สวัสดียามเช้า  ๘/กันยายน ๒๕๕๓ (วันที่๑๗)

ถึงเพื่อนทรูทุกท่าน  (บันทึกเวลา ๐๗.๐๕ น.)

     ก็เรียบร้อยโรงเรียนสลากกินแบ่งไป  เมื่อเย็นวานที่ร้านก๋วยเตี๋ยวของลูกสาวดูว่าคนจะน้อย  ยอดขายไม่ถึงพัน  คงเป็นเพราะลูกค้าสลบหวยตามกัน  ออกมาได้ไง ๖๖ , ๒๒ ครูกฤษฎ์แต่งเพลงคนบ้าหวยไว้ ข้อความตอนหนึ่งเป็นคำพูดว่า  “เดินผ่านทุ่งนา  ให้ฟ้าผ่าหัว ยังมีโอกาสเป็นไปได้มากกว่าการที่เราจะถูกหวย”  อย่าไปหวังจนเลยเถิด  จะเสี่ยงโชคเสี่ยงดวงก็ไม่ว่ากัน  แต่อย่าเกินตัวจนติดเขาเป็นดินพอกหางหมู  หวังดีนะเนี่ย

     เมื่อคืนกลับเข้าบ้านเกือบห้าทุ่ม  ฝนตกพอดี นอนดูทีวี เลยหลับๆตื่นๆอยู่ที่โซฟา ตีห้าค่อน  อาบน้ำแต่งตัว  มาถึงโรงเรียน ๐๖.๔๕ น.  บริเวณฉ่ำไปด้วยน้ำฝนที่ตกมาแต่เมื่อคืน  เดินดูความเรียบร้อยตามอาคารเรียน 

    ตามที่เคยบอกไว้ว่าลูกสาวคนที่สองของเราได้รับการบรรจุแต่งตั้งเป็นครูผู้ช่วยที่โรงเรียนสตรีวิทยา ๒  กทม. ก็ให้เขาไปพักอยู่ที่คอนโดรัชฎา ลูกสาวคนโตซื้อไว้หนึ่งห้อง  อยู่ห่างจากโรงเรียนราว ๗ กม.  ลูกสาวโทรมาเล่าให้ฟังว่า  ขับรถเรื่อยๆตามกันใช้เวลาประมาณ  ๑๐ นาที ก็ถึง ยังไม่ได้รับมอบหมายงานการสอนเป็นทางการ เพราะใกล้จะปิดภาคเรียน เปิดเรียนภาคที่ ๒ คงได้สอนจริงๆ  เราเป็นพ่อก็หมดห่วง

     ช่วงนี้เพื่อนครูก็ลุ้นๆๆๆ  จะได้ ๒ ขั้นไหมหนอ  ผลงานที่ส่งไป จะอนุมัติ  ปรับปรุง  หรือตกไปเลยกันล่ะหนอ  เยียวยาจะทำผลงานเสร็จทันไหมหนอ  จบ.