงักๆ ส่วนตีตันก็นอนหลับสบาย ส่วนแม่วัว ตีตันก็กำหนดอีกว่า ให้โปกาดูแลส่วนหน้า ส่วนตีตันดูแลส่วนหลัง ตีตันก็เลยได้รีดนมวัวกินทุกวัน ส่วนที่ดินผืนเล็กๆ นั้น ตีตันก็กำหนดอีกว่า ส่วนที่อยู่ใต้ดินเป็นของโปกา ส่วนที่อยู่เหนือดินเป็นของตีตัน ตีตันก็เลยได้ปลูกต้นไม้มาทำประโยชน์มากกว่าโปกา
     โปการู้สึกโกรธแค้นมาก แต่ก็ทำอะไรตีตันไม่ได้ ก็เลยได้แต่นั่งระบายอารมณ์กับหุ่นไล่กาบนที่นาของเขา แล้ววันหนึ่งก็มีช่างตัดผมคนหนึ่งมาบอกโปกาว่า "อยากจะแก้แค้นตีตันล่ะซิ งั้นลองทำอย่างนี้นะ " โปกาตั้งใจฟัง "ซุบซิบๆๆ........." แล้วเขาก็บอกว่า  "จะทำตามนี้ได้ไหม " เขาให้คำสัญญา "ใด้จ้ะ" โปการับปาก
     และทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปตามแผน เรื่องผ้าห่ม โปกาก็เอาไปจุ่มน้ำจนเปียกชุ่ม ทำให้ตีตันนอนสั่นงักๆ ยิ่งกว่าโปกา ส่วนแม่วัว โปกาก็เลิกให้อาหาร เมื่อตีตันมารีดนมแม่วัวก็จะโมโหหิว แม่วัวก็เลยเตะตีตันกระเด็นไปบนฟ้า และเรื่องที่ดิน โปกาก็เปลี่ยนมาปลูกพืชใ่ต้ดินแทน โปกาก็เลยได้เก็บเกี่ยวผลผลิตเท่ากับตีตัน
     ขนาดตีตันยังสงสัยเลยว่า ทำไมโปกาถึงได้ฉลาดขนาดนี้ แต่โปกาก็ไม่ยอมบอก ปล่อยให้ตีตันสงสัยอยู่อย่างนั้น