ถึงเพื่อนทรูฯ ทุกท่าน  (บันทึกเวลา ๐๗ .๑๕ น.)

                เช้าวันนี้อากาศเย็น  มีหมอกปกคลุมพอประมาณ  เราตื่นประมาณหกโมงครึ่ง  เนื่องด้วยเมื่อคืนนอนดึก  ตีสามกว่า  ค้นข้อมูลเพื่อทำรายงานนำเสนอผลงานเข้ารับการคัดสรร  “หนึ่งโรงเรียน หนึ่งนวัตกรรม” ประจำปี ๒๕๕๔  ตามประกาศคุรุสภา  ซึ่งมีกำหนดส่งรายงานภายในวันจันทร์ที่ ๑๗  มกราคม  นี้  ผลงานที่เราส่งต้องให้ผู้บริหารเป็นผู้เสนอ  (เราทำ)  ชื่อว่า “วีดิทัศน์ ชุด รักการอ่านผ่านบทเพลง” 

                เมื่อวานที่โรงเรียนผู้บริหารก็ประชุมครู  เพื่อวางแผนนำเสนอภาระงานทั้งหมดของโรงเรียน  เตรียมขอรับการประเมินจากคณะกรรมการตามโครงการโรงเรียนในฝัน  เราเองสอนนักเรียนระดับ ป. ๑ – ๒  ก็ตามๆรุ่นพี่ๆเขาไป  ส่วนตัวรับผิดชอบด้านห้องสมุด  คงไม่เข้าเกณฑ์ห้องสมุด ๓ ดี  ในข้อที่ว่า  มีบรรณารักษ์ดี (ไม่ได้จบเอกบรรณารักษ์)  กิจกรรมก็คงต้องใช้เวลาปรับ  (เพิ่งรับงานมาเมื่อต้นเทอมนี้)  โรงเรียนลงโปรแกรมการจัดการห้องสมุดยุคใหม่ (ซื้อเขามา)  ยังไม่เรียบร้อย  เราไม่เครียด  ประเมินผ่านหรือไม่ผ่านเป็นเรื่องของการประเมิน  ความเป็นตัวตนในโรงเรียนของเราซึ่งเป็นโรงเรียนในชนบท  เป็นโรงเรียนวัด นักเรียนสามร้อยเศษ  มีทั้งอนุบาล  ประถมและมัธยม (โรงเรียนขยายโอกาสเดิม)  ให้เป็นไปตามธรรมชาตินั่นแหละ

                เคยเล่าให้เพื่อนทรูฟังว่าจะทำเว็บไซต์เป็นของตัวเอง  เสียเงินจ้างเขาทำเว็บไปเกือบสามพัน  ตั้งชื่อว่า “ครูรากฝอย”  บัดนี้เลิกแล้ว  ทำไม่ได้  ไม่มีความรู้ถึง  ไม่มีเวลา  ไม่มีคนช่วย  ไม่มี ฯลฯ  ยอมรับว่าทำไม่สำเร็จ  อาศัยไปกับทรูปลูกปัญญาเหมือนเดิมดีแล้ว

                เขมรก็ยังไม่ปล่อยคนไทย  คนไทยก็ยังทะเลาะกัน  พวกจะแก้รัฐธรรมนูญก็กู่ไม่กลับ  วงการครูก็จะต่ออายุราชการออกไปอีกเป็น ๖๕ -๗๐ ปี (ดีนะที่ไม่ตั้งเป้าเป็นร้อยปี)  ส่วนตัวเราไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง  เหตุผล ๑. กำลังกายถดถอย  หมดแรงทุ่มเท  ๒. เปิดโอกาสให้คลื่นลูกใหม่ดีกว่า 

                แค่หอมปาก  ขมคอ  พูดมากไปเดี๋ยวเราจะกู่ไม่กลับซะเอง