แรงสาปแช่ง

 ทุกท้อยคำที่หลุดจากปากบิดามารดา ที่มีต่อบุตรนั้นล้วนเป็นคำที่มีอานุภาพ ยิ่งเป็นคำสาปแช่งด้วยแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ดังนั้นคนโบราณท่านจึงห้ามพูดในทางไม่ดีกับบุตร ถ้าหวังความเจริญให้พูดแต่สิ่งที่เป็นมงคล

     ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ในครอบครัวนี้มีลูกสามคน ชายสองหญิงหนึ่ง โดยลูกชายคนเล็กชอบกินเหล้าเมายา ไม่ได้ทำงานการอะไร วันๆมีแต่เที่ยว ไถเงิน แล้วก็กินเหล้า จนแม่ทนไม่ไหวเมื่อเจอลูกกินเหล้าทีไรเป็นต้องด่า ที่สำคัญคือ แช่งลูกตนเอง ขอให้ตายอย่างงั้น ขอให้ตายอย่างงี้ บ้างก็ว่าขอให้โดนฟ้าผ่า เป็นอย่างงี้ตลอดมา จนในที่สุดลูกชายที่โดนแช่งเป็นประจำ ถูกรถชนเสียชีวิต เป็นดังคำสาปแช่งทุกประการ  และคนที่ขับรถชนก็คือเพื่อนที่กินเหล้าด้วยกันนั่นเอง

    ผู้เป็นแม่เมื่อรู้ว่าลูกเสียชีวิต ก็ได้แต่ร้องไห้ฟูมฟาย ทั้งเสียใจที่แช่งลูกอย่างนั้น  ซึ่งก็สายเกินไปเพราะชีวิตคนเอาคืนมาไม่ได้ …จากนั้นมาเขาไม่แช่งลูกตนเองอีกเลย…

    สมดังคำพระท่านที่ว่า “พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ในบ้าน ” เป็นมิ่งขวัญแก่ลูกๆทุกคน ท่านจึงให้พูดแต่คำที่เป็นมงคล….ซึ่งทำให้ผู้พูดก็สบายใจ ผู้ฟังก็ชื่นใจ….

………