สวัสดียามเช้า
๕ / กันยายน ๒๕๕๓ (วันที่ ๑๔)
ถึงเพื่อนทรูทุกท่าน (บันทึกเวลา๑๐.๓๐ น.)
วันนี้ตื่นสายเกือบหกนอ เนื่องจากเพลีย คือตอนเย็นต้องขับรถไปที่หัวตะเข้ สมุทรปราการ ใกล้สนามบินสุวรรณภูมิ เพื่อพบคนสำคัญให้เป็นประธานทอดผ้าป่าฯ
หาทุนดำเนินงานโรงเรียนในฝันของโรงเรียนวัดกงลาด ซึ่งจะขอรับการประเมินจากกรรมการในปีการศึกษานี้
มาถึงโรงเรียนเจ็ดโมงโดยประมาณ สอนตามปกติ ถ่ายทำวิดีโอสอนสดเพลง ช ช้าง หาช่วงเวลาตัดต่อไม่รู้ว่าวันนี้จะได้ขึ้นเว็บหรือเปล่า
ก็ติดตามข่าวคราววงการการศึกษา ช่วงนี้ก็เป็นการแสดงความยินดี
กับเพื่อนครูที่เกษียณและเออรี่ กินเลี้ยงตามร้านอาหารบ้าง ตามโรงแรมบ้าง ตุลาก็จะได้ขั้นเงินเดือน หนึ่งขั้น สองขั้น ก็แล้วแต่ผลงานและวาสนาของใครของมัน ยุติธรรมบ้าง ไม่ยุติธรรมบ้าง ก็แล้วแต่มุมมอง
ภาคเรียนที่หนึ่งก็เข้าโค้งสุดท้ายแล้ว เราเองก็ยังต้องปรับปรุงหลักสูตรและหน่วยการเรียนกันต่อไป โครงการต่างๆจากหน่วยงานเขตก็เร่งรัด มากันเป็นระลอกคลื่น ครูก็หมุนเป็นลูกข่าง ไหนจะต้องดูแลงานในชั้นเรียน เพื่อนครูที่เยียวยาขอ คศ.๓ ยิ่งหนักเข้าไปอีก เวลาก็กระชั้นเข้ามา ผลงานทางวิชาการก็ดูจะไม่เรียบร้อย กลุ้มๆๆๆ
ชพค. โครงการ ๖ เขาให้กู้ตั้ง ๑.๒ ล้าน ดูดีเนาะ เราก็ทำเรื่องกู้ไปเหมือนกัน เรากู้เงินเพื่อซื้อตึก เป็นที่พักอาศัยและทำการค้าขาย เราเริ่มขายก๋ยวเตี๋ยวมาสามสี่วันแล้ว ยอดขายได้วันละพันกว่าบาท
หักค่าใช้จ่ายแล้วก็มีเหลือบ้าง กะว่าจะเพิ่มข้าวหมูแดงอีกอย่าง
ชั้นสองของตึก เราทำเป็นห้องประชุมสัมมนา จุคนได้ ๓๐ – ๕๐ คน เราจะเปิดเป็นศูนย์ขยายโอกาสก้าวหน้า ให้ชมรมและกลุ่มอาชีพต่างๆมาใช้เป็นที่พบปะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน
ชั้นสามของตึก เราเปิดสอนพิเศษ ให้เพื่อนครูมาช่วยดูแลและสอน หักค่าใช้จ่าย รายได้ที่เหลือก็แบ่งกันคนละครึ่ง
สรุป การกู้เงินมาลงทุน มีความเสี่ยง รายได้คุ้มกับดอกเบี้ยที่เสียก็น่าลอง
จบ.
