มีนักกอล์ฟก๊วนหนึ่งยืนอยู่บนแท่นทีออฟของหลุมพาร์ 5

“แค๊ดดี้ ข้างหน้ามีอุปสรรคอะไรบ้าง?”
“มีน้ำขวางประมาณ 230 หลาคะนาย”

      นักกอล์ฟคนหนึ่งกำลังพูดคุยกับแค๊ดดี้เรื่องเลเอ๊าต์ของหลุมนี้ ในขณะที่นักกอล์ฟคนอื่นๆ กำลังยืนคุยกันอย่างสนุกสนานไม่ได้สนใจเลอ๊งเอเอ๊าต์อะไรหรอก หลุมนี้ทุกคนหยิบหัวไม้หนึ่งมาตี เปรี้ยงๆๆ แต่ละคนไดร์ฟไกล๊ไกล แต่มีเฉพาะนักกอล์ฟคนที่ยืนคุยกับแค๊ดดี้เพียงคนเดียวเท่านั้น ที่หยิบเหล็กสามออกมาตี เพื่อนๆเห็นต่างก็แซวกันใหญ่ว่า

“เฮ้ย ! พวกเราดูโปรซิ แกตีแค่เหล็กสามเอง”

  พอเดินไปถึงกลางแฟร์เวย์ ผลปรากฏว่า ลูกของทุกคนที่ใช้หัวไม้ตีตกน้ำกันหมด ส่วนลูกของคนที่ใช้เหล็กสามโดดเด่นอยู่กลางแฟร์เวย์เพียงลูกเดียวเท่านั้น คราวนี้ก็เกิดทั้ง “อาการงง”เพราะไม่คิดว่ามีน้ำขวาง และเกิดทั้ง “อารมณ์บูด”ใส่แค๊ดดี้ตัวเองในข้อหาที่ไม่ยอมบอกว่ามีน้ำขวางอยู่กลางแฟร์เวย์

“ทำไมไม่บอกว่ามีน้ำขวางอยู่ข้างหน้า (...)?” เสียงตะโกนดุแค๊ดดี้
“ก็นายไม่ถาม หนูก็คิดว่านายจะใช้หัวไม้ตีวาง…”
“หนูคิดว่านายรู้แล้ว…”
“หนูคิดว่านายตีไม่ถึงเห็นหลุมก่อนๆไดร์ฟไม่ไกล…”

สารพัดเหตุผลที่แค๊ดดี้แต่ละคนชี้แจงนายของตัวเอง แต่นายกำลังหน้ามืดตามัวเพราะลูกตกน้ำ คิดอย่างเดียวว่าเป็นความผิดของแค๊ดดี้ ไม่ต้องมาแก้ตัว

     นี่เป็นเพียงตัวอย่างเหตุการณ์หนึ่งในหลายๆเหตุการณ์ที่แสดงให้เห็นว่าการวางแผนมีความสำคัญมากสำหรับการเล่นกอล์ฟ

     ทุกคนคงคุ้นเคยกับคำว่า “วางแผนดี มีชัยไปกว่าครึ่ง”การเล่นกอล์ฟก็เช่นกัน ใครวางแผนดีกว่าคนนั้นมีโอกาสรักษาสกอร์ของตัวเองให้อยู่ในระดับที่ต้องการได้ง่ายกว่า การวางแผนสำหรับการเล่นกอล์ฟมีหลายระดับหลายเรื่อง เช่น

• วางแผนการพัฒนาฝืมือตัวเองในระยะยาว
  ใครอยากเล่นกอล์ฟให้ดี ต้องมีการวางแผนการพัฒนาฝีมือตัวเองในระยะยาว เช่น วางแผนการเข้าซ้อมที่สนามไดร์ฟ วางแผนการพัฒนาสกอร์ วางแผนการพัฒนาฝีมือว่าจะพัฒนาด้วยตัวเอง หรือจะเรียนจากโปร การบันทึกผลการออกรอบมาเพื่อเป็นสถิติในการวิเคราะห์เพื่อวางแผนพัฒนาฝีมือการเล่นให้ดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง ไม่ใช่ตั้งหน้าตั้งตาซ้อมๆๆๆ โดยขาดการวางแผน มีนักกอล์ฟหลายคนที่เล่นกอล์ฟมานาน แต่ฝีมือยังเหมือนกับตอนที่เริ่มเล่นกอล์ฟใหม่ๆ เผลอบางครั้งสกอร์แย่กว่าการออกรอบครั้งแรกเสียอีก ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะเขามัวแต่ให้ความสำคัญกับการซ้อม เล่นมากกว่าการวางแผนเพื่อการพัฒนาฝีมือตัวเองในระยะยาว

   

• วางแผนการเล่น 
  อย่าว่าแต่วางแผนพัฒนาฝีมือตัวเองระยะยาวเลย แค่ไปออกรอบบางคนยังไม่เคยวางแผนอะไรเลย ผลที่เกิดขึ้นคือ ลืมพัตเตอร์หรือเหล็กบางเหล็กที่นำไปซ้อมและเก็บไว้ในรถอีกคัน หรือเก็บไว้ในถุงกอล์ฟสำหรับซ้อม บางคนก็ลืมร่ม หมวก รองเท้า ครีมกันแดด ผ้าขนหนู หาสนามไม่เจอ ลืมซื้อลูกกอล์ฟ บางคนถึงขั้นลืมกดเงินมา (ยังดีที่มีเพื่อนให้ยืม) ฯลฯ ทำให้การออกรอบในวันนั้นไม่สนุกเท่าที่ควร เพราะอารมณ์เสียเนื่องจากหงุดหงิดตัวเองตั้งแต่มาถึงสนาม บางครั้งอาจจะทำให้สกอร์ออกมาไม่ดีก็มีให้เห็นอยู่บ่อยๆ โดยเฉพาะพวกที่ลืมอุปกรณ์บางอย่าง

   

     การเล่นกอล์ฟไม่ใช่มีฝีมือแล้วก็ลงเล่นได้เลย เพราะแต่ละสนามมีความแตกต่างกัน ทั้งเรื่องเลเอ๊าต์สนาม การปักธงแต่ละหลุม สภาพอากาศแต่ละวัน ออกรอบเช้า กับออกรอบบ่ายก็แตกต่างกัน ดังนั้น การออกรอบแต่ละวัน แต่ละรอบ แต่ละหลุม แต่ละช๊อต จำเป็นต้องมีการวางแผนการเล่นก่อนเสมอ
     ใครก็ตามที่คิดแค่เพียงว่าวันนี้จะทำอะไร จะกินอะไร จะนอนที่ไหน ชีวิตคงไม่มีโอกาสประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน เพราะเป็นชีวิตแบบคนหาเช้ากินค่ำ ชีวิตมักจะเสียเวลาไปกับการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า เช่น ต้องไปกู้ยืมเงินมาจ่ายค่าเทอมลูก มาจ่ายค่ารักษาพยาบาล เพราะไม่เคยเตรียมเก็บเงินไว้ก่อน ไม่เคยทำประกันชีวิตไว้ก่อน ชีวิตนี้ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเพราะไม่เคยคิดอะไรที่ยาวไกลไปกว่าการดำรงชีวิตไปวันๆ
     ดังนั้น คนที่ต้องการจะประสบความสำเร็จในชีวิต ต้องคิดและมองการณ์ไกลไปข้างหน้าว่า เราจะนำพาชีวิตของเราไปสู่เป้าหมายชีวิตในอนาคตได้อย่างไร วันนี้ พรุ่งนี้ ปีนี้ ปีหน้า ห้าปีข้างหน้าเราจะต้องทำอะไรบ้าง

“ถ้าวางแผนดี ถึงจะผิดแต่ก็ไม่พลาด”