ร่ายยาวมหาเวสสันดรชาดก ตอนกัณฑ์มัทรี
สมาชิกเลขที่22419 | 07 ก.ย. 53
134.7K views

เรื่อง  ร่ายยาวมหาเวสสันดรชาดก ตอนกัณฑ์มัทรี

 

ผู้แต่ง               เจ้าพระยาพระคลัง (หน)

 

เนื้อเรื่อง

 

           ในคืนก่อนรุ่งเช้าที่พระนางมัทรีจะเสด็จออกจากอาศรมเข้าป่าไปเก็บผลไม้เป็นอาหารของ

 

พระเวสสันดร และพระกุมารทั้งสอง   พระนางทรงฝันร้าย  และทูลขอให้พระเวสสันดรทำนายฝันให้

 

แม้พระเวสสันดรจะทรงเสกลบเกลื่อน และไม่ทำนายฝัน  แต่พระนางก็ยังไม่สบายพระทัย  ก่อนเข้าป่าพระนางทรงฝากพระโอรส และพระธิดาแก่พระเวสสันดรให้ช่วยดูแลให้ดี หลังจากพระเวสสันดร

 

ประทานพระชาลี และพระกัณหาให้แก่ชูชกไปแล้ว  บรรดาเทพยดาทั้งหลายต่างก็ปริวิตกกว่า

 

พระนางจะทรงทุกข์โศก   หากกลับออกจากป่าเร็ว และทราบเรื่องก็คงจะทรงติดตามไปทวงพระกุมารทั้งสองคืนจากชูชก  อันจะเป็นเหตุให้พระเวสสันดรทรงบำเพ็ญทานบารมีไม่สำเร็จ พระอินทร์

 

จึงสั่งเทพบริวาร ๓ องค์ให้แปลงกายเป็นพญาไกรสรราชสีห์ พญาเสือโคร่ง และพญาเสือเหลือง

 

ไปสกัดกั้นพระนางมัทรีไว้ไม่ให้กลับไปยังอาศรมได้ ต่อเมื่อเวลาล่วงเลยไปแล้วจึงหลีกทางให้พระนางเสด็จกลับอาศรม

 

                ฝ่ายพระนางมัทรี   เมื่อเสด็จเข้าป่าก็ทรงพบว่าธรรมชาติผิดปกติไปจากที่เคยพบเห็นที่ที่เคยมีผลไม้กลับกลายเป็นมีดอกไม้  ที่ที่เคยมีดอกไม้กลับกลายเป็นมีผลไม้  ทั้งท้องฟ้าก็มืดมิดมัวมน เห็น

 

ขอบฟ้าแดงเป็นสีเลือด  ทำให้พระนางประหวั่นพรั่นพระทัย  ยิ่งไม้คานพลัดตกจากบ่า และขอเกี่ยวผลไม้เลื่อนหลุดจากมืออย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนก็ยิ่งไม่สบายพระทัย  พระนางทรงเก็บผลไม้ใส่กระเช้าเพื่อจะได้รีบกลับอาศรม  แต่ระหว่างทางกลับพบสัตว์ป่าทั้งสาม พระนางได้อ้อนวอนขอทางจากสัตว์ป่านั้นเป็นเวลานาน  ต่อเมื่อพระจันทร์ขึ้นแล้ว  สัตว์ทั้งสามจึงเปิดทางให้ตามคำขอ  พระนางทรงวิ่งกลับอาศรม  ก็ไม่พบพระกุมารทั้งสองที่เคยออกมาต้อนรับเป็นประจำ  ทำให้พระนางหวาดหวั่นพระทัยยิ่งนัก  เมื่อทูลถามพระเวสสันดร  พระองค์ก็ไม่ยอมตรัสด้วย  พระนางกลัดกลุ้มพระทัย  และทรงร้องไห้คร่ำครวญ  พระเวสสันดรทรงเห็นพระนางเศร้าโศกเป็นอันมาก  จึงหาวิธีตัดความทุกข์โศกด้วยการแกล้งกล่าวหาพระนางว่าคิดนอกใจไปคบชายอื่น  จึงได้กลับมาถึงอาศรมในเวลากลางคืน   พระนางมัทรีทรงคร่ำครวญหาลูกด้วยความวิปโยคจนสิ้นสติไป  เมื่อฟื้นขึ้น และพระเวสสันดรตรัสเล่าความจริงว่าได้ประทานพระกุมารทั้งสองให้แก่ชูชกไปแล้ว  พระนางจึงทรงค่อยหายโศกเศร้า และอนุโมทนาในการบำเพ็ญทานบารมีของพระเวสสันดร

 

Share this